ضرورت اجماع جهانی برای جلوگیری از شیوع کرونا

این روزها موج کرونا هراسی بر تمام جهان سایه افکنده و افراد در سراسر جهان با قرنطیه خود در خانه‌هایشان، منتظر ریشه کن شدن این بیماری فراگیر هستند. جهان تنها با اتحاد قادر به نابودی همه گیری ویروس کووید۱۹ و عواقب شوکه کننده آن خواهد بود. ارسال لوازم بهداشتی مانند ماسک و مواد ضد عفونی‌کننده و حمایت از کشورها از طرف دیگر کشورها باعث شده اتحاد و همبستگی جهانی علیه این بیماری شکل بگیرد. افزون بر این ابراز همدردی با قربانیان و بیماران این ویروس نمایانگر این است که حتی رخدادهای بد و ناگوار هم می‌توانند زمینه‌ساز همبستگی و اتحاد میان افراد و ملت‌های مختلف با وجود تفاوت‌های فرهنگی شوند.

بررسی روزنامه‌ها، تارنماها و خبرگزاری‌های داخلی نشان می‌دهد که رسانه‌های داخلی موضوع شیوع ویروس کرونا را از زوایای مختلفی مورد ارزیابی قرارداده اند.

رسانه‌های اصلاح‌طلب

روزنامه ایران: اواخر سال گذشته میلادی، زمانی که ویروس کرونا، ساکنان شهر «ووهان» چین را به چارچوب خانه‌هایشان کشاند، کمتر سیاستمداری احساس خطر داشت و عمق فاجعه را درک کرد. اما «کووید ۱۹» بعد از چند هفته زندگی در زادگاه خود،از ۱۰۰ روز پیش خاموش و بی سر و صدا مرزها را درنوردید و  قدرت‌های بزرگ را نیز به زانو درآورد.

روزنامه ایران با درج گزارشی نوشت: اما این ویروس میکروسکوپی با همه شرارت‌ها و داغ‌هایی که بر ملت‌ها گذاشت، سناریوهای جدیدی را پیش روی سیاستمداران جهان قرار داده و زخم‌هایی را در دنیای سیاست گشوده که به باور بسیاری از کارشناسان درعصر پساکرونا، حتی هژمونی قدرت را از غرب به شرق بکشاند. در روزهایی که کرونا بی‌رحمانه بر ملت‌ها می‌تازد و قربانی می‌گیرد، واکنش سازمان‌های جهانی و قاره‌ای مانند سازمان بهداشت جهانی، سازمان ملل و اتحادیه اروپا زیر ذره‌بین کارشناسان قرار دارد به طوری که کمترین خطا می‌تواند ضربه سنگینی به موجودیت آنها بزند. در این دوران که به باور بسیاری از رهبران سیاسی، دیپلمات‌ها و تحلیلگران عصر تاریخی در سرنوشت جهان است، نگاه سیاسیون از یکسو بر مقابله روزانه با این ویروس ناشناخته است و از سویی دیگر بر میراث مبهم کرونا بر پیکره جهان است. بسیاری از کارشناسان بحران جهان معتقدند:«ما در حال حاضر با دو دیدگاه روبه‌رو هستیم. اول؛ کشورها در کنار هم به مقابله با «کووید ۱۹» بپردازند و دوم؛ نگرش خویش‌محور کشورها برای نجات خود و نادیده گرفتن دیگران. از سوی دیگر می توان این بحران را آزمون عملکردی کشورهای لیبرال و غیرلیبرال در مدیریت نابسامانی اجتماعی دانست.»

