این روزنامه روز چهارشنبه در این مقاله به قلم «عماد مرمل» افزود: حضور حزب الله در کابینه حسان دیاب نقطه عطف به شمار می رود؛ کابینه ویژگی های خاص و معادلات دقیقی دارد که شیوه حضور این حزب در کابینه آتی را مشخص کرده است. این شیوه، مدل جدیدی از ساختار دولت را عرضه کرده است.
البته این نخستین باری نیست که حزب الله برای حضور در کابینه، خارج از بافت سازمانی خود اسامی را معرفی می کند. همانطور که در کابینه سابق، «جمیل جبق» را برای تصدی پست وزارت بهداشت انتخاب کرد و معرفی «محمد فنیش» و «محمود قماطی» دو وزیر دیگر نیز، بیانگر هویت سیاسی انکارناپذیر حزب الله بود.
اما این برای اولین بار است که حزب الله در سهمی که از پست های وزارتی دارد از تکنوکرات ها یا فن سالاران استفاده می کند که جزو هواداران و حامیان این حزب به شمار می روند. کسانی که به لحاظ ظاهری و به طور مستقیم مرتبط با بدنه حزب الله نیستند. «حمد حسن» وزیر بهداشت و «عماد حب الله» وزیر صنعت در کابینه حسان دیاب جزو این دسته هستند.
حتی شمایل ظاهری دو وزیر بهداشت و صنعت با وزیران سابق حزب الله نیز تفاوت دارد و آنها کروات می بندند. همین مسئله بیانگر آنست که حزب الله گزینه های متنوعی دارد و نشان می دهد که با اعتماد به این دو شخصیت، به ساختار قوی خود اعتماد دارد و این اعتماد کمتر از اعتمادش به شخصیت هایی که مستقیما وابسته به این حزب هستند، نیست.
اما برخی از جزئیات زندگی شخصی دو وزیر جدید مهمتر است. به ویژه اینکه «عماد حب الله» رئیس دانشگاه آمریکایی است و با چنین تجریه ای وارد کابینه شده است. حتی این مسئله مانعی برای حزب الله جهت معرفی او به عنوان وزیر نبود. حتی شاید حزب الله از روی عمد او را برای جلب اطمینان بیشتر به عنوان وزیر معرفی کرد.
انتخاب این دو وزیر با چنین ویژگی هایی بیانگر میزان بالای واقع گرایی حزب الله است که به تدریج از پایبندی به دولت سیاسی به ریاست «سعد الحریری» تا درخواست برای تشکیل دولت «فن سارلار-سیاسی» بعد از استعفایش در نهایت به دولتی سرتاسر فن سالار رسید.
اما مسئله راهبردی برای حزب الله، موفقیت این حزب در خنثی کردن تلاش هایی است که از آغاز اعتراضات مردم لبنان در ۱۷ اکتبر علیه این حزب شروع شده بود. تلاش هایی که به دنبال حذف و کنار گذاشتن حزب الله از صحنه سیاسی و قدرت اجرایی لبنان بود. اما حزب الله موفق شد این تلاش ها را ناکام بگذارد و همچنان در صحنه سیاسی باقی بماند.
بر همین اساس، حزب الله تحت فشار آمریکا یا طرف دیگر، فارغ از ماهیت و نحوه و شکل حضورش در دولت جدید، از حضور در کابینه بازنماند.
به طور دقیق تر می توان گفت که برخی معتقدند که حزب الله با انتخاب دقیق، روشمند و هدفمند دو وزیر خود در کابینه دیاب موفق شد، دو مسئله را محقق کند:
نخست ارسال این پیام مهم، که اگر حزب الله نمی تواند مانع تحریم های اقتصادی آمریکا علیه خود شود، چون آمریکا به هر صورت در این زمینه قوی تر از این حزب است، اما در برابر تلاش ها برای تحریم سیاسی علیه این حزب کوتاه نخواهد آمد. زیرا این حزب نقش مهم و حیاتی در لبنان بازی می کند و به سبب عوامل زیادی به یک وزنه در کشور و معادلات داخلی آن تبدیل شده است که حتی با تشدید فشارها، حذف کردن یا به زانو درآوردن آن به سادگی امکان پذیر نیست.
مورد دومی که حزب الله سعی دارد آن را مراعات کند، آمادگی برای گسترش حداکثری انعطاف پذیری و همکاری اش برای موفقیت آمیز عمل کردن کابینه آتی است تا بتواند ضمن نجات لبنان از فروپاشی، کشور را از بن بست اقتصادی مالی خارج کند. همین مسئله نیز می طلبد که نمایندگانی از تکنوکرات ها و فن سالاران از حزب الله در کابینه حضور داشته باشند تا مایه تحریک یا انتقاد قدرت های خارجی نشوند و یا مانع یا مشکلی برای لبنان جهت دریافت کمک یا حمایت مالی از جامعه جهانی ایجاد نکنند.
الجمهوریه در پایان نوشت: معادله از نظر حزب الله روشن بود: هدف این نیست که حزب الله اکثریت را در کابینه آتی لبنان به دست بگیرد، زیرا هرگونه حضور و نقش پر رنگ این حزب باعث می شود بیشتر دچار مشکل و بحران شود و بهای آن را بپردازد و در عین حال هم اجازه نمی دهد که دولت بدون این حزب تشکیل شود زیرا چنین کاری به معنای نابودی حزب الله است.
نظر شما