اوضاع خوبی نبود. ما دور نهایی را با برد یک بر صفر در تاشکند مقابل ازبکستان شروع کرده بودیم اما تساوی بدون گل مقابل قطر در ورزشگاه آزادی و شکست دور از انتظار یک بر صفر مقابل لبنان، کار را دشوار کرده بود. حالا در تاریخ ۲۵ مهرماه سال ۱۳۹۱ باید در خانه رو در روی کره جنوبی هفت امتیازی قرار میگرفتیم.
تیم ملی با لباس دوم یعنی یکدست قرمز به میدان آمده بود و کره هم از دومین کیت خود که سفیدرنگ بود بهره میبرد. در تیم ایران سید مهدی رحمتی، سید جلال حسینی، پژمان منتظری، اشکان دژاگه، آندرانیک تیموریان، محمد نوری، جواد نکونام، خسرو حیدری، مسعود شجاعی، مهرداد پولادی و رضا قوچان نژاد حضور داشتند.
کار را بهتر آغاز کرده بودیم اما فرصت ۱۰۰ درصدی روی دروازه جونگ سونگ ریونگ خلق نکردیم. بعد از گذشت حدود ۲۰ دقیقه کره با جو ورزشگاه خودش را آدابپته کرد و جلو کشید. آنها تا پایان نیمه نخست سه فرصت جدی روی دروازه ما خلق کردند که ۲ توپ به تیر افقی برخورد کرد و یک بار هم مهدی رحمتی به خوبی واکنش نشان داد تا با شانس بسیار زیاد به عنوان تیم بازنده راهی رختکن نشدیم.
در نیمه دوم هم اوضاع چندان تفاوتی نداشت. ۲ تیم کار را متعادل دنبال میکردند تا اینکه در دقیقه ۵۴ اتفاق غیرمنتظرهای رخ داد. مسعود شجاعی با وجود اینکه یک کارت زرد داشت تکلی بیمحابا روی پای بازیکن کره زد و عبدالمالک عبدالبشیر سنگاپوری او را از زمین اخراج کرد. تیممان با صلابت بازی نمیکرد و باید حدود ۴۰ دقیقه با یک یار کمتر بازی را ادامه میداد.
رضا قوچاننژاد روی هوش بالای خود میتوانست گلزنی کند اما ضربه آکروباتیکش به بیرون رفت. با اینکه اخراجی داده بودیم اما انگار بازیکنان این کمبود را حس نمیکردند. کره نمیتوانست مانند نیمه اول به دروازه ما نزدیک شود. حضور پرتعداد بازیکنان ایرانی این اجازه را به آنها نمیداد. در ادامه اعتراضهای کیروش به تصمیمات داور سنگاپوری شدت گرفت. او بر این عقیده بود که مدافع کره به خاطر ضربه آرنجی که به سر گوچی زده باید اخراج میشد. این اعتراضات هوشمندانه سرمربی پرتغالی، بازیکنان و تماشاگران را به هیجان آورده بود. پرچم ایرانِ گرهخورده در دست کیروش هم توسط دوربین تلویزیونی ورزشگاه آزادی، شکار شده بود.
در دقیقه ۷۶ اتفاقی که منتظرش نبودیم اما دوستش داشتیم رخ داد. یک ضربه ایستگاهی از سمت راست و از نزدیکی خط کرنر نصیبمان شد. دژاگه توپ را ارسال کرد. آندو و مدافع کره باهم پریدند و توپ رو به عقب برگشت داده شد و به نزدیکی نقطه پنالتی آمد. چند بازیکن کرهای در حوالی توپ بودند و یک ایرانی و کسی که به توپ رسید همان بازیکن ایرانی بود. جواد نکونام بازهم با شم گلزنی بالایش، جایگیری فوقالعادهای داشت و توانست با یک شوت سرضرب، دروازه را بازکند و ورزشگاه را به مرز انفجار برساند. همه غرق در شادی بودند.
چند دقیقه بعد اعتراضات کیروش کار دستش داد و از کنار زمین اخراج شد. حالا سرمربیمان هم کنارمان نبود. کرهایها فقط یک موقعیت جدی داشتند که شوت پارک چو یونگ با فاصله کم به بیرون رفت و همه نفسی به راحتی کشیدند. داور سنگاپوری در سوت خود دمید و ایران به مسابقات برگشت و هشت امتیازی شد. ما دور رفت را با برد شروع کردیم و به اتمام رساندیم. همچنین این آغاز بردهای ایران با کیروش در برابر کره بود. در دیدار برگشت هم این تیم را شکست دادیم و به دراماتیکترین حالت ممکن راهی جام جهانی ۲۰۱۴ شدیم.
نظر شما