روزنامه ابتکار در گزارشی آورده است: در شرایط عادی کمتر کسی آنها را به یاد دارد؛ معلولان، سالمندان،‌ کودکان کار و معتادان متجاهر. به مجموع اینها باید بیماران دارای شرایط خاص چون بیماران روانی و آلزایمری را نیز اضافه کرد که اغلب دارای سیستم ایمنی ضعیفی هستند. به بیان دقیق‌تر آسیب‌پذیرترین قشر اجتماعی در جامعه ایران هستند. اما در شرایط بحرانی این افراد با چه وضعیتی روبه‌رو هستند؟ این روزها که از چند اصطلاحِ «فاصله‌گذاری اجتماعی»، «فاصله هوشمند اجتماعی» و «فاصله فیزیکی» برای محافظت از خود در برابر کرونا سخن به میان آمده، باید از اقشاری گفت که اگرچه همیشه تنها و به دور اجتماع به سر می‌برند اما به دلیل ناتوانی‏شان کمتر قادر هستند تا فاصله اجتماعی خود با دیگران را به حداقل برسانند و برخی از آنها حتی به سبب شرایط روانی‏شان توان درک این موضوع را ندارند. از سوی دیگر در سیاستگذاری‌های ملی و حتی بین‌المللی نیز مورد توجه قرار نمی‌گیرند. در این بین فعالان و مددکاران اجتماعی دولت‌ها و مسئولان را نسبت به خطراتی که می‌تواند در روزهایی کرونازده افراد مهجور را تهدید کند، هشدار داده‌اند. آنها می‌گویند: بیماری کووید ۱۹ افراد دارای معلولیت و سالمندان را بیشتر از دیگر آحاد جامعه تهدید می‌کند. به گفته وحید قبادی دانا، رئیس سازمان بهزیستی کشور، «احتمال ابتلای سالمندان و معلولین به کرونا ۵.۳ برابر بیش از سایر افراد است و ۴.۸ برابر بیشتر از سایر افراد احتمال مرگ بر اثر کرونا در این افراد وجود دارد.» افرادی که به علت‌های مختلف از پیگیری اولویت‌های دیگر مربوط به سلامت‏شان از جمله خدمات توانبخشی بازماندند و همین بازماندگی آنها از خدمات توانبخشی ایمنی آنها را در برابر ویروس پر خطری مثل کرونا کاهش داده است.

روزنامه آفتاب یزد در گزارشی نوشته است: حالا کم کم نزدیک به دوماه شده که بنابر اعلام رسمی مسئولان کرونا به ایران آمده است و همه مسئولین را به خود درگیر کرده است. اشاره به لفظ همه مسئولین تقریبا می‌توان گفت که اغراق نیست چرا که بخشی در حوزه سلامت، بخشی در حوزه شهری، بخشی در حوزه امنیتی و سیاسی و خلاصه همه بخش‌ها را این ویروس میکروسکوپی به خود مشغول کرده است. از همان ابتدای کار موضوع مدیریت ستادی برای مقابله با کرونا نیز مطرح شد. ابتدا بحث برسر این بود که ریاست این ستاد برعهده چه کسی باشد. در روزهای نخست این وزیر بهداشت بود که به نظر می‌رسید نقش کلیدی را در مدیریت ستاد و به طور کلی تصمیمات در حوزه مبارزه با کرونا دارد. رفته رفته با افزایش شیوع این بیماری و بیشتر شدن دامنه آن در سراسر کشور درخواست‌های برای حضور بیشتر حسن روحانی به عنوان رئیس جمهور مطرح شد. اواخر ماه اسفند ۹۸ بود که ۱۰۱ نماینده مجلس شورای اسلامی هم در نامه‌ای از روحانی خواستند که او شخصا جلساتی را به صورت روزانه در ستاد مبارزه با کرونا برعهده گیرد. در نامه این نمایندگان آمده بود:«نظر به شیوع بیماری کرونا و لزوم هماهنگی سریع همه دستگاه‌ها در کشور برای مدیریت پیشگیری و درمان آن، تشکیل روزانه ستادی به ریاست شما ضروری است.

