کمیته داوران، فوتبال ایران و ناکجا آباد

قضاوت در فوتبال ایران و جهان بدون خطا نیست و نخواهد بود، اما امروزه مدیریت فوتبال جهان بخصوص کمیته های داوری لیگ‌های برتر ملی، قاره ای و جهانی، تدابیری را در قبال خطاهای فاحش و مسلم تیم داوری می‌اندیشد که مهمترین آن، ندادن قضاوت به داورانی است که مرتکب خطای مسلم و فاحش و البته غیرقابل اغماض می شوند.

محمدحسین زاهدی‌فر و کمک داورانش خطای مسلم، فاحش و البته نابخشودنی را در مسابقه سپاهان و استقلال در ورزشگاه نقش جهان مرتکب شدند که جبران آن برای باشگاه‌های صدر جدول که در کورس قهرمانی هستند، غیرقابل جبران خواهد بود. چنین خطایی بدون شک منجر به جابجایی جایگاه قهرمان و نایب قهرمان لیگ برتر می‌شود، عدالت را نقض می‌کند و نافی قهرمانی ناشی از بازی جوانمردانه خواهد بود.

جامعه داوری و حقوق ورزشی و استقلالی‌ها هرگز خطای زاهدی فر و تیم داوری همراه وی را فراموش نخواهند کرد. اگر چنین خطایی فاحش و مسلم داوری در سایر لیگ‌های فوتبال جهان اتفاق می افتاد، بدون تردید کمترین واکنش کمیته داوران، نه محرومیت، بلکه کنار گذاشتن تیم داوری از سایر مسابقات لیگ، برای مدت قابل توجهی می‌بود تا تکرار اینگونه ناداوری‌ها،  از درون مستطیل سبز به آشوب در میان سکوهای تماشاگران و هواداران نیانجامد.

اگرچه بسیار بعید است که کمیته داوران فدراسیون فوتبال که هنوز معلوم نیست اعضا آن چه کسانی هستند، از گذشته درس بگیرد و باشگاه‌های فوتبال و هوادارانشان را از اجرای عدالت ناامید نکند. شاید من در اشتباه باشم.