«سعیده ایرانمنش» سرمربی تیم فوتسال زنان مس کرمان روز یکشنبه در گفت و گو با ایرنا از راهاندازی این تیم و رساندن آن به لیگ برتر سخن گفت. وی مدتی هم به عنون بازیکن فوتبال در شهرداری بم بازی میکرد اما دوباره با هدف سرمربیگری و تشکیل تیم در کرمان به فوتسال بازگشت.
مشروح متن گفت و گو با وی را میخوانیم:
از سوارکاری شروع کردی؟
از ۱۵ سالگی بدلیل آنکه برادرم مربی سوارکاری بود فعالیتم را در این رشته شروع کردم. به هندبال هم علاقهمند شدم و ۶ ماه بازی کردم اما نمیخواستم ادامه دهم. به همین دلیل با آمدن فوتسال زنان این رشته را انتخاب کردم. در آن زمان کرمان تیم فوتسال زنان نداشت و بیشتر تیمها استانی بودند. مس رفسنجان نخستین تیمی که در کرمان با سرمربی غیربومی فعالیت خود را آغاز کرد و در زیر گروه لیگ دسته ۳ کشور آمد بود. قبل از مسابقات لیگ هم جام رمضان و باشگاهها بین شهرستانها یا استانها برگزار میشد. در ابتدا برای وقت گذرانی در باشگاهی نزدیک منزل ثبت نام و بمدت یکسال در یک تیم باشگاهی که اسم خاصی هم نداشت بازی کردم. پس از آن در تیم کوثر در لیگ دسته ۳ حضور یافتم.
چون فوتسال کرمان تیم درست و حسابی نداشت بنابراین در سال ۸۶ با شهرداری بم قرارداد بستم و با این تیم در لیگ دسته ۲ شرکت کردم. پس از آن بم تلاش کرد تا امتیاز لیگ برتر را بخرد و با راهیابی به آن مقام سوم را بدست آوردیم اما در سال ۹۰ با این تیم قهرمان لیگ شدیم. همزمان با حضور در فوتبال مدرک مربیگری پایه را گرفتم و بتدریح به سمت مربیگری آمدم.
دوباره به سمت فوتسال رفتی؟
خیلی نترس بودم و با تکمیل مدارک مربیگری از فوتبال جدا شدم و هیچ چیزی برایم فوتسال نمیشد. تصمیم گرفتم تا در کرمان در سطح پایه تیم ستاره کرمان را از سال ۹۰ راهاندازی کنم. همواره فوتسال برایم جذابتر از فوتبال بود. ابتدا از آموزش فوتسالیستها شروع کردم تا تیم را ببندم. کار سختی بود زیرا نگاه به ورزش زنان در آن زمان زیاد جالب نبود. این تیم بتدریج نامش از ستاره کرمان به آراد کرمان و پس از آن مس کرمان تغییر کرد. تیم مس کرمان از دسته سه بعد از ۹ سال موفق شد به لیگ برتر برسد. در واقع آموزش و تقویت تیم در بازه زمانی زیادی طول کشید تا به این سطح برسد.
به سرمربیگری تیم ملی فکر کردی؟
علاقه زیادی به ساختن بازیکن دارم اما فرد حرف شنویی نیستم و نمیتوانم به هر چیزی که مسوولان فدراسیون بگویند چشم بگویم. زیرا برخی مواقع سخنان غیرمنطقی میشنوی که اجرای آن برایم سنگین است و حق طلبم. حتی برای تشکیل مس کرمان کفش آهنی پوشیدم و کوتاه نیامدم. در ورزش زنان باید مشکلات زیادی را طی کنی تا به جایی برسی. تبعیض همواره در این عرصه وجود دارد تا همه دست به دست هم ندهیم این نگرش تغییر نمیکند. بعد از سالها سختی کشیدن و رساندن تیم به لیگ برتر توقع داشتم که برخورد و توجهی که به مردان میشود برای زنان هم رخ دهد اما چنین چیزی در فوتسال زنان وجود ندارد.
وضعیت تیم ملی فوتسال زنان را با نبود اردوها و دیدارهای تدارکاتی چگونه ارزیابی میکنی؟
اینک که بدلیل کرونا شرایط برای همه تیمها در آسیا یکسان است اما نمیتوان این مورد را نادیده گفت که چند تیم در حال حاضر از ما از نظر تکنیک و مسایل دیگر جلوتر هستند.
برخی سرمربیان گفتند امسال لیگ پویایی داشتیم؟
بنظرم لیگ بی برنامهای بود. از ابتدای فصل ۱۴ تیم حضور یافتند و ۳ تیم انصراف دادند. بازیها سنگین و فشار وحشتناکی روی بازیکنان بود. چه لزومی دارد که مرحله پلیآف برگزار شود. الان هم تکلیف هیچ چیزی مشخص نیست. خدا میداند با این برنامهریزی لیگ فصل آینده چگونه خواهد شد.
نظر شما