سرعت بالای کرونا و بازی نفت با اقتصاد، عنوان یادداشتی در روزنامه همدلی است، در گزیده ای از آن می خوانیم: سرعت انتشار ویروس کرونا و کاهش بهای نفت در بازارهای جهانی، به قدری زیاد است که شاید به این زودی‌ها اقتصاد کشورهای وابسته به فروش طلای سیاه به حالت عادی بازنگردد. اگرچه در پی شیوع این بیماری، وضعیت کشورهای توسعه‌یافته نیز دست کمی از اقتصادهای ضعیف‌تر و وابسته‌تر به صادرات انرژی ندارد و بانک جهانی از یک بحران وحشتناک در آینده‌ای نزدیک برای بسیاری از نقاط دنیا خبر داده است. اما با کاهش بهای نفت در بازارهای جهانی، وضعیت سرزمین‌های وابسته به این محصول زیرزمینی خطرناک‌تر از دیگر بخش‌های دنیا قابل تصور است. این را می‌توان را از قیمت نفت که در بودجه سال جاری کشورمان حدود ۵۰دلار تعیین شده و حالا در بازارهای جهانی با قیمت‌هایی در حدود ۳۰دلار به فروش می‌رسد، به خوبی فهمید؛ بودجه‌ای که امسال ۵۰درصد به نفت وابسته است و با ادامه این وضعیت با خطر کسری جدی‌تری در مقایسه با سال‌های گذشته مواجه شده و می‌تواند زمینه را برای ریسک‌های پرخطر اقتصادی فراهم کند. در واقع، نیمی از درآمدهای اقتصادی کشور در سال جاری متکی به نفت چیده شده؛ یعنی دولت در ازای فروش نفت خام و فرآورده‌های نفتی، حساب ویژه‌ای در منابع ورودی خود باز کرده، اما با سرعتی که کرونا در پیش گرفته و روندی که نفت این‌روزها در بازار دارد، این برنامه‌ها را باید از بیخ باطل شده حساب کرد؛ چرا که حداقل تجربه سال‌های گذشته نشان می‌دهد که با بروز هر گونه شوک نفتی و افت بهای انرژی در بازارهای جهانی، بسیاری از متغیرهای کلان اقتصادی در داخل کشور از وضعیت موجود متاثر شده و برای مدت زمان طولانی درگیر بحران بوده‌اند. در واقع با کاهش درآمدهای نفتی، مخارج جاری دولت کاهش نمی‎یابد و دولت باید برای کاهش این مخارج اقدامات و تغییرات اساسی در درون ساختار خود انجام دهد تا تبعات منفی این موضوع بر اقتصادی که به اندازه کافی با بحران کرونا ضربه خورده، لطمه بیشتری وارد نکند. یکی از موضوعات نگران کننده با کاهش درآمد دولت، بی‌توجهی به مخارج عمرانی است که پیگیری این مسیر باعث عدم توسعه زیرساخت‌ها و عدم تکمیل پروژه‌های عمرانی نیمه تمام می‌شود؛ موضوعی که در نهایت هزینه‌های اقتصادی، اجتماعی، روند تولید و اشتغال در کشور را دچار اشکال اساسی می‌کند.

احسان حجازیان عضو هیات علمی گروه تغذیه بالینی دانشگاه شهید بهشتی در گفت وگو با خبرگزاری ایسنا گفت:‌ غذاهایی که ما می‌خوریم باید کافی و در تعادل باشند تا این سیستم خوب کار کند و به این باورهای غلط روی نیاوریم که در رابطه با بیماری کرونا حتما باید فقط سیر یا زنجبیل بخوریم. سیستم ایمنی یک سیستم جامع و کامل است و برای اینکه خوب کار کند نیاز داریم که تغذیه سالم و متعادل داشته باشیم. سیستم ایمنی مجموعه‌ای از اندام‌ها، سلول‌ها و بافت‌هاست که در سرتاسر بدن پخش شده‌اند و در واقع یک سیستم منسجم و یکپارچه‌ است که می‌تواند بدن را در مقابل عوامل بیماری‌زا حفاظت کند. غذاهایی که ما می‌خوریم باید کافی و در تعادل باشند تا این سیستم خوب کار کند و به این باورهای غلط روی نیاوریم که در رابطه با بیماری کرونا حتما باید فقط سیر یا زنجبیل بخوریم. سیستم ایمنی یک سیستم جامع و کامل است و برای اینکه خوب کار کند نیاز داریم که تغذیه سالم و متعادل داشته باشیم.

