گردشگری سلامت؛ امری مغفول در کشور با ظرفیت رشد ۵ برابری

علی رادمند در نشست تخصصی گروه گردشگری پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری گفت: در حوزه گردشگری سلامت ابتدا باید بیماران بین المللی که به سه حوزه توریست پزشکی (medical tourist)، درمان توریست (Tourist health care) و پناهندگان بیمار، تقسیم می شوند را از یک دیگر جداسازی کنیم.
وی ادامه داد: هر کدام از این بیماران بین المللی در جهان تعریف ویژه ای دارند که به طور مثال توریست پزشکی (medical tourist) به این معنی است که فرد خارجی با هدف دریافت خدمات پزشکی از کشور خود سفر کرده و به کشور دیگر برای دریافت خدمات پزشکی مراجعه می کند.
رادمند افزود: همچنین درمان توریست (Tourist health care) به این معنی است که گردشگر در زمان ورود به کشور مقصد، فرد سالمی بوده اما در کشور مقصد دچار بیماری شده و به همین دلیل به خدمات پزشکی نیازمند می شود.

به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری وی نمونه دیگر از بیماران بین المللی را  پناهندگان و اقدامات درمانی آن ها در کشور مقصد اعلام کرد.
این پژوهشگر حوزه سلامت با اشاره به اینکه طبق آمار، ۱۷۶ کشور در دنیا به گردشگران سلامت خدمات ارائه می دهند، تصریح کرد: گردش مالی خدمات گردشگری سلامت براساس برآوردهای بین المللی ۴۳۹ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۸ بوده که به نسبت سال قبل از آن رشدی ۲۵ درصد داشته است.
این استاد دانشگاه با یادآوری اینکه ۳ تا ۴ درصد مردم دنیا با قصد دریافت خدمات پزشکی سفر می کنند، افزود: طبق آمار جهانی اعلام شده علاوه بر گردشگری سلامت، سفر به خاطر دریافت خدمات تندرستی در دنیا درآمدی برابر با ۴.۲ تریلیون دلار در سال ۲۰۱۷ داشته که در این میان سهم درمان های سنتی و مکمل ها ۳۶۰ میلیارد دلار بوده است.
وی محیط مناسب مقصد، صنعت پیشرفته درمانی و کیفیت خدمات را از شاخص های سنجش مراکز بین المللی در خصوص رتبه بندی کشورهای پذیرنده گردشگران سلامت دانست و گفت: کانادا اولین کشور و ایران با ۳۶ امتیاز در رتبه ۴۱ این رتبه بندی قرار دارد؛ البته بسیاری از گردشگران سلامت به دلیل قیمت های پایین و صرفه اقتصادی به کشور ما سفر می کنند.

رادمند در ادامه با طرح این پرسش که چرا مردم باید از کشور خود برای درمان به کشورهای دیگر سفر کنند، گفت: گردشگران سلامت در واقع برای دریافت خدمات با کیفیت در کشور مقصد، هزینه پایین تر نسبت به کشور خود و گریز از ضعف و نبود خدمات در کشور مبدا و یا طولانی بودن زمان انتظار برای دریافت خدمات به کشورهای دیگر سفر می کنند.

وی در ادامه  بر آمارهای اعلامی در این خصوص از سوی وزارت بهداشت و درمان گریزی زد و گفت: در سال گذشته ۵۵۰ هزار گردشگر پزشکی به ۱۶۶ بیمارستان دارای مجوز مراجعه کرده اند که از این تعداد ۷۲ هزار نفر  بستری شده اند.
این محقق ادامه داد: متوسط  هزینه کرد هر یک از گردشگران سلامت در ایران ۳ هزار دلار بوده که در واقع ۷۰ درصد آن ها برای دریافت خدمات نازایی، چشم، ارتوپدی و قلب و عروق به کشور مراجعه کرده اند.
وی با تاکید بر اینکه ایران ظرفیت پذیرش ۵ برابری در حوزه گردشگری سلامت را داراست، افزود: می توان تعداد گردشگران سلامت را با توجه به زیرساخت ها به ۲ تا ۲.۵ میلیون نفر در سال های آتی رساند.
رادمند در پایان به مشکلات و روش های جذب گردشگر سلامت پرداخت و تصریح کرد: ۸۰ تا ۹۰ درصد گردشگران به وسیله دلال ها وارد کشور می شوند و ۱۰ درصد باقی مانده از طرق دیگر مانند شرکت های تسهیل گر این امر به کشور سفر می کنند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: البته مشکلات جذب گردشگر سلامت در کشور ما به نبود راه های منطقی برای ورود، عدم برندینگ مناسب و نبود ویزای اختصاصی برای سلامت در ایران باز می گردد.