غیر از مقتدی صدر رهبر جریان صدر و حامی فراکسیون «سائرون» در پارلمان و جبهه نجات و توسعه به رهبری اسامه النجیفی دیگر جریان های سیاسی اعم از شیعه، اهل سنت و کرد نسبت به این انتخاب موضع مردد گرفته اند.
در داخل جریان صدر با وجود حمایت قاطع مقتدا صدر اما به نظر نمی رسد که همه اعضای این جریان یک موضع واحد در قبال انتخاب محمد توفیق علاوی داشته باشند.
«اسعد الناصری» از اعضای پیشین جریان صدر در استان ذیقار که به تازگی از سوی صدر از این جریان اخراج شد با انتخاب علاوی مخالفت کرد و او را نامزد احزاب حاکم دانسته و بر همین اساس بر ادامه اعتراضات خیابانی تا تحقق مطالبات تظاهرکنندگان تاکید کرده است.
این در حالی است که هنوز سران احزاب شیعی، اهل سنت و کردها موضع واضح و روشنی در قبال این انتخاب نگرفته و فقط برخی از بدنه این جریان ها در خصوص این انتخاب به صورت مشروط و گاهی با ابراز ملاحظات موضع گرفته و عده ای نیز همچنان سکوت اختیار کرده اند.
فراکسیون الفتح اگرچه گفته می شود که به همراه فراکسیون سائرون در انتخاب محمد توفیق علاوی نقش داشته اما برخی از احزاب وابسته به این فراکسیون به صورت مشروط با انتخاب علاوی موافقت کرده اند.
«حامد الموسوی» عضو فراکسیون الفتح در پارلمان گفته است که در صورتی که علاوی به تعهداتی که داده، عمل کرد و از انتخاب وزیران از بین جریان های سیاسی خودداری کند، از او حمایت می کند.
وی اضافه کرد که فراکسیون الفتح در صورتی از علاوی حمایت می کند که بتواند انتظارات مرجعیت عالی دینی و ملت عراق را در خصوص اصلاحات و مبارزه با فساد برآورده کند.
«هشام الهاشمی» کارشناس سیاسی عراقی هم معتقد است که تاکنون فقط سائرون و جبهه نجات و توسعه به طور قاطع از انتخاب علاوی استقبال کرده و الفتح به صورت مشروط با این انتخاب موافقت کرده است.
وی در توئیتی در صفحه شخصی خود افزود که کردها و ائتلاف قوای اهل سنت با این انتخاب اعلام مخالفت کرده و جریان های شیعی مانند النصر (حیدر العبادی)، دولت قانون (نوری المالکی) و حکمت (سید عمار حکیم) نسبت به این انتخاب ملاحظه هایی دارند.
الهاشمی حزب همبستگی به رهبری «ایاد علاوی» (پسر عموی محمد توفیق علاوی) و حزب فضیلت اسلامی (شیخ محمد یعقوبی) و فراکسیون صادقون (عصائب اهل الحق) و فراکسیون ترکمنان و مسیحیان را نیز از جریان هایی عنوان کرده که نسبت به انتخاب علاوی ملاحظه دارند.
برخی اعضای جریان حکمت ملی گفته اند که این جریان در انتخاب عادل عبدالمهدی نقشی نداشته و در انتخاب محمد توفیق علاوی نیز نقش ندارد اما انتخاب او را به عنوان عمل انجام شده می پذیرد.
دولت قانون به رهبری نوری المالکی نخست وزیر اسبق عراق نیز مشابه همین موضع را در قبال انتخاب محمد توفیق علاوی اتخاذ کرده است.
ایاد علاوی تلویحا از پسر عمومی خود به عنوان گزینه تحمیل شده از خارج بر عراق یاد کرده و گفته است که نخست وزیر جدید باید از داخل ملت و جریان های سیاسی داخلی برگزیده شود نه اینکه از خارج بر عراق تحمیل شده باشد.