محمد تقی آزاد ارمکی، جامعه‌شناس در گفت وگو با  پایگاه خبری فرارو گفت: من فکر می‌کنم، رابطه مردم با حاکمیت مشخصا رابطه‌ای خوب است. یعنی رابطه تزاحمی نیست و همچنین مبتنی بر یک ندیده شدن هم نیست. به اصطلاح وقتی حاکمیت به مردم توصیه می‌کند در خانه‌های‌شان بمانند، می‌پذیرند و اساسا می‌توان گفت، مردم بیشتر از نظام حکمرانی احتیاط می‌کنند و ترددشان در معابر عمومی حتما کمتر از آنی است که تصور می‌شد. در واقع باید گفت، در این روزها رابطه مردم با سیستم رابطه‌ای خوب است. در واقع پدیده کرونا پدیده‌ای است که مختص ایران نیست و کل دنیا را به بدترین شکل ممکن درگیر خودش کره است. پس وقتی مردم به واسطه مطلع بودن از خبرهای دیگر کشورهای جهان، عملکرد دولت را نسبت به آنچه در جاهای دیگر اتفاق می‌افتد، مطلوب می‌بینند، پیش خود می‌گویند خب! مسئولین در حال تلاش برای کاهش دغدغه‌های ما هستند. طبیعی است، در چنین حالتی اعتمادی که کمتر شاهدش بودیم، به دست می‌آید. یعنی یک تعامل اجباری و همسویی به وجود آمده است. به هر حال مردم رخدادها را متوجه می‌شوند، پس نمی‌خواهند بمیرند و از بین بروند و به همین دلیل، کرونا را کاملا جدی گرفته‌اند. البته نظام سیاسی هم این موضوع را بسیار جدی گرفته است. چون تلفات کرونا باعث خدشه‌دار شدن مشروعیت خواهد شد و همچنین اگر خطر در نطفه خنثی نشود، مهار کرونایِ توسعه‌یافته بسیار دشوار می‌شود. مسئولین همچنین این را هم می‌دانند، اگر خسارات بیش از حد باشد، باید جوابگو باشند. به همین دلیل‌ها نظام سیاسی تلاش‌اش را برای مهار کرونا انجام می‌دهد.

رسانه‌های اصولگرا

روزنامه کیهان: ویروس تاجدار هم خلق و خوی پادشاهان را دارد. کرونا میلیون‌ها برابر کوچکتر از پشه‌ای است که نمرود را از پای درآورد.

روزنامه کیهان با انتخاب گزارشی آورده است: ویروس کرونا، نام خود را از کلمه «کرون- CROWN» به معنی «تاج» گرفته است، چون سطح بیرونی آن به تاج پادشاهان شباهت دارد! کرونا را با این تشابه می‌توان «شاه ویروس‌ها»! نامید و البته «ویروس شاه» هم مثل سایر پادشاهان، زورگو، ویرانگر و ستمگر است و به قول بلقیس، ملکه سبا در سوره مبارکه نمل «إِنَّ الْمُلُوکَ إِذَا دَخَلُوا قَرْیَهْ أَفْسَدُوهَا وَجَعَلُوا أَعِزَّهْ أَهْلِهَا أَذِلَّهْ وَکَذَلِکَ یَفْعَلُونَ- پادشاهان چون به شهر و دیاری حمله آورند، آن شهر و دیار را ویران می‌سازند و عزیزترین اشخاص را به ذلیل‌ترین افراد تبدیل می‌کنند و این رسم و روش آنهاست». این ویروسِ بی‌نهایت کوچک، واقعه‌ای بی‌نهایت بزرگ را رقم زده و ظرف چند هفته، همه جهان را به هم ریخته است، شهرها را به خانه ارواح تبدیل کرده، اجتماعات مردمی را ممنوع ساخته، مردم را در سراسر جهان خانه‌نشین کرده، کسب و کارها را به تعطیلی کشانده‌، حرکت قطارها و خودروها و هواپیماها را به کلی مختل کرده و در همان حال سردمداران ستمگر غرب را که در شیپور «انا ربکم الاعلی» می‌دمیدند، به خواری و ذلت کشانده و داعیه مدیریت مدرن آنها را با چالشی رسواکننده و جدی روبه‌رو کرده، تمدن‌های به ظاهر بزرگ را به آزمونی سخت و نفس‌گیر فرا خوانده، سبک زندگی انسان‌ها را به طور کلی تغییر داده و مردمان را از همه ملت‌ها و تیره‌ها به رعب و وحشت ‌انداخته است.

