پیری، آخر خط نیست

اما یادمان باشد که «رابیندر انات تاگور» نویسنده، نمایشنامه نویس و شاعر اهل کلکته هند در سن ۷۰ سالگی قصد آموختن هنر نقاشی کرد و در حالی‌که اطرافیان او را به سخره گرفتند که عمرش به دنیا باقی نیست، اما او بی توجه به این سخنان با نیروی ایمان، اراده و البته عشق در سال‌های بعد مجموعه ای از تابلوهای نفیس نقاشی را به یادگار گذاشت.

بسیاری بر این باور هستند که سن فقط یک عدد است و اگر این عدد را با نیروهای حیات بخش امید و عشق در هم آمیزیم آن‌گاه معجزه رخ می دهد و قدرت ماورائی انسان هم نمایان می‌شود.

بارها در اخبار شنیده ایم که پیرمردان یا پیرزنانی در گوشه و کنار ایران عزیزمان وجود دارند که با گذار از عدد «قرن و سده» همچنان پرانرژی و سرحال در کنار ده‌ها فرزند، نوه و نتیجه روزگار می‌گذرانند که بازخوانی زندگی این افراد نشان می‌دهد تا حد زیادی متفاوت زیسته اند و در درون‌شان چشمه‌های جوشانی از امیدواری و خواستن نهفته است.

خبری کوتاه و جذاب باعنوان  «پیرمرد ۸۰ ساله با بانوی ۶۵ ساله در یکی از روستاهای ساوه زندگی مشترک را آغاز کردند» در شبکه های اجتماعی شهرستان ساوه منتشر و بهانهای برای نگارش این چند سطر شد.

در میان خیلی از خبرهای دردناک این روزها، این خبر بسیار خوشایند است که در روستایی به نام «الوسجرد» و در کنج خانه‌ای گرم و روشن، شعله های عشق و امید همچنان پرتوافشانی می‌کنند و شاید این وصلت خجسته انگیزه ای برای جوانان امروز باشد که به هر دلیلی از تشکیل خانواده گریزان هستند اما آقای «عبدالله عبدالغفاری» ۸۰ ساله ثابت کرد که از گهواره تا گور مسیری پرتلاطم است که فقط با امید و عشق در کنار رفیقی همراه، می شود آن را به سلامت پیمود.

او و شریک زندگیش مانند زوج های جوان امروزی به بانکی در شهر صنعتی کاوه مراجعه و با تشکیل پرونده، تسهیلات قرض الحسنه ازدواج دریافت کردند تا کلبه زندگیشان پر نور و رونق باشد و از خوان فقر و تنگدستی نیز عبور کنند.

این پیرمرد یا بهتر است بگوییم جوان قدیمی اهل الوسجرد از سلامت کامل بهره‌مند است و به کار کشاورزی می پردازد و همه امورش را خودشانجام می دهد.

آقا عبدالله می گوید: «با این ازدواج می خواهم امید به زندگی و تشکیل خانواده در جوانان را ترویج دهم».

نخستین روزهای زندگی مشترک زوج الوسجردی آغاز شده تا پا به پای هم و به دور از زیاده خواهی و چشم و هم چشمی های ویرانگر زندگی ماشینی امروز، سالها در کنار هم شاد و خرم باشند و به قول خواجه حافظ شیرازی:

«هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق ... ثبت است بر جریده عالم دوام ما».

الوسجرد نام روستایی در ۱۰ کیلومتری جنوب شهر ساوه است که ساکنان آن را به طور عمده باغداران و کشاورزان تشکیل می‌دهند.