سی و ششمین دوره رقابت‌های کوپا آمریکا در کشور اکوادور با حضور ۱۲ تیم برگزار شد و در نهایت تیم ملی فوتبال آرژانتین توانست برای چهاردهمین بار جام قهرمانی را بالای سر ببرد. با این حال هیچکس فکر نمی‌کرد، این آخرین قهرمانی آلبی‌سلسته در رویدادهای بزرگ ملی از جمله جام جهانی و کوپا آمریکا باشد.
آرژانتین به عنوان مدافع عنوان قهرمانی با هدایت آلفیو باسیله برای صعود به فینال کار دشواری داشت. آنها در گروه خود با یک برد و ۲ تساوی بعد از کلمبیا دوم شدند. سپس در یک چهارم و نیمه‌نهایی در ضربات پنالتی تیم‌های برزیل و کلمبیا را شکست دادند و به فینال رسیدند. در سوی مقابل مکزیک که در گروه آرژانتین بود و به عنوان یکی از بهترین تیم‌های سوم راهی یک چهارم‌نهایی شد. آنها از این مرحله اوج گرفتند. ۲ برد شیرین مقابل پرو و اکوادور میزبان، سبزپوشان را به دیدار نهایی فرستاد. مکزیک و آرژانتین در مرحله گروهی مقابل هم به تساوی یک بر یک رضایت داده بودند.
در ترکیب آرژانتین ستاره‌هایی چون سرخیو گویکوچه‌آ، فرناندو ردوندو، دیگو سیمئونه و گابریل باتیستوتا حضور داشتند و در سوی مقابل نیز خورخه کامپوس و هوگو سانچز از مشهورترین نفرات به حساب می‌آمدند. نیمه نخست بازی در حضور ۴۰ هزار هوادار ورزشگاه مونیو منتال گلی در بر نداشت.
در ۴۵ دقیقه دوم اما ورق برگشت. گابریل باتیستوتا، ستاره ۲۴ ساله آرژانتین و باشگاه فیورنتینا گل اول را در دقیقه ۶۳ به ثمر رساند. او توپ را از مقابل مدافع مکزیک ربود و در ادامه با یک شوت قدرتمند، توپ را از زیر دستان کامپوس عبور داد و تیمش را یک بر صفر پیش انداخت. این گل اما چهار دقیقه بعد پاسخ داده شد. هوگو سانچز، کاپیتان مکزیک از روی نقطه پنالتی همه چیز را به تساوی کشاند. در ادامه بازهم مهاجم خوش‌چهره آلبی‌سلسته در قامت گلزن ظاهر شد و پرتاب اوتی که سیمئونه برایش ارسال کرده بود را با یک دریبل زیبا و ضربه‌ای غیر قابل مهار به گل تبدیل کرد تا بازهم مانند ۲ سال قبل تیمش را به قهرمانی در کوپا آمریکا برساند.
با این حال آرژانتین حدود ۲۷ سال است که دیگر رنگ قهرمانی در کوپا آمریکا و هیچ رویداد مهم ملی دیگری را ندیده است. آنها در سال ۱۹۹۵ قهرمان مسابقات پان‌آمریکن شدند که اعتبار چندانی ندارد.
نظر شما