کرونا و اعتبارزدایی از ایدئولوژی جهانی‌سازی، عنوان مطلبی در روزنامه وطن امروز است، در بخشی از آن می خوانیم: ویروس «کووید-۱۹» یا کرونا نخستین‌بار یکم ژانویه ۲۰۲۰ در شهر ووهان چین شناسایی شد و چیزی نگذشت که به یک همه‌گیری در این شهر و سپس در چین رسید. پس از چین نیز در اغلب کشورهای جهان شیوع یافت. از جمله فرآیندهای جهانی‌سازی، فشرده شدن زمان و مکان به دلیل توسعه وسایل ارتباطی در سطح جهان است. توسعه و شیوع کرونا در جهان از یک کشور به ۲۰۸ کشور در مدت ۶۰ روز ناشی از همین فشرده شدن زمان و مکان است. این ویروس که در مقابل یافته‌های بشر در حوزه پزشکی مقاوم بوده و تجربه‌های بشری در امور پزشکی را به نا امیدی واداشته است، بنا به گفته متخصصان ممکن است مدت مدیدی در اجتماعات بشری حاضر بوده و بحران مدت‌داری را بر جهان تحمیل کند. شهر ووهان بعد از شانگهای، مسکو، پکن و لندن پنجمین شهر بزرگ دنیاست و به دلیل وسعت شبکه حمل‌ونقل و ارتباطات و مراکز مهم اقتصادی و توریستی، یکی از شهرهای جهانی محسوب می‌شود. ویروس کرونا از چین به اروپا و آمریکا راه یافته و مراکز قدرت اقتصادی و سیاسی جهان را با بحران مواجه کرده است. مسیر حرکت و شیوع کرونا نشان می‌دهد این ویروس، بیماری نیم‌کره شمالی است.

روزنامه جوان در یادداشتی با عنوان بحران اعتماد در انتظار غرب پساکرونا، می نویسد: برخلاف این تصور که آموزه‌های برآمده از لیبرال - دموکراسی می‌تواند پاسخگوی جهان بشری و کلید حل مشکلات و مسائل آن بوده و کارآمدی را برای تمامی عرصه‌ها و فصول زیست انسانی تأمین کند، بحران ناشی از ویروس کرونا تبدیل به آزمونی برای محک خوردن ادعا و تصور فوق شد که خروجی آن نه تردید، که بی‌اعتباری و بی‌اعتمادی محض از آب درآمده است. عواملی که موجب پدید آمدن بی‌اعتمادی محض به دنبال لیبرال – دموکراسی غربی در این آزمون شده، عبارتند از: ۱-رنگ باختن و نابودی عواطف و احساسات انسانی در دنیای غرب که از ارزش‌های بنیادین تمدن غرب بعد از رنسانس و خداحافظی با ارزش‌های الهی و انسانی ناشی شده و در قالب عقلانیت ابزاری و منفعت‌گرایی جلوه‌گر شده است. تلفات با نسبت ۷۰ درصدی سیاه‌پوستان آفریقایی‌تبار با جمعیت ۳۰ درصدی در امریکا و همچنین رها کردن بیماران مسن و اولویت دادن به بیماران جوان، رهاسازی خانه‌های سالمندان و کمپ‌های مهاجران در کشورهای غربی، نشانگان آشکار سردی عاطفه و احساس انسانی در دنیای غرب به شمار می‌آید. ۲- حاکمیت اشرافیت زرسالار و سودجو بر نظام‌های سیاسی و دولت‌های غربی که در عرصه حکمرانی تنها دغدغه‌های سودجویانه، مادی و کسب سود و ثروت بیشتر را دنبال کرده و در حوزه بهداشت و سلامت نیز، همین اولویت‌ها را مداخله می‌دهند.

