طی روزهای اخیر نرخ ارزهای خارجی با فراز و نشیب فراوان مواجه بود و مافیای برون مرزی و دلالان داخل کشور در هماهنگی کامل تلاش کردند تا با افزایش برنامه ریزی شده ی نرخ ارزهای خارجی، ماهی خود را از آب گل آلود ناشی از تروریسم اقتصادی آمریکا، قرار گرفتن ایران در لیست سیاه FATF و شیوع کرونا، صید کنند. هر چند در روزهای اول افزایش نرخ ها شتاب گرفت، ولی نبود مشتری و رکود حاصل از تنگناهای موجود در بازار بواسطه تحریم های ظالمانه آمریکا، موجب گردید این روند تداوم نداشته باشد.
آنچه موجب امیدواری کاسبان تحریم برای بهره گیری بیشتر از وضعیت کنونی شده بود، قرار گرفتن ایران در لیست سیاه FATF بود که در نتیجه بی عملی مجمع تشخیص مصلحت نظام و بازی سیاسی یک جناح خاص در قبال پیوستن کشورمان به FATF رخ داد. ایران در حالی در لیست سیاه قرار گرفت که تنگناهای فراوان اقتصادی حاصل از تروریسم اقتصادی آمریکا، متوجه مردم کشورمان بود و این امیدواری وجود داشت که با اقدام بموقع مجمع تشخیص مصلحت نظام، از تشدید تنگناها جلوگیری شود. با این وجود آنچه در صحنه ی عمل رخ داد، با قرار گرفتن ایران در لیست سیاه، تحریم های ظالمانه آمریکا تقویت شد.
قبل از قرار گرفتن ایران در لیست سیاه، کشورهای دوست اعتقادی به تحریمهای یکجانبه و ظالمانه آمریکا نداشته و در حد امکان تعاملات اقتصادی و تجاری آنها با ایران تداوم داشت. بنابر قول یکی از مخالفین پیوستن به FATF در مجمع تشخیص مصلحت نظام، «ما با استفاده از بانک ها و شرکت های درجه سه دنیا، صرافی ها و دولت های همکار ایران مانند چین، روسیه، هند، ترکیه و عراق در سال گذشته تجارت کردیم.» این همکاری زمانی امکان پذیر بود که ایران در لیست سیاه قرار نداشت. حال در وضعیت کنونی، همین بانک‌ها و شرکت‌های درجه سه دنیا و صرافی‌ها و کشورهای همکار هم حاضر به همکاری نیستند. آنها هرگز نمی خواهند بواسطه همکاری با ایران، بدنام شده و خود نیز در لیست سیاه قرار گیرند، چرا که:
۱- هرگونه تعاملات مالی و تبادلات بانکی کشورهای جهان با ایران، در زمره ی جرائم پول‌شویی و تامین مالی تروریسم قرار می‌گیرد.
۲-FATF اجباری برای ممانعت از تجارت کشورها با کشورهای حاضر در لیست سیاه نمی کند و این خود کشورها هستند که برای دوری از خطر و قرار نگرفتن در لیست سیاه، از تجارت و همکاری اقتصادی با کشورهای لیست سیاهی، خودداری می کنند.
۳-کشورها تنها زمانی می توانند تعاملات مالی و پولی با ایران داشته باشند که این تعاملات با مجوز FATF و تحت نظر آن و طی سازوکاری صورت گیرد که برای آنها هزینه زا است. طبیعی است که هیچ کشوری حاضر به زیر سوال بردن مولفه های حاکمیتی خود و تحمل هزینه های غیرضروری مالی بخاطر ایران نیست.
