شهریورماه سال پیش بود که فدراسیون فوتبال عراق به طور رسمی، «سرچکو کاتانتس» اسلوونیایی را به عنوان سرمربی جدید تیم ملی این کشور انتخاب کرد. مرد ترکه‌ای و عبوسی که قرار بود سبز و سفیدها را در جام ملت‌ها به یک موفقیت بزرگ برساند اما موفق به انجام این کار نشد. کاتانتس چهره شناخته‌شده‌ای در دنیای فوتبال، چه به عنوان بازیکن و چه در قامت یک مربی بوده اما هیچ‌وقت نتوانسته موفقیت دوران بازیگری خود را در کنار زمین تکرار کند.
دوران بازیگری؛ از شکست در ۲ فینال بزرگ تا فتح اسکودتو
کاتانتس فوتبال خود را در تیم زادگاهش المپیا لیوبلیانای اسلوونی(یوگوسلاوی سابق) آغاز کرد. بعد از چهار سال به عضویت دیناموزاگرب کرواسی درآمد اما فصل بعد راهی پاتیزان بلگراد شد تا تجربه حضور در یک تیم بزرگ دیگر در حوزه بالکان نصیبش شود. پس از ۵۶ بازی و زدن ۱۰ گل، کاتانتس ۱۹۰ سانتی‌متری به عنوان یک مدافع و همچنین یک هافبک تدافعی به بوندسلیگا رفت تا پیراهن تیم اشتوتگارت آلمان را بپوشد. او با شماره ۶ این تیم به فینال جام یوفای سال ۱۹۸۹ رسید اما در دیدار پایانی حریف ناپولی و ابر ستاره آرژانتینی‌اش یعنی مارادونا نشد.
اشتوتگارت در مجموع ۲ مسابقه شکست خورد و کاتانتس نیز از آلمان به ایتالیا نقل مکان کرد. دوران باشکوه سامپدوریا با حضور سرچکو همراه بود. او شماره سه را به تن می‌کرد. در فصل اول حضورش قهرمانی جام برندگان اروپا نصیبش شد. در سال ۱۹۹۱ با حضور ستاره‌هایی چون جانلوکا پالیوکا، اتلیو لومباردو، جانلوکا ویالی و روبرتو مانچینی به قهرمانی اسکودتو رسید و سال بعد طعم حضور در فینال جام باشگاه‌های اروپا را چشید. جایی که ایستگاهی رونالد کومان دست او و هم تیمی‌هایش را از رسیدن به نخستین قهرمانی در جام باشگاه‌ها کوتاه نگه داشت.
کاتانتس در آن مسابقه دفاع چپ بود و روبروی اوزبیو ساکریستان اسپانیایی بازی می‌کرد. آخرین جام کاتانتس با اسون گوران اریکسون سوئدی به دست آمد. مرد سوئدی به کمک کاتانتس و دیگر شاگردانش موفق شد کوپا ایتالیای سال ۱۹۹۴ را به دست بیاورد. همان سال سرچکو در سن ۳۱ سالگی فوتبال را کنار گذاشت و خود را برای دوره جدید زندگی‌اش آماده کرد. او در عرصه ملی نیز هم برای تیم ملی یوگوسلاوی و هم برای تیم ملی اسلوونی بازی کرد و در جام جهانی ۱۹۹۰ همراه یوگوسلاوها بود.
دوران مربیگری؛ از اختلاف با ستارگان تا برکناری‌های متعدد
بعد از مربیگری در تیم زیر ۲۱ ساله‌های اسلوونی، کار سرمربی‌گری را در سال ۱۹۹۸ و در سن ۳۵ سالگی با تیم گوریکا آغاز کرد. چند ماه بعد به عنوان سرمربی هدایت تیم ملی کشورش را به عهده گرفت. با اسلوونی به یورو ۲۰۰۰ رسید. تساوی مقابل یوگوسلاوی و نروژ و شکست ۲ بر یک در برابر اسپانیا مانع از صعود او و تیمش به دور دوم شد. آنها ۲ سال بعد مجوز حضور در جام‌جهانی کره و ژاپن را نیز کسب کردند اما سه باخت در برابر تیم‌های پاراگوئه، آفریقای‌جنوبی و اسپانیا عایدشان شد.
کاتانتس با ستاره تیمش زلاتکو زاهوویچ به مشکل خورد و از هدایت اسلوونی کنار رفت. به المپیاکوس یونان رفت اما آنقدر ضعیف عمل کرد که خیلی زود پستش را از دست داد. قرار بود سرمربی تیم ملی کرواسی شود اما فشار رسانه‌ها مانع از این اتفاق شد و به جای او زلاتکو کرانچار هدایت کروات‌ها را به عهده گرفت.
