تصفیه پساب صنعت نساجی با استفاده از منسوجات مبتنی بر فناوری نانو

 یکی از آلوده‌ ترین پساب‌های صنعتی، پساب‌های صنعت نساجی است که دارای مقادیر زیادی رنگزا و مواد شیمیایی است. وجود چنین موادی در آب به آلودگی محیط زیست و تغییر در زیست‌ بوم جانداران کره زمین منجر می‌شود.  

روش‌های فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی مرسوم که برای زدودن رنگزا از پساب صنایع نساجی بکار می‌رود، هزینه بالایی دارد و نیازمند صرف انرژی بسیاری است و آلودگی‌های ثانویه نیز ایجاد می‌کند.

بهاره مسیب‌زاده دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی شیمی نساجی و رنگ دانشگاه صنعتی امیرکبیر که مجری پروژه تصفیه پیوسته پساب با استفاده از منسوجات مبتنی بر فناوری نانو است، در این باره گفت: این پروژه با هدف اراِئه روشی کارآمد با بازدهی بالا برای تصفیه پساب صنعت نساجی و رنگ طراحی شده است.

وی که با پایگاه اطلاع رسانی دانشگاه امیرکبیرگفت وگو می‌کرد، افزود: در این پروژه راکتوری آزمایشگاهی طراحی شد که با استفاده از نخ‌های متشکل از نانوالیاف، پساب را در هنگام عبور و در لحظه رنگبری می‌کند. در ساخت این نخ‌ها از نانوذرات TiO۲ استفاده شده که کارایی زیادی در تخریب پساب دارند.

دانش آموخته دانشگاه امیرکبیر درباره روند اجرای این پروژه افزود: ابتدا نخی از نانوالیاف حاوی نانوذرات TiO۲ به روش الکتروریسی با دو نازل تولید شد، سپس در راکتور آزمایشگاهی طراحی شده قرار گرفت.

وی ادامه داد: در این راکتور نخ همواره در تماس با جریان پساب قرار می‌گرفت و آلاینده‌های موجود در پساب را تخریب می‌کرد.

مسیب‌زاده تصریح کرد: این راکتور در زدودن آلاینده‌های آلی از پساب کارخانه‌ها به ویژه در شرایطی که پساب دارای رنگ و بو است، ولی به لحاظ شاخص‌های بیولوژیکی مشکلی ندارد، کارایی دارد.

به گفته این محقق، استفاده از نخ متشکل از نانوالیاف به عنوان بستر برای نگه‌داری نانوذرات به دلیل نسبت سطح به حجم فوق العاده بالای نانوالیاف سبب افزایش سطح مشترک بین نانوذرات و آلاینده‌ها و در نتیجه به افزایش راندمان تخریب آلاینده‌های موجود در پساب منجر می‌شود.

وی با بیان اینکه از مزایای این روش، حذف مرحله پرهزینه زدودن نانوذرات از پساب است، افزود: در این طرح سرعت تخریب پساب نسبت به روش‌های دیگر بالاتر است. در روش‌های معمول از راکتور گسسته برای تخریب پساب استفاده می‌شود. اما با استفاده از راکتور پیوسته سرعت حذف آلاینده‌ها از پساب افزایش چشمگیری خواهد داشت.

مسیب زاده خاطر نشان کرد: در این طرح برای فعال کردن نانوذرات TiO۲ برای تخریب آلاینده‌ها از تابش فرابنفش بهره برده شده که با افزایش سرعت تخریب آلاینده‌ها مصرف انرژی کاهش می‌ یابد.