می توان گفت که بی عملی صورت گرفته در قبال پیوستن به FATF کار آمریکا را راحت تر کرد، چرا که در نتیجه عدم همکاری اقتصادی و تعامل مالی و پولی کشورها با ایران، فشار تحریمهای ظالمانه آمریکا بیشتر شده و منافذ عبور، محدودتر و پرهزینه تر خواهد شد. همچنین بارِ اجرای تحریم های یکجانبه آمریکا علیه کشورمان، از دوش آن رژیم برداشته شده و به تمام جامعه جهانی منتقل می شود و آمریکا دیگر به صرف هزینه های مادی، سیاسی و نیروی انسانی برای وادار کردن دیگران به اجرای تحریم ها علیه ایران، نیاز ندارد. آمریکا نیاز ندارد که وزرای خارجه و خزانه داری یا نماینده ویژه خود در امور ایران را به اقصی نقاط جهان اعزام کند تا کشورها را متقاعد به همکاری علیه ایران کنند. آمریکا برای وادار کردن سایر کشورها برای اجرای سیاست فشار حداکثری علیه ایران، نیازمند صرف هزینه های بالای مالی، سیاسی، استفاده از اهرم تهدید و تطمیع و بعضا واگذاری امتیازهایی به سایر کشورها، به کار گیری نیروی انسانی پرتعداد در وزارت امور خارجه و وزارت خزانه داری، سفرهای متعدد و پر شمار خارجی، مامور کردن سفرا و دیپلمات‌های خود به تحرک زیاد و تماس با مقام‌های کشورهای دیگر و مدیران بانک‌ها و شرکت‌ها و ... بود، ولی در وضعیت کنونی، عملا نیازی به تلاشی خاص و تحمل فشارهای بین المللی بخاطر تصمیمات یکجانبه خود ندارد. کشورها، موسسات مالی و بانک‌ها بطور خودکار به منزوی کردن نظام اقتصادی و پولی ایران اقدام می‌کنند. از این حیث روز اعلام تصمیمFATF روز جشن وزرای خزانه داری و خارجه و تندروهایی همچون بولتن و هوک در آمریکا و نتانیاهو و بن سلمان بود.
مخالفین FATF خواسته یا ناخواسته خدمت بزرگی به رژیم تروریستی آمریکا کردند و چنانچه نخواهند این حرکت غیرمنطقی را تا نشست آتی FATF جبران کنند، مشکلات کشورمان روزافزون خواهد شد. برخی از مخالفین در توجیه اقدام خود، اظهار داشته اند که ایران از ۴۱ توصیه FATF به ۳۹ توصیه عمل کرده بود و گشایشی بوجود نیامد، بنابراین پیوستن به آن نمی توانست حاصلی داشته باشد. شاید ایشان خود را به تجاهل زده و پکیج بودن تمامی توصیه ها را در نظر نمی گیرند. از سوی دیگر بنا نبود که پیوستن به FATF در شرایط تحریمهای ظالمانه آمریکا معجزه بکند، بلکه حداقل نتیجه پیوستن به آن، این بود که از وخیم تر شدن اوضاع جلوگیری شود.
با تمامی این اوصاف هنوز روزنه امیدی وجود دارد و چنانچه لوایح معطل شده پالرمو و CFT تا نشست آتیFATF در مجمع تشخیص مصلحت نظام تایید شود، ایران از لیست سیاه خارج خواهد شد.
طبق تصمیم گرفته شده در آخرین نشست گروه ویژه اقدام مالی، تخفیفاتی برای ایران در نظر گرفته شد و طبق این تخفیفات «در صورت پیوستن ایران به کنوانسیون پالرمو و سی اف تی، نامش از فهرست سیاه حذف می‌شود. این بند به این معنا است که فعلا action plan قبلی که ایران به ۳۹ مورد از ۴۱ مورد آن پاسخ داده به قوت خود باقی است و نیازی به پذیرش action plan جدید نیست.» اگر طی این مدت تصمیم منطقی اتخاذ نشود، ممکن است این تخفیفات نیز برداشته شده و با تنظیم action plan جدید روند بررسی و عمل به ۳۹ توصیه از ابتدا شروع شود که کار را بسیار سخت‌تر خواهد نمود. حال باید مخالفین پیوستن به FATF تصمیم تاریخی خود را بگیرند که به نقش تسهیل کننده تروریسم اقتصادی آمریکا ادامه دهند یا در راستای منافع ملی و برداشتن بار اضافی از دوش مردم گام بردارند.
نظر شما