سه سال در مقدونیه بود و بعد از به مشکل خوردن با ستاره تیم گوران پاندف جدا شد. ۲ سال نیز به عنوان سرمربی در تیم ملی امارات مشغول شد و مجددا در سال ۲۰۱۳ سرمربی اسلوونی شد. چهار سال با تیم کشورش کار کرد اما بعد از ناکامی در صعود به جام جهانی ۲۰۱۸ برکنار شد. و حالا عراق هفتمین جایی است که این مرد ۵۶ ساله هدایتش را قبول کرده است.
حذف در مرحله یک‌هشتم نهایی جام ملت‌های آسیا و نایب قهرمانی در مسابقات غرب آسیای ۲۰۱۹ که به میزبانی کربلا برگزار می‌شد ماحصل کار او تا به اینجا بوده است. کاتانتس فشار زیادی را از سوی مردم و رسانه‌ها تحمل می‌کند اما حمایت فدراسیون عراق را پشت سر خود می‌بیند. کنار گذاشتن جاستین مرام و احمد یاسین، یکی از کارهای جالب توجه او در اردوی بود.
کاتانتس، مرد بازی‌های بزرگ نیست
دیدار با تیم ملی ایران، بیست و سومین تجربه سرمربی‌گری کاتانتس روی نیمکت عراق است. او در ۲۲ دیدار قبلی به ۱۱ برد رسیده است. هفت بار متوقف شده و چهار مرتبه نیز شکست خورده است. تیم او ۲۸ گل به ثمر رسانده و ۱۹ گل نیز وارد دروازه‌اش شده است. او در دیدارهای رسمی به هفت پیروزی، سه تساوی و ۲ باخت نائل شده است.
کاتانتس تا به حال در هیچ یک از بازی‌های بزرگ برنده نبوده است. پیروزی‌های او مقابل تیم‌های چین(دوستانه)، فلسطین(دوستانه)، ویتنام(جام ملت‌ها)، یمن(جام ملت‌ها)، سوریه(دوستانه)، اردن(دوستانه)، لبنان(غرب آسیا)، فلسطین(غرب آسیا)، یمن(غرب آسیا)، هنگ کنگ(مقدماتی جام‌جهانی) و کامبوج(مقدماتی جام‌جهانی) بوده است. در سوی مقابل تیم او در برابر آرژانتین(دوستانه)، تونس(دوستانه)، قطر(جام ملت‌ها) و بحرین(غرب آسیا) شکست را پذیرا شده است. تساوی با تیم‌های کویت(دوستانه)، عربستان(دوستانه)، بولیوی(دوستانه)، ایران(جام ملت‌ها)، سوریه(غرب آسیا)، بحرین(مقدماتی جام‌جهانی) و ازبکستان(دوستانه) نیز دیگر نتایج کارنامه این مرد اسلوونیایی تا به اینجا بوده است.
جوان ۱۹ ساله، امید اول و آخر سرچکو
بی‌تردید ستاره اصلی کاتانتس، جوان ۱۹ ساله خط حمله‌اش است. مهند علی حدود یک سوم گل‌های عراق از زمانی که سرچکو سرمربی شده را به ثمر رسانده است. مهاجم الدحیل قطر تا به اینجا ۹ گل وارد دروازه رقبا کرده است. پس از او حسین علی با سه گل قرار دارد و همام طارق، بشار رسن، احمد ابراهیم، علی عدنان و ابراهیم بایش ۲ گله هستند. فائز، علی عباس، جاستین مرام، ایمن حسین، مهند عبدالرحیم و امجد اطوان نیز یک گله‌های سفید و سبزها در ۲۲ دیدار قبلی بوده‌اند.
۲، سه و چهارِ روحیه‌بخش برای عراق
عراق در ۲ دیدار اخیر خود به برتری رسیده و در سه بازی آخر خود گلی دریافت نکرده است. آنها چهار مسابقه انتهایی‌شان را نیز نباخته‌اند و آخرین باخت به فینال غرب آسیا برمی‌گردد که در خانه خود با یک گل مغلوب بحرین شدند. عراق طی این مدت ۱۲ گل در نیمه اول به ثمر رسانده و ۱۶ گل در نیمه دوم اما در سوی مقابل تعداد گل‌های خورده‌اش در ۴۵ دقیقه نخست ۱۰ گل بوده و ۹ بار نیز در نیمه مربیان دروازه خود را باز شده دیده است.
باید دید کاتانتس در دومین رویارویی با ایران چه عملکردی خواهد داشت. او در بازی دوستانه مقابل ازبکستان نیز در اردن به میدان رفته و حالا می‌داند پیروزی برابر ایران کلید صعودش به مرحله نهایی انتخابی جام جهانی خواهد بود و عدم پیروزی در این مسابقه شانس سرگروهی‌اش را کاهش خواهد داد. کاتانتس هنوز برد بزرگی را با تیم ملی عراق دشت نکرده و مقابل بزرگان یا شکست خورده و یا تن به تساوی داده است. شاید حالا بهترین زمان برای موفقیت او باشد و البته شکست هم ممکن است این سرمربی را در آستانه اخراج قرار دهد.
نظر شما