آخرین تلاش ریاض جهت اجرای مقاصد منطقه ای خود اعلام تاسیس مقر فرماندهی نظامی یکپارچه برای اعضای شورای همکاری خلیج فارس در عربستان و با محوریت این کشور است.
وزارت خارجه عربستان دیروز (یکشنبه) در صفحه توئیتر خود اعلام کرد که «عبداللطیف بن راشد الزیانی» دبیر کل شورای همکاری خلیج فارس با شاهزاده «فیصل بن فرحان» وزیر خارجه عربستان دیدار کرده و دو طرف درباره آخرین تحولات منطقه و جهان و همکاری های مشترک گفت و گو کردند و در این نشست همچنین پیش نویس توافقنامه ای میان عربستان و دبیرخانه شورای همکاری خلیج فارس درخصوص تاسیس مقر فرماندهی نظامی مشترک برای کشورهای عضو این شورا به امضا رسید.
نکته جالب در این دیدار حضور فردی بنام "عید الشلوی" عربستانی به عنوان فرمانده این مقر نظامی می باشد؛ مقری که هنوز تاسیس نشده و حتی کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس هم هنوز برای حضور در آن اعلام نظر و آمادگی نکرده اند.
الشلوی به عنوان فرمانده خودخوانده این مقر در مصاحبه با شبکه سعودی "العربیه" ادعا کرده که خواسته کشورهای حوزه خلیج فارس، ایجاد نیروهای نظامی مشترک زمینی، هوایی و دریایی در کنار نیروی پدافند هوایی است.
وی افزود که تاسیس مقر فرماندهی مشترک در ریاض به عنوان نخستین اقدام برای تشکیل این سازمان است که نیروهای «سپر جزیره» و مرکز فرماندهی هوایی و مرکز فرماندهی دریایی نیز با آن مرتبط است.
آل سعود در سال های اخیر در رقابت با جمهوری اسلامی ایران از طرفی و رقابت با قطر از سوی دیگر تلاش کرده تا خود را به عنوان قدرت برتر منطقه نشان دهد، ولی به دلایل ضعف های موجود و ناتوانی در قدرت نظامی، سیاسی و اجتماعی ریاض، آل سعود در سال های اخیر نتوانسته نه تنها به هژمونی (قدرت برتر) خودخواسته دست پیدا کند، بلکه به رغم داشتن انواع سلاح های جنگی روزبه روز ضعیف تر هم بشود.
یکی از تلاش های آل سعود در سال های اخیر حمایت همه جانبه از گروه های تروریستی همچون "داعش" و "تحریر الشام" (جبهه النصره) در کشورهای عراق و سوریه و پیش از آن طالبان و القاعده در افغانستان بوده است تا سعودی ها از این طریق بتوانند با کمک آمریکا و دیگر شرکای غربی خود، خودی در منطقه نشان دهند و به آرزویش یعنی هژمونی منطقه دست پیدا کنند.
یکی از نمودهای شکست سیاست های منطقه ای آل سعود در عرصه خارجی، تجاوز به یمن و فرور رفتن ارتش عربستان و همپیمانان آن در باتلاق این جنگ است، جنگی که تاکنون نتیجه ملموسی به غیر از کشتار دهها هزار مسلمان بی دفاع و نابودی صدها میلیارد دلار از سرمایه های آنان نتیجه ای دربر نداشته است.
آل سعود برای پیروزی در جنگ یمن که به شکست تبدیل شده، ابتدا کشورهای امارات، قطر، سودان و همچنین آمریکا را همراه خود کرد، ولی در ادامه کشورهای قطر و سودان نیروهای خود را از جنگ یمن خارج کردند (البته هنوز شمار اندکی از مزدوران سودانی در یمن حضور دارند) و هم اکنون فقط نیروهای اماراتی، مزدوران یمنی در کنار سعودی ها در جنگ یمن حضور دارند که آمریکایی ها نیز با پشتیبانی هوایی از آنها حمایت می کنند.
اواخر آبان ماه آمریکا با اعزام ۳ هزار نیروی نظامی به عربستان برای کمک به نظامیان سعودی در جنگ یمن نیروهای خود را تقویت کرده تا بتواند تاثیر بیشتری علیه رزمندگان یمنی بگذارد که به اعتقاد کارشناسان مسایل سیاسی – نظامی این امر نیز نخواهد توانست در نتیجه جنگ یمن تاثیری بگذارد.
آل سعود با آغاز بحران سوریه در اسفند ماه 1389 و ظهور و بروز گروه های تروریستی همچون داعش در این کشور نیز که برای ضربه زدن به جبهه مقاومت اسلامی ضدصهیونیستی تشکیل شد، از ابتدا در کنار تروریست ها قرار گرفت و از همان زمان تاکنون دهها میلیارد دلار به تروریست ها کمک مالی و نظامی کرده که نتیجه آن هم فقط کشتار مردم مسلمان سوریه و ویرانی این کشور بوده است.
با شکست گروه تروریستی داعش در عراق و یک ماه بعد در سوریه که در آذر ماه 1396 اعلام شد، سعودی ها دست خود را در منطقه خالی دیدند و برای جبران آن تاسیس ناتوی عربی را در سوریه برای جایگزینی داعش اعلام کردند که این پیشنهاد در همان نطفه شکست خورده، متولد شد و عربستان نتوانست کشورهای عربی را برای ایجاد ارتش باصطلاح عربی برای پیشبرد مطامع خود تشکیل دهد.
با مطالعه و بررسی اخبار عربستان در سال های اخیر می بینیم که آل سعود برای دستیابی به هژمونی منطقه همواره دست به دامن دیگر کشورها شده و به جای این که قدرت خود در زمینه های مختلف را که عامل اصلی هژمونی می باشد، تقویت کند، همواره به دنبال وابستگی به دیگر کشورها برای رسیدن به مطالباتش در منطقه می باشد، عاملی که نشان از ضعف سعودی ها دارد.
همچنین مطمئنا اعلام تاسیس مقر فرماندهی نظامی یکپارچه برای اعضای شورای همکاری خلیج فارس در عربستان با محوریت ریاض به دلیل این که کشورهایی همچون قطر و عمان از آن پیروی نخواهند کرد، پیش از تاسیس شکست خواهد خورد.
تکلیف کشورهای کوچکی همچون بحرین و کویت هم روشن است؛ مقامات منامه از زمستان 1389 که کشور بحرین درگیر انقلاب شده برای سرکوب اعتراضات بحرینی ها دست به دامن آل سعود شده و نظامیان و نیروهای امنیتی عربستانی به دلیل ضعف نیروهای نظامی آل خلیفه در بحرین حضور دارند، حال این کشور کوچک حاشیه خلیج فارس چه کمکی می تواند به سعودی ها کند، سووالی است که باید خود آنها پاسخ گویند.
نظر شما