مدت‌ها از «غلامحسین پیروانی» یا همان شاه غلام محبوب شیرازی‌ها خبری نبود. پیروانی روزه سکوت گرفته بود و ترجیح می‌داد درباره فوتبال حرف نزند.
پیروانی در مصاحبه با خبرنگار ورزشی ایرنا سکوتش شکست و حرف‌های جالبی بر زبان آورد.
مدت‌هاست از غلامحسین پیروانی خبری نیست؟
نه من هستم، در شیراز آکادمی فوتبال دارم و مشغول آموزش به جوانانی هستم که تشنه آموختن هستند و می‌خواهند در آینده تبدیل به فوتبالیست‌های بزرگی شوند.
منظورمان مربیگری در سطح اول فوتبال بود، درست مثل روزهایی که بر روی نیمکت فجرسپاسی و برق شیراز می‌نشستید؟
من «غلامحسین پیروانی» هستم و خصوصیات خاص رفتاری و اخلاقی خاص خود را دارم و حاضر نیستم در فوتبالی کار کنم که ناپاکی در آن حرف اول و آخر را می‌زند و از جوان‌های مردم پول می‌گیرند تا آنها را در این فوتبال به این تیم و آن تیم ببرند.
یعنی این ناپاکی‌ها شما را از فوتبال زده کرده است؟
دقیقا همین طور است، من در این فوتبال سال‌های، سال حضور داشتم و سالم کار کرده‌ام و همیشه اخلاق و معرفت را دستور کار خود قرار داده‌ام و خداوند بزرگ شاهد است قدمی خلاف بر نداشته‌ام و نخواهم برداشت. همیشه اعتقاد داشتم، جوانی که زیر دست تو کار می‌کند امانت است و باید علاوه بر فوتبال اصول جوانمردی را به او آموزش دهید. خیلی از این اتفاقاتی که می‌بینم و می‌شنوم حسابی قلبم را به درد آورده است.
این حرف‌ها یعنی «غلامحسین پیروانی» از فوتبال خداحافظی کرده است؟
نه ، این طور نیست.
خودتان گفتید در این فوتبال نمی‌خواهید فعالیت کنید؟
گفتم اگر بخواهم در این فوتبال کار کنم از اصول و قواعد خاص خودم پیروی می‌کنم و لحظه‌ای پا پس نخواهم کشید. همانگونه که بودم ادامه می‌دهم و اجازه نخواهم داد، هیچ احدی به خود اجازه دهد تا از این دایره اخلاقی و به عبارت ساده‌تر خط قرمزی که کشیده‌ام عبور کند.
در این سال‌هایی که مربیگری کرده‌اید کسی به خود اجازه داده تا بخواهید از این خط قرمز عبور کنید؟
مگر کسی جرات این کار را دارد. همه من را می‌شناسند و می‌دانند اگر می‌خواستند از این درخواست‌های ناصواب داشته باشند به بدترین شکل ممکن تنبیه می‌شدند. خداوند بزرگ را شکر می‌کنم که در این فوتبال نام نیکی برای خودم دست و پا کرده‌ام که برایم از هر چیز دیگری مهم‌تر است و حاضر نیستم آن را با دنیا عوض کنم.
روزی دوباره شما را بر روی نیمکت فجرسپاسی خواهیم دید؟
نمی‌دانم آن روز فرا خواهد رسید یا خیر؟ اما اگر بخواهم چنین کاری انجام دهم شرط و شروطی دارم که تا اجرایی نشود هرگز قبول نخواهم کرد. چند باری پیشنهاد داشتم اما پاسخ منفی دادم.