احزاب کرد از جمله تغییر، اتحادیه میهنی، دمکرات کردستان و نسل جدید تاکنون موضع روشنی در قبال انتخاب علاوی اتخاذ نکرده اند فقط یک عضو حزب دمکرات (مسعود بارزانی) عنوان کرده است که از این انتخاب استقبال می کند.
«سروه عبدالواحد» از حزب نسل جدید از محمد توفیق علاوی خواسته که از پذیرش پست نخست وزیری عذرخواهی کرده و این پست را ترک کند.
وی در تویئتی نوشته است که علاوی نمی تواند با بزرگان سیاسی در عراق بازی کند.
«هوشیار عبدالله» از جنبش تغییر نیز از انتخاب محمد توفیق علاوی به عنوان گامی به سمت شکست یاد کرده اما حزب اتحادیه میهنی کردستان عراق تاکنون در این باره سکوت کرده است.
برخی از شخصیت های سیاسی از مخالفت گسترده ای که محمد توفیق علاوی در داخل جریان های سیاسی و برخی گروه های منتسب به اعتراضات خیابانی با آن مواجه شده، به شدت ایراد گرفته اند.
«ایاد السماوی» از اعضای فراکسیون الفتح در این خصوص در یادداشتی به شدت از موج مخالفت ها با علاوی انتقاد کرده و نوشته است که احزاب و جریان هایی که انتخاب علاوی را تایید نکرده اند همان ها هستند که باعث فقر و بیچارگی عراق شده اند.
برخی نیز گفته اند که نباید محمد توفیق علاوی را فقط نامزد سائرون و الفتح معرفی شود زیرا «برهم صالح» رییس جمهوری کردتبار عراق نیز در انتخاب او نقش داشته و بر این انتخاب اصرار ورزیده است.
«احمد الذواق» کاربر معروف عراقی در این خصوص نوشته است که برهم صالح همان طور که پیش از این «اسعد العیدانی» را به بهانه گرایش های حزبی و داشتن پست های دولتی رد کرده بود می توانست محمد توفیق علاوی را نیز به همین بهانه ها رد کند اما عملا چنین نکرد امری که نشان می دهد که رییس جمهوری نیز در انتخاب نخست وزیر جدید مسوول است.
در خارج نیز غیر از نمایندگی سازمان ملل در عراق، سفارتخانه امریکا در بغداد و وزارت امور خارجه ایران تاکنون در سطح منطقه ای و بین المللی مواضعی در تایید محمد توفیق علاوی شنیده نشده است.
برخی کارشناسان معتقدند که نگرش تردید آمیز داخلی و خارجی نسبت به انتخاب علاوی ناشی از شرایط بغرنج داخلی عراق است که مبادا علاوی نیز به سرنوشتی مشابه عادل عبدالمهدی مواجه شود بر همین اساس حمایت ها از این نخست وزیر جدید توام با تردید و گاهی انتقاد شده است.
این عده معتقدند که در صورت موفقیت علاوی در به دست آوردن اعتماد مردمی به تدریج جریان های سیاسی داخلی نیز حمایت خود را از او اعلام خواهند کرد.
تاکنون برخی از گروه های منتسب به اعتراضات خیابانی با این انتخاب مخالفت کرده که به رغم استقبال ظاهری سفارتخانه آمریکا در بغداد از انتخاب علاوی اما گفته می شود که به عوامل خود در داخل اعتراضات خیابانی دستور خشونت آفرینی در اعتراض علیه انتخاب علاوی داده است.
برخی از استان های جنوب و مرکز عراق شب گذشته در اعتراض به انتخاب علاوی شاهد تنش ها و خشونت هایی بوده که باعث شده است تا مقتدی صدر از امروز شنبه از طرفداران خود بخواهد برای جلوگیری از خشونت ها وارد عمل شوند.
این موضع قاطع صدر در حمایت از انتخاب علاوی سبب شده است که بسیاری از محمد توفیق علاوی به عنوان نامزد جریان صدر یاد کنند و حمایت مشروط فراکسیون الفتح به باور برخی دلیل دیگری بر این است که علاوی نامزد دلخواه مقتدی صدر بوده و برای همین تمام توان خود را در حمایت از او به کار گرفته است.
نظر شما