فشار هند بر میانمار برای بازگشت مسلمانان روهینگیا

نشریه" دیلی استار" چاپ بنگلادش روز جمعه نوشت: سفیر هند در سخنرانی خود  در اردوگاه مسلمانان روهینگیا در منطقه کاگس بازار بنگلادش گفت: ما از دولت میانمار خواسته ایم تا مساله روهینگیا را به صورت دوجانبه با بنگلادش حل کند.

سفیر هند همچنین کمک های انسان دوستانه این کشور را به مسلمانان روهینگیا اهدا کرد. هند تاکنون با میانمار برای ساخت خانه های پیش ساخته جهت بازگشت مسلمانان روهینگیا کمک کرده است. با این حال دهلی نو از سوی سازمان های بین المللی به دلیل عدم فشار بر میانمار در خصوص مساله روهینگیا مورد انتقاد قرار گرفته است.

تلاش های بنگلادش و میانمار برای بازگشت مسلمانان روهینگیا به خانه های خود موفقیت آمیز نبوده است. مسلمانان روهینگیا معتقدند که وضعیت در استان راخین برای بازگشت آنها مهیا نشده است و آنها ضمانت دریافت حقوق شهروندی را از سوی دولت میانمار دریافت نکرده اند.

توافق هند و میانمار برای توسعه استان راخین

نشریه "هندو" روز جمعه نوشت: هند و میانمار در طول سفر "یو وین مینت" رییس جمهوری میانمار به هند ۱۰ توافقنامه در زمینه های مختلف از جمله توسعه استان راخین امضا کردند.

"یو وین مینت" رییس جمهوری میانمار در سفری چهار روزه از هند دیدار می کند.  وی روز گذشته با نارندرا مودی نخست وزیر هند و رام نات کویند رییس جمهوری این کشور دیدار کرد.

وزارت امور خارجه هند گفت: در میان قرارداد های امضا شده،  چهار یاداشت تفاهم شامل به استان راخین مربوط می شود و شامل پروژه هایی مانند انبار های  ذخیره بذر و سیستم های آبرسانی، سیستم های انرژی خورشیدی برای پنج شهر و احداث دو جاده و ساخت  پیش دبستانی می شود. سایر تفاهم نامه ها، همکاری در محصولات نفتی، ارتباطات و حفاظت از ببرها و سایر حیوانات وحشی را پوشش می دهد.

طبق گزارش مقام های بنگلادش از ماه اوت(مرداد) سال ۲۰۱۷ قریب به ۷۰۰ هزار مسلمان روهینگیا به بنگلادش فرار کرده اند، درحالی که پیش از این چند صد هزار نفر از مسلمانان روهینگیا در مناطق مختلف بنگلادش زندگی می کردند.

 اکنون نیزحدود یک میلیون نفر از مسلمان روهینگیا در اردوگاه های مهاجران در منطقه "کاگس بازار" بنگلادش  زندگی پرصعبی را می گذرانند  که ۷۰۰ هزار  نفر  آنها  پس از آغاز دور جدید خشونت ها در میانمار در اواخر ماه اوت سال۲۰۱۷ به بنگلادش فرار کردند.

بسیاری از مردم میانمار روهینگیایی‌ها را مهاجرینی غیرقانونی می‌دانند و لذا این مردمان از تبعیض‌هایی که علیه‌شان روا می‌رود در رنج هستند. دولت میانمار با روهینگیایی‌ها همانند مردمانی فاقد ملّیت و بی‌خانمان برخورد می‌کند و به آنها تابعیت نمی‌دهد. روهینگیایی‌ها با محدودیت‌های سفت و سختی مواجه هستند؛ از جمله محدودیت در جابجایی، دسترسی به امکانات پزشکی و آموزشی.