دلیل رد کردن این پیشنهادها مسایل مالی بود؟
بدون پول مگر می‌شود کار کرد و نتیجه گرفت،سال‌ها با دست خالی مربیگری کردم و ستاره‌های بزرگی تحویل این فوتبال دادم که در سطح اول فوتبال این مملکت بازی کردند اما مگر می‌شود در این شرایط با دست خالی به جنگ تیم‌های بزرگ رفت؟ الان تیم‌های پرسپولیس، سپاهان، تراکتور و استقلال و ... هزینه کرده‌اند. قصد انتقاد از آنها را ندارم اما جمله معروفی که سال‌ها پیش بر زبان آوردم دوباره می‌گویم با تفنگ بادی نمی‌توان به جنگ ژ 3 رفت. فصل 95-96 فجر سپاسی در نیم فصل اول فقط 4 امتیاز گرفته بود و وقتی من هدایت این تیم را بر عهده گرفتم در نیم فصل دوم موفق شدیم 30 امتیاز کسب کنیم و فجر را از خطر سقوط نجات دهم اما دیگر ادامه ندادم چون می‌دانستم با دست خالی «باز همان آش است و همان کاسه». من یه پرسش از شما دارم.
چه سوالی؟
برق شیراز کجاست؟ چرا ملوان و چوکا و ابومسلم دیگر در این فوتبال نمی‌توانند موفق باشند.
مسایل مالی در این ماجراها تاثیر مستقیم داشته است.
خدا پدر و مادرتان را بیامرزد. این تیم‌هایی که از آن اسم بردم روزی روزگاری ده‌ها هزار هوادار را به ورزشگاه می‌کشاندند و امید و آرزوی مردم یک شهر بودند اما یا نابود شدند یا در آستانه نابودی هستند. امیدوارم روزی فرا برسد که این تیم‌ها به سطح اول برگردند.
فجر سپاسی می‌تواند به لیگ برتر صعود کند، اصلا نتایج این تیم را پیگیری می‌کنید؟
مگر می‌شود نتایج تیمی که با آن زندگی کرده‌ام را پیگیری نکنم. این تیم بخش بزرگی از خاطرات من را به خود اختصاص داده است که فراموش نشدنی است. یکی از آرزوهای من این است که فجر سپاسی در لیگ آزادگان بتواند به موفقیت رسیده و فصل آینده در لیگ برتر حضور داشته باشد.
از تیم امید بگویید، تیمی که به زودی باید برای حضور در مهم‌ترین و معتبرترین تورنمنت ورزشی جهان با رقبای خود رقابت کند؟
آرزوی من و تمامی ایران صعود به المپیک توکیو است. اما به طور حتم کار سختی برای تحقق این امر پیش روی تیم فوتبال امید ایران است.
یعنی حسرت ایران برای نرفتن به المپیک به نیم قرن خواهد رسید؟
باید ببینیم در این فوتبال چه کاشته‌ایم که می‌خواهیم امروز آن را درو کنیم؟ وقتی به فوتبال پایه‌ای بها داده نمی‌شود چه توقعی می‌توان داشت. مسابقات فوتبال امیدها در ساعت یک ظهر و بدون کوچک‌ترین امکاناتی برگزار می‌شود. باید نه در حرف بلکه در عمل به فوتبال امیدها بها داد.
و تیم ملی روزهای خوبی را پشت سر نمی‌گذارد.
بازی با عراق یک آبروریزی برای فوتبال ایران بود.یک نمایش بی‌نظم و پر ایراد را از بازیکنان مشاهد کردیم، اینکه تیم ملی در نیمه دوم بازی با عراق حتی نتوانست یک فرصت نصف و نیمه بر روی دروزاه حریف خلق کند نشان از ضعف فنی و تاکتیکی ما داشت.
شما موافق برکناری ویلموتس هستید؟
خیر در این شرایط برکناری ویلموتس یک اشتباه بزرگ از سوی مدیران فدراسیون فوتبال ایران محسوب می‌شود و به جای این کار باید حمایت‌های لازم را از او انجام داد تا بلکه بتوانیم از برهه حساس عبور کنیم.
تیم ملی به مرحله بعد صعود می‌کند؟
حتما این اتفاق می‌افتد و ذره‌ای تردید در این موضوع نداشته باشید.
نظر شما