کرونا در استان‌های همجوار، خودشناسی، ضدعفونی کردن معابر، نگاه خاص در بودجه عام , شبکه‌های اجتماعی و شایعه پراکنی، از جمله موضوع‌هایی بود که مطبوعات محلی استان سمنان در هفته گذشته به آنها پرداختند.
دوهفته نامه پیمان همدلی
«پیمان همدلی» یکی از دو هفته نامه های استان سمنان است که در مطلبی به عنوان « شبکه‌های اجتماعی و شایعه پراکنی » با قلم محمد علی جوادیان آورد:
علیرغـم میـل باطنـی همه، ویـروس کرونـا وجود دارد و سـلامتی انسـان‌ها را بـا تهدیـد مواجـه کـرده اسـت، امـا به دلیـل اطلاعـات کـم در بیـن تـوده مــردم، ایــن بحــران به عنــوان مرکــز عمــل کــرده و شــایعه در اطــراف آن سـاخته می‌شـود.
شـبکه‌های اجتماعـی نیـز بسـتری بـرای تولید شـایعه در حاشـیه موضـوع کرونـا ایجاد کـرده و خیلی از مطالبی که نوشـته شـده و در گروه‌هـا تولیـد می‌شـود، تحلیـل علمـی دقیقـی نیسـت و فـردی کـه ایـن مطلـب را نوشـته گاه بـه هیـچ منبـع یـا مرجـع دقیقـی مراجعـه یا اسـتناد نکرده اسـت و بیشـتر دلنوشـته یا تفسـیرهای شخصی اسـت ولی متاسفانه ایـن مطلـب، خیلـی سـریع و بـه شـکل پیـام ویروسـی منتقـل می‌شـود.
رسـانه، پیام‌هـا را بـه شـکل‌های مختلفـی بـه مخاطـب منتقـل می‌کنـد امـا در رسـانه‌های اجتماعـی و فضـای مجـازی بـه جـای مخاطـب، کاربـر داریـم.
کاربرهـا، بـرای تولیـد و انتخـاب خبر، خودشـان تصمیـم می‌گیرند و کاربـران، بازخوردهـا و اثـرات پیام تولید خودشـان منتقـل می‌کننـد. معمولا منتقـل شـده خـود را نمی‌بیننـد و بـه آن توجهـی ندارنـد.
راه جلوگیــری از شــایعه یــا رفــع و اصلاح اطلاعات غلــط قبــل از بــروز بحــران، داشــتن آگاهــی و مجهــز بــودن بــه ســواد رســانه‌های و ســواد ارتباطـی و سـواد مجـازی بسـیار مفیـد و موثـر اسـت امـا هنگامـی کـه شـایعه بـروز کـرد و مـوج رسـانه‌های ایجـاد شـد، نقـش رسـانه‌های رسـمی و دولتــی کــه بــرای شــهروندان قابــل اعتمــاد و مــورد اطمینــان اســت، خیلـی مهـم بـوده و افـرادی کـه نسـبت بـه دیگـران اطلاعات بیشـتری دارنــد و بــه نظرشــان ســایر کاربــران در حــال مشــارکت در امــر تولیــد اخبـار ناشـناخته و انتقـال اشـتباه آن هسـتند، بسـیار مهـم جلـوه می‌کنـد.
روزنامه بیان مردم
روزنامه « بیان مردم » نشریه استان سمنان است که در هفته گذشته موضوع‌هایی چون کرونا در استان‌های همجوار، خودشناسی، ضدعفونی کردن معابر و نگاه خاص در بودجه عام را مورد اشاره قرار داد.
از مسائل مهمی که در هفته گذشته مورد توجه این روزنامه قرار گرفت، مطلبی به عنوان « عقل که نباشد، جان در عذاب است! » نوشته مهین ملک‌زاده است.
در این مطلب آمده است: بیش از سه هفته از آمدن این مهمان بی دعوت که بی تردید روزها یا شاید هفته ها قبل تر از اعلام آمدنش تشریف فرما شده و در کوی و برزن این کشور جا خوش کرده بود می گذرد؛ چغر بود و مرموز اما دستِ کمش گرفتیم، گفتیم شاید شبیه اجناس زپرتی شان باشد و به لعنت خدا هم نیرزد، بماند که بعضی از این بالانشینان همه چیزدان ریز دیدنش و نسخه ها پیچیدند برایش، و البته برایمان.
با جهانی شدن شیوع ویروس کرونا اقتصاد و کسب و کار مردم در بسیاری از بخش ها دچار شوک شده و تبعات اقتصادی و اجتماعی بسیاری را بر جای گذاشته است آنچه مسلم است ریشه‌کنی این ویروس جزء با رعایت اصول پیشگیری در زمینه بهداشت فردی و قرنطینه خانگی و البته تدابیر دولت ها میسر نخواهد شد اما اگر قرار باشد با یک "بام و دو هوای" عده‌ای مسوول سردرگم، مردم آشفته از اضطراب مبتلا شدن، هم در خانه بمانند و از طرفی هم ساعات کاری به روال عادی بازگردد، حالا حالاها باید منتظر" شنبه موعود" آقای رئیس‌جمهور بمانیم.
برای تحقق شعار پیروزی بر کرونا باید عزم جدی دولت و ملت به میدان بیاید و زمینه را برای برچیده شدن سایه نحس این بیماری فراهم نماید.
با اوج گرفتن شدت این بیماری و فراگیر شدن آن در بسیاری از شهرهای ایران برخی به امید دور ماندن خود و خانواده از خطر آلودگی و ابتلا، قصد سفر به شهر و دیار زادگاه خود و یا شهرهایی کردند که درصد شیوع و آمار ابتلا در آنها کمتر بوده است و متاسفانه بی توجه به توصیه‌های بهداشتی زمینه گسترش ویروس را وسیع‌تر کردند در نتیجه شهرهای بیشتری آلوده شدند.
اما عده‌ای دیگر آنقدر بیراهه رفتند تا جوانان و مردم شهرهای دیگر را مجبور به مقابله و بستن راه و ممانعت از ورودشان به شهر و استان خود کردند.
در سوی دیگر اما،عده‌ای که قطعاً به داشتن همان سرسوزن عقل در سر مبارکشان هم باید شک کرد نمی دانیم بنا به توصیه کدام دیوانه تر از خودشان الکل سر می کشند تا به زعم خود از خطر بیماری مصون بمانند!
شرم مان آمد وقتی این خبر در رسانه‌های مغرض آن ور آب با تمسخر و تاسف مردم دنیا اعلام و تصاویرش به نمایش گذاشته شد. تعداد فوتی ها در اثر مصرف الکل تقلبی و مسمومیت های شدید ناشی از آن آنقدر قابل ملاحظه بود که در صورت ابتلا به کرونا شاید تا این حد کشته نمی داشت. به راستی که اگر "عقل نباشد جان در عذاب است."