مهمت اوگوتچو رئیس باشگاه انرژی لندن در گفت وگو با خبرگزاری مهر می گوید: در مورد نظم نوین جهانی، به ویژه در طول ۳۰ سال پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، بحث‌های زیادی صورت گرفته است. با این حال ما هنوز نتوانسته ایم یک طرح جدید و عملی را برای حکمرانی جهانی در تجارت، امور مالی، سرمایه گذاری، ژئوپلیتیک و انرژی ایجاد کنیم، و با تمامی تغییرات و الزامات شگرف آن به خوبی سازگار شویم. یکی از دلایل این امر، عدم تمایل آمریکا به عنوان تنها ابرقدرت، برای گشودن فضا در عرصه بین المللی برای سایر قدرتهای پویای در حال ظهور همانند چین، هند، روسیه، برزیل، اندونزی و همچنین وزنه‌های منطقه‌ای از قبیل ترکیه و ایران است. با توجه به اینکه همه ما این موضوع را می‌دانیم که تنها راه موفقیت، احیای روح همکاری و همبستگی بین المللی است، روزنه امیدی به وجود آمده است. بدیهی است که هیچ ملتی به تنهایی قادر نخواهد بود که چنین بیماری خطرناک و پیامدهای آن را مهار کند. به همین دلیل است که سه گانه ایالات متحده، چین و اتحادیه اروپا که هدایت جهان را برعهده دارند، باید فوراً یک برنامه همکاری، نه تنها برای خودشان بلکه برای کل جهان آماده کنند. این برنامه ممکن است به ما کمک کند تا پایه‌های یک نظم جهانی دیرینه را برای پذیرفتن واقعیت‌های جدید در زمین ایجاد کنیم تا زخم‌های سیاره خود را التیام بخشیم.

فرهاد نظریان سامانی کارشناس مسائل بین‌الملل در یادداشتی در خبرگزاری فارس نوشته است: مغازه‌ها و فروشگاه های مملو از کالا، میوه فروشی‌هایِ خوش و آب و رنگ با انبوهی از میوه‌های چهارفصل و نانوایی‌های پر رونق با تنورهای داغ و آتشین و داروخانه های پر از لوازم بهداشتی و بیمارستانهای آرام و پر از تخت خالی با پزشکان و پرستاران حاذق و حاضر و خانواده های گرم و خلاق و صمیمی وتلاش شبانه روزی گروههای جهادی و مردمی و  بسیجیان برای تولید و وتوزیع اقلام بهداشتی و معیشتی میان مستضعفین و بیمارستانها ومعنویت و دعا و تضرع که در کوی و برزن این سرزمین طنین انداز است و همین یعنی امیدی که در دل جامعه جاری است و هر چه هست، بحران نیست. کاهش بسیار قابل توجه سفرهای نوروزی، تعطیل کردن همه مراسمات و گردهمایی های اجتماعی و مذهبی و بسیاری از کسب و کارهای پرخطر که بدون اعمال روش های دیکتاتورانه و خشن(به مانند برخی از کشورها) و تنها با یک مفاهمه و یک توصیه انجام شده از سوی دولت است، همه خبر از یک همدلی می دهد. این اوضاع سامان، در این جهان نادراست و شاید مصداقی جزء ایران وجود نداشته باشد که اینگونه حکومت و جامعه باهم هماهنگ باشند تا یک مساله را از مرحله بحرانی به سطح کنترل و مدیریت و آرام سازی بکشانند.

