روز قدس ، تبلور بیداری جهان اسلام
#
باکو، خبرگزاری جمهوری اسلامی 22/08/83
از: زهرا صیادی
تعیین آخرین جمعه ماه مبارک رمضان به عنوان روز قدس از سوی امام
خمینی (ره ) در 25 سال پیش ، ابتکار عملی بود که از مردان بزرگی چون او
می توان سراغ گرفت .
این روز گرچه بیش از هر چیز سمبلی نمادین از مبازره ملت مسلمان فلسطین
و ضرورت همیاری مسلمانان با این ملت مظلوم است، ولی شرایطی که حضرت امام
(ره ) در آن به چنین اقدامی دست زد و تاثیرات این روز در سالهای بعدی ،
ابعادی فراتر از یک روز نمادین به آخرین جمعه ماه مبارک رمضان بخشید که
نگارنده از منظر خود به نکاتی در این زمینه اشاره می نماید.
اول ـ در شرایطی که ایران قبل از انقلاب به عنوان دوست و همکاری برای
رژیم صهیونیستی محسوب می شد، ایده متعالی امام خمینی (ره ) نه تنها شوکی
را به جبهه حامی اسراییل وارد کرد ، بلکه این چرخش کامل مواضع کشور
استراتژیکی چون ایران، فضای منطقه و کشورهای اسلامی را متاثر ساخت .
این اقدام نه تنها ایران را در نوک پیکان حمایت از ملت مظلوم فلسطین
قرار داد، بلکه جسارت و فضای تنفسی جدیدی را برای کشورهای اسلامی و عربی
ایجاد کرد.
در واقع موجهای برخاسته از این فکر الهی ، ملتهای مسلمان را متوجه
موضوعاتی اساسی کرد .
روز قدس روز هویت یافتن جامعه و دول اسلامی بود ، گرمایی را ایجاد کرد
که رخوت و یخ زدگی حاصل از هجوم استیلاگران و استثمارگران منابع غنی منطقه
را ذوب کرد.
دوم ـ انتخاب روز حمایت از قدس در ماه مبارک رمضان، وجه دیگر اقدام
فکورانه حضرت امام (ره ) بود.
از مهمترین مولفه های این ماه گرانقدر گسترش معنویت ، عرفان ،محبت ،
دوستی، انسانیت، باطل ستیزی، حق یاوری و قرابت احاد مسلمان، حول محوری
واحد است .
در این ماه، عبادات و افکار بشری مسیری عمیقتر را می پیماید، خاصیت
این ماه ، تفکر در اعمال و رفتار و نقصانهای موجود فرد و جامعه است .
انسان منطقی مسلمان، با نگاهی به اطراف خود مشاهده می کند که در جایی
انسانها (و نه فقط همکیشان ) در مسلخ نژادپرستی ، اشغالگری و سبوعیت
صهیونیستی ذبح می شوند و به طور طبیعی در موضع حمایت از مظلوم و خصومت
با ظالم قرارمیگیرد.
تعیین این روز در ایامی غیر از رمضان، شاید وجوه و ابعادی را که امروز
شاهدیم روز قدس از آن برخوردار است ، به دنبال نداشت .
سوم ـ از ابعاد خارق العاده روز قدس ، جهانی شدن و عاری بودن آن از
گرایش خاص مذهبی است .
ابتکار حضرت امام (ره ) چون از اندیشه ای نشات گرفته بود که جز خدا نمی ـ
دید ، به شکل عجیبی صرفا یک مولفه ایدئولوژیک اسلامی تلقی نشد، چنانکه طی
سالها مشاهده کردیم که عقلا و اندیشمندانی از یهود و مسیحیت نیز ار ایده
روز قدس حمایت کردند و به مذمت رژیم صهیونیستی پرداختند.
حتی کشورهای غربی که در سالهای اولیه در مقابل پدیده روز قدس اقدامات
بازدارنده ای داشتند، به مرور این روز را در تقویم سیاسی خود به رسمیت
شناختند (مجبور به پذیرش آن شدند) و اجازه برگزاری مراسم و راهپیماییهایی
هر چند با محدودیت را صادر کردند.
چهارم ـ تردیدی نیست که این روز لطمه جدی به حیثیت و وجاهت اقدامات
رژیم صهیونیستی وارد کرد و اصولا پس از اعلام روز قدس نه تنها این روز
بلکه روزها و ماهها و سالهای بعد، همه به کابوسی برای رژیم غاصب اسراییل
تبدیل شد.
روز قدس شعاری تهی ار محتوا نبود که اثر گذار نباشد ، این روز و
نتایج ناشی از آن، به مرور آلرژی مزمنی برای اسراییل و آمریکا پدید آورد
که اثرات آن هنوز در فضای جهان و سیاستهای دول حامی رژیم صهیونیستی
مشاهده می شود.
پنجم ـ روز قدس اگر تنها همین بازخورد را به دنبال داشت که به ملت
فلسطین در احقاق حقوق خود امید بخشید ، به مبارزات عمق داد و مبارزان را
امیدوار به استظهار مسلمانان متعهد کرد، رسالت خود را انجام داده است .
روز قدس متضمن تفکری عمیق و استراتژیک بود، روز قدس یک نماد گذرا
وموقتی نبود، نشانگر مسیری بود و هست که مسلمانان باید راهیان آن
باشند.
روز قدس به منطقه استراتژیک خاورمیانه روح بیداری دمید و مسیرباصطلاح
صاف و راهوار دشمنان اسلام ، غاصبان قدس ، سلطه جویان پرنخوت و غارتگر را
حداقل به سنگلاخی زجرآور تبدیل کرده است .
اینک فضای جهان و منطقه خاورمیانه بیش از پیش نیازمند مستمسک هایی است
که اتحاد مسلمانان و کشورهای منطقه را باعث گردد و روز قدس و تفکر عمیق و
استراتژیک نهفته در آن، یکی از این راه کارهاست که باید نه تنها توسط
دولتها و ملتهای منطقه، بلکه آزادیخواهان جهان پاس داشته شود و به
راهبردی عملی تبدیل گردد.
خاورم/1358/1517/