حسین پورشهریار روز سه شنبه در گفت و گو با خبرنگار گروه دانشگاه و آموزش ایرنا با یادآوری ارزیابی رفتار مردم در شرایط بحرانی حال حاضر، تصریح کرد: با توجه به شدت مشکل می توان انتظار وجود هیجانات منفی و اضطراب را در جامعه داشت اما باید مسئولین و متخصصین این مشکل را مدیریت کنند و به طور کلی رویکرد خود را نسبت به موضوعات منفی بازنگری کنیم.
وی ادامه داد: شاید ما دچار بیماری نشویم اما نکته مهم این است که ما باید مراقبت کنیم تا ناقل بیماری نباشیم. بنابراین اگر به این مساله توجه کنیم در تردد و رفت و آمدهای غیرضروری خود تجدیدنظر می‌کنیم.
عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی اظهار داشت: بسیار مهم است که چه میزان از زاویه دید دیگران به مشکل مشترک نگاه می کنیم. ظرفیت این نوع رویکرد در جامعه ما وجود دارد اما برای اینکه این نگاه همنوع دوستی و همراهی در جامعه ما تقویت شود، باید افراد ذی نفوذ و مسئولان و افرادی که مردم به آنها اعتماد دارند، مراقبت از خود و دیگران را در جامعه فراگیر و گسترده کنند.
وی تصریح کرد: شرایط حال حاضر بحرانی است و معادل آن شرایط روانی نیز بحرانی است؛ بنابراین نگرانی مردم بسیار طبیعی است. همانطور که تیمی برای موضوع کرونا تشکیل شده، نیاز است گروهی برای کنترل شرایط روحی و روانی مردم نیز شکل بگیرد.
اضطراب بیش از اندازه نگران کننده است
پورشهریار گفت: اگر در خصوص موضوع کرونا اضطراب لازم را نداشته باشیم، اوضاع بدتر می شود؛ بنابراین مشکلی که باعث می شود فضای روانی ملتهب شود خود اضطراب نیست بلکه شدت اضطراب است.
وی ادامه داد: در حال حاضر همه جامعه یک درد مشترک دارند؛ مردم باید وسواس گونه از خودشان مراقبت کنند اما اگر این احساس افراطی شود، اضطراب ایجاد می کند.
عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی تصریح کرد: در موضوع کرونا اگر اضطراب به اندازه صحیح باشد، باعث مراقبت و رفتارهای پیشگیرانه می شود اما اگر از اندازه مقرر آن عبور کرد، به استرس نگران کننده تبدیل می شود.
پورشهریار عنوان کرد: اضطراب مضاعف حتی از ویروسی که ما را درگیر کرده نیز نگران کننده تر است. ویروس کرونا از طریق تلفن یا به صورت مجازی منتقل نمی شود اما اضطراب از راه دور، با تلفن، محتوای کلام و حتی با نگاه به صورت نیز به فرد دیگر منتقل و در درازمدت در جامعه فراگیر می شود.
وی اظهار داشت: ما باید برای مقابله با کرونا به زودی وارد عمل شویم و رفتار صحیح را در جامعه ترویج دهیم؛ بنابراین اندازه ای از اضطراب برای انگیزه بیشتر در راستای مراقبت در مقابل کرونا خوب است اما زمانی که از اندازه خود عبور کرد، به صورت وارونه عمل می کند و اوضاع خراب تر می شود.
پورشهریار همچنین عنوان کرد: باید مدتی از نظر بهداشت روانی و محیطی عملکردی صحیح داشته باشیم، در نتیجه پس از مدتی این رفتار تبدیل به سبک و روش زندگی می شود.
مهارت‌هایی که کرونا به ما می‌آموزد
عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی تصریح کرد: کرونا می تواند مهارت هایی مثل اقدامات خودمراقبتی، بهداشت صحیح فردی و کمک به دیگران را افزایش دهد؛ همچنین در این شرایط نیاز است که روابط خود با دیگران را کنترل کنیم.
وی در خصوص شرایط روانی حاکم در جامعه عنوان کرد: این شرایط روانی غیرقابل پیش بینی نبود، زیرا زمانی که اضطراب زیاد شود، عواقب آن هم در جامعه زیاد می شود. افزایش اضطراب در جامعه حساسیت افراد را بالا می برد. ما نمی توانیم اصل احساسات منفی و هیجانی را انکار کنیم اما شاید بتوانیم با شدت هیجانات منفی مقابله کنیم.
عضو هیات علمی دانشگاه شید بهشتی عنوان کرد: هیجانات منفی سیستم ایمنی بدن را ضعیف می کند؛ بنابراین برای اینکه بخواهیم آنها را کنترل کنیم در گفت و گوهایی که با خودمان داریم، منفی فکر نکنیم و هیجانات منفی را کنترل کنیم. همچنین اگر ذهن مساله ای را خیلی بزرگ کرد، ما به آنها دامن نزنیم.
نظر شما