اهداف مشترک آمریکا و شورای امنیت درباره لبنان

ارتش تا به دندان مسلح رژیم صهیونیستی در سال های گذشته به ویژه در جنگ ۲۰۰۰ و ۲۰۰۶ شکست جانانه ای از حزب الله لبنان خورد و همین مساله باعث شد تا صهیونیست ها از فکر حمