نخستین چالش، خطر خشمگین شدن طیف های طایفه گرای لبنان است که از بندهای بیانیه رسمی دولت رضایت ندارند و در جلسه علنی مجلس، که فردا (سه شنبه) در بیروت برگزار می شود، به آن رای اعتماد نمی دهند.
«جریان المستقبل» به رهبری «سعد حریری» و هوادارانش، حزب «نیروهای لبنانی» به رهبری «سمیر جعجع»، حزب دُروزی «سوسیالیست ترقی خواه» به رهبری «ولید جنبلاط»، حزب مسیحی «الکتائب» به رهبری «سامی الجمیل» و طرفداران «نجیب میقاتی» و «فواد سنیوره» نخست وزیران پیشین لبنان، منتقدان جدی دولت تازه لبنان هستند.
طیف ها و احزاب یاد شده نقش چشمگیری در بسیج نیروها و رسانه هایشان در شکل دادن اعتراض های خیابانی و فعال کردن تظاهرات مردمی برای شکست برنامه ها و نقشه راه دولت «حسان دیاب» خواهند داشت.
چالش دوم، فقدان تجربه کافی در امر مملکت داری نزد دیاب و بیشتر وزیران جوانش است. بنا بر تجربه تمام کشورها، دولتی که به عنوان دولت پسا انقلابی یا دولت تشکیل شده پس از اعتراضات مردمی، شناخته می شود، در نخستین گام باید به ایجاد وحدت رویه در میان طیف های اجتماعی و گروه های حامی اش بپردازد تا از مرحله مانع تراشی و سنگ اندازی گروه های مخالف و رقیبش، به سلامت عبور کند.
دولت دیاب خود را برآمده از مطالبات اعتراضات مردم لبنان می داند که در ۲۵ مهر ماه گذشته آغاز شد. در صورت ناکامی در تعامل با جامعه مدنی و در ایجاد وحدت رویه میان وزیران و نیروهای پشتیبانش، امکان بازیابی خود و اجرای راهبردهای نوین، برنامه ها و بندهای بیانیه رسمی یا نقشه راهش را نخواهد داشت.
این دولت در چالش دوم هم چنین باید با ۲ محور ارتش و مقاومت هماهنگ باشد تا هنگام اعتراض های جدید طرفداران احزاب و گروه های رقیب - که برخی از آن ها تمایلات رادیکال تری دارند و توسل به رفتارهای خشن و تهاجم گونه را مناسب تر می بینند - آن ۲ محور را نه مقابل خود که پشتیبان خویش ببیند.
تبعات رسیدن به قدرت که گریبان بسیاری از افراد و شخصیت های جدید را می گیرد از جمله غرور و تمامیت خواهی، چالش سوم در برابر دولت دیاب به شمار می رود. این چالش مانع عمده در تحقق وعده هایی است که دولت لبنان به مردم این کشور داده که مهم ترین آن حل بحران اقتصادی و معیشتی است.
با این همه، به نظر می رسد با توجه به قدرت فکری، شخصیت و پشتیبانان قوی نخست وزیر، مانند حزب الله، رهبر مسیحیان، رییس جمهوری و رییس مجلس لبنان، وی از مجلس رای اعتماد بگیرد و از عهده مسئولیتش برآید.
حسان دیاب از شخصیت های اهل سنت، استاد دانشگاه آمریکایی بیروت و وزیر پیشین تربیت و آموزش عالی لبنان پایان آذر ماه گذشته با کسب ۶۹ رای، بیشترین آرای نمایندگان مجلس ملی این کشور را به دست آورد و به عنوان «نامزد پست نخست وزیری» مامور تشکیل کابینه، شد.
هیات دولت جدید لبنان پس از گذشت سه ماه از جنبش اعتراضی مردم این کشور، دوم بهمن ماه با ۲۰ وزیر (۱۰ مسلمان و ۱۰ مسیحی) فن سالار و غیر حزبی که ۶ تن از آن زن هستند، تشکیل شد و بیانیه رسمی یا نقشه راه خود را پنجشنبه گذشته به تایید رییس جمهوری لبنان رساند.
نظر شما