پایگاه خبرآنلاین در یادداشتی با عنوان بازی های فرصتی جدی برای غلیه بر کرونا، آورده است: با اپیدمی وسیعی که ویروس کووید ۱۹ در سطح جهان رقم زده و تاثیر بی‌سابقه آن بر زندگی مردم، حکمرانی دولت‌ها از سویی و مولفه‌های زیست فردی و اجتماعی آحاد جهانیان از سوی دیگر دچار وقفه، رکود و بحران شده است. نکته قابل توجه اما این است که برخلاف بسیاری از صنایع و سرگرمی‌ها که به دنبال این بحران جهانی، ضریب نفوذ و بازده اقتصادی خود را از دست داده‌اند، رسانه، صنعت بازی‌های ویدئویی با رشد چشمگیر مخاطب روبه‌رو بوده است. به نحوی که مطابق آمار اعلام شده توسط مدیرعامل Verizon، فقط در آمریکا، خانه‌­نشینی مردم سبب افزایش ۷۵ درصدی نرخ مصرف هفتگی بازی‌های آنلاین شده است. این در حالی است که با بررسی بازار سرگرمی‌­های پرطرفدار در ایران، رشد استفاده از بازی در دوران کرونا به وضوح به چشم می خورد. از کنار هم قرار دادن این واقعیت و آمار ۲۸ میلیون نفری بازیکنان بازی در ایران (تا پایان سال ۱۳۹۶، مطابق با آمار رسمی بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای) که تخمین زده می‌شود تا پایان سال ۱۴۰۱ به بیش از ۴۱ میلیون نفر برسد، ظرفیت بی­‌نظیر بازی برای مقابله با بحران‌هایی همچون کرونا، هویدا می‌شود.

به گزارش تابناک؛ یکی از اولین اقداماتی که از طرف همه دولت‌ها در برابر شیوع این ویروس و پیشگیری از بیمار شدن سرمایه‌های انسانی هر کشوری صورت گرفت تعطیلی مهدهای کودک مدارس و دانشگاه بود که حدودا از روز اول شیوع این ویروس تا کنون تطیل اند و همین موجب شده است که معلمان و مدیران و دانش آموزان و والدین آنان با مشکلاتی دست و پنجه نرم کنند که بن مایه اکثر این مشکلات هم دارای وجهه اقتصادی است. مثلا یکی از مشکلات شایع این است که تکلیف شهریه‌ای که والدین برای مهدکودک‌ها و مدارس غیر انتفاعی یا حتی سرویس مدارس پرداخت کرده اند، چه می‌شود؟ در اسفند ماه سال پیش، عباسپور مدیرکل انجمن اولیا و مربیان وزارت آموزش و پرورش درباره چگونگی حق سرویس مدارس با توجه به تعطیلی مدارس اظهار داشته، معمولا هزینه سرویس مدارس به طور قسط بندی و تا ۴۰ درصد هزینه پرداخت و تا اسفند تسویه حساب می‌شود و با توجه به تعطیلی‌های اخیر، چگونگی این موضوع در حوزه کارگروه ماده ۱۸ که معاون عمرانی استاندار در آن حضور و اختیار دارد، با تفویض اختیار به استان‌ها تعیین تکلیف می‌شود.

به گزارش خبرگزاری فارس، چند وقتی است که یک کلمه منحوس موجب دلهره و وحشت خیلی‌ها شده است، نامش که به زبان می‌آید بی‌اختیار چهره‌ها دگرگون می‌شود و اضطرابی آشکار در زوایای صورت‌ها خودنمایی می‌کند، کرونا، ویروسی که تداعی‌کننده کلمه مرگ برای خیلی‌هاست.این روزها با شیوع کرونا، ناقوس مرگ در تمام جهان با سرعت بیشتری نواخته می‌شود و خیلی‌ها ابتلا به کرونا را پایان زندگی می‌دانند.آمار مرگ‌ومیر این روزها به‌شدت در حال افزایش است اما در این میان نباید یک واقعیت را نادیده بگیریم، واقعیتی که به لطف خدای بزرگ و تلاش‌های ارزشمند کادر درمانی محقق شده است. در کنار برخی از آمارهای فوت، خبر بهبود و درمان مبتلایان به ویروس کرونا واقعیتی انکارناپذیر و شایسته شکرگزاری از درگاه باری‌تعالی و قدردانی از تلاش‌های کادر درمانی است که از زمان شیوع این ویروس کُشنده به‌عنوان سربازان سلامت مشغول خدمت و جان‌فشانی هستند.