گاردین امروز در نوشتاری با عنوان «آیا حاکمان زن در مدیریت بحران کرونا موفق‌ترند؟ » نوشتند: از آلمان تا نیوزلند و از دانمارک تا تایوان، زنان، بحران کرونا را با اعتماد به نفس مدیریت کرده‌اند. بسیاری از کشورها مانند ویتنام، چک، یونان و استرالیا که مردان در راسشان هستند به خوبی عمل کرده‌اند ولی مدیریت تنها معدودی از حاکمان زن سوء بوده است.
در بخش هایی از مقاله گاردین با اشاره به عملکرد سرانی همچون جاسیندا آردن نخست وزیر ۳۹ ساله نیوزلند که با پخش زنده ویدئوهایی در فضای مجازی از مردم می‌خواهد تا در خانه بمانند و جان دیگران را نجات دهند یا آنگلا مرکل صدراعظم آلمان که ویدئوی توضیحات وی در مورد کنترل شیوع ویروس کرونا میلیون‌ها بار در فضای مجازی دید شده و همچنین مت فردریکسن و ارنا ولبرگ نخست وزیران دانمارک و نروژ که توانسته‌اند با قاطعیت مرزها را بسته و اماکن عمومی را برای کاهش شیوع کرونا تعطیل کنند، آمده است:
استنتاج ما از این عملکرد هر چه باشد، متخصصان هشدار می‌دهند در حالیکه زنان در میان کشورهایی که بحران را به خوبی مدیریت کرده‌اند، به نحو نامتناسب و تا حد نسبتن حیرت آوری جلوه کرده‌اند، تفکیک سران مرد و زن دولت‌ها در دسته بندی‌های مشابه الزامن مفید نیست.
شاید عوامل پیچیده‌ای در کار باشد. کاتلین گرسون (Kathleen Gerson) استاد جامعه شناسی دانشگاه نیویورک متذکر شد که احتمال انتخاب سران زن در فضای سیاسی‌ای که دولت از حمایت نسبی و اعتماد برخوردار باشد، بیشتر است که در این حالت تفاوت خاصی میان زن و مرد نیست.
به گمان گرسون، علاوه بر این ممکن است برای مردان دشوارتر باشد که از کلیشه‌های رفتاری‌ای که از آنها در کسوت ریاست انتظار می‌رود، عدول کنند. به دلیل آنکه حاکمان برتر، قوی، قاطع و قادر به بروز عواطف هستند، زنان شاید بتوانند به نحوی عمل کنند که نمایانگر آن باشد که این خصائص ناقض یکدیگر نبوده و مکمل هم و لازمه یک حکمرانی خوب هستند.
نظر شما