به گزارش این نشریه آمریکایی، سیاست خارجی دونالد ترامپ رییس جمهوری آمریکا با اسلاف وی تفاوت‌های بسیاری دارد و احتمالا نقطه اصلی منازعه در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ آمریکا خواهد بود.
در این مرحله، ممکن است چند بحران نه تنها بر این انتخابات تاثیرگذار باشد، بلکه درگیری گسترده‌تر جهانی را رقم بزند.
نشنال اینترست فهرستی از پنج منطقه احتمالی برای آغاز جنگ جهانی سوم در سال ۲۰۲۰ را بدین شرح اعلام کرده است:
ترکیه
تنش بین ترکیه و آمریکا در سال گذشته شدت یافته است. تنش از آنجا بالا گرفت که آمریکا به طور غیر منتظره‌ای به ترکیه برای پاکسازی مناطق مرزی سوریه از کردهای تحت حمایت واشنگتن چراغ سبز نشان داد و بلافاصله آنکارا را تهدید به تحریم کرد.
اما زرادخانه‌ای از تسلیحات هسته‌ای آمریکا در پایگاه نیروی هوایی اینجرلیک باقی است. برخی اشاره‌های رجب طیب اردوغان رییس جمهوری ترکیه حاکی است که وی آرمان‌هایی برای کشورش دارد که می‌تواند بلندپروازی‌های هسته‌ای را دربرگیرد.
سطح مناسبات دو طرف تا حدی نزول کرد که برخی از آینده ائتلاف ناتو (سازمان پیمان آتلانتیک شمالی) به وحشت افتادند.
انتظار نمی‌رود که اردوغان درصدد دستیابی به این نوع سلاح برآید و حتی اگر این کار را انجام دهد، بعید است که ترکیه در هر زمان معقول، تضمین‌های مربوط به استفاده از کلاهک‌های هسته ای را زیر پا گذارد.
اما اردوغان چندان شهرتی به مجزا کردن موضوعات ندارد و این احتمال می‌رود که ارتباط این مساله با مشکلات دیگر، واشنگتن و آنکارا را به هر مسیری سوق دهد.
کشمیر
طی یک دهه گذشته، جنگ قدرت بین هند و پاکستان افزایش یافته، حتی با وجودی که اسلام آباد درصدد رفع این شکاف با سلاح هسته‌ای برآمده است.
با وجود این مساله، تنش بین دو رقیب در سطح پایینی باقی ماند، تا اینکه نارندرا مودی نخست وزیر هند گام‌هایی در جهت کاهش خود مختاری کشمیر و تغییر سیاست‌های مربوط به شهروندی برداشت. این مسائل، ناآرامی‌هایی را در هند رقم زد و تنش‌های دیرینه بین دهلی و اسلام‌آباد را برجسته کرد.
اختلالات داخلی بیشتر در هند این پیام را به پاکستان می‌دهد که از امکان و حتی مسوولیت مداخله برخوردار است. هرچند بعید است اقدام نظامی متعارفی روی دهد، اما احتمال حملات تروریستی در کشمیر وجود دارد. در صورت وقوع این حملات، مودی خود را در جایگاه پاسخگویی می‌یابد که به تشدید تنش می‌انجامد و دو کشور را در آستانه درگیری‌های جدی‌تر قرار می‌دهد. با توجه به موقعیت چین و مناسبات رو به رشد دهلی و واشنگتن، این نوع درگیری می‌تواند تاثیرات فاجعه بار بین‌المللی داشته باشد.
شبه جزیره کره
یک سال پیش، این امید وجود داشت که مذاکرات بین آمریکا و کره شمالی در کاهش دائمی تنش‌ها در شبه جزیره کره، موفقیت آمیز باشد.
متاسفانه، وجود مشکلاتی در اوضاع داخلی دو کشور در کنار یک معمای راهبردی، مانع از توافق دو طرف شد. تنش بین دو کشور به سطح بالایی از سال ۲۰۱۷ رسید و انتخابات آتی آمریکا می‌تواند این مناسبات را تا حدی بیشتر به خطر اندازد.
دولت ترامپ به انعقاد توافق با کره شمالی برای بهبود چشم انداز انتخاباتی‌اش امیدوار است. اما کره شمالی علاقه‌ای به طرح‌های پیشنهادی ترامپ ندارد.
اگر کره شمالی تصمیم به آزمایش موشک بالستیک قاره‌پیما یا بدتر از آن، آزمایش هسته‌ای بگیرد، ممکن است دولت ترامپ لزوم مداخله زورمندانه را ترجیح دهد.
دریای جنوب چین
مناسبات آمریکا و چین در نقطه بی ثباتی قرار دارد. به نظر می‌رسد توافق تجاری بین دو کشور بخشی از تنش را فرو نشاند، اما اجرای آن همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.
در این میان، مشکلات اقتصادی در چین بخشی از برنامه ساخت و ساز دریایی این کشور را محدود کرده، همانطور که بودجه دفاعی آمریکا از شدت بلندپروازی‌های این کشور در زمینه کشتی سازی کاسته است.
از سویی، چین با پشتکار در جهت تضمین روابطش با روسیه کوشیده، در حالی که آمریکا مجادلاتی با کره جنوبی و ژاپن دو متحد نزدیکش در منطقه داشته است.
در چنین شرایطی، بعید است کشوری خطر جنگ را پذیرا باشد. اما ترامپ بخش زیادی از دوران ریاست جمهوری خود را صرف رویارویی با چین کرده و ممکن است به تشدید اوضاع در سال پیش رو اغوا شود.
هر ۲ کشور چین و آمریکا از محرک‌هایی برای تشدید اوضاع دیپلماتیک و اقتصادی برخوردارند که می‌تواند به رویارویی نظامی در مناطقی چون دریای جنوب یا شرق چین منتهی شود.
ایران و رژیم صهیونیستی
نشنال اینترست در ادامه این گزارش نوشت: ایران و رژیم اسرائیل جنگی کم شدت را در سراسر خاورمیانه به راه انداخته‌اند.
رژیم صهیونیستی بی صدا گام‌هایی برای تشکیل ائتلافی ضد ایرانی در سطح دیپلماتیک برداشته و ایران در زمینه برقراری روابط بهتر با شبه نظامیان سرمایه‌گذاری کرده است.
چنانچه ایران برنامه هسته‌ای خود را دوباره فعال کند یا تصمیم به تادیب عربستان گیرد، رژیم صهیونیستی ممکن است برای ورود به تهاجماتی گسترده‌تر یا حملاتی مستقیم به ایران وسوسه شود.
این رویارویی، تبعات گسترده‌تری دارد، عرضه نفت جهانی را تهدید می‌کند و آمریکا یا روسیه را به مداخله تحریک خواهد کرد. ۹۱۰۹
این نشریه آمریکایی در پایان این گزارش نوشت: احتمال آتش افروزی جهانی در سال ۲۰۲۰ اندک است. همه منتظر نتیجه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و درک بهتری از مسیر سیاست این کشور برای چهار سال آینده هستند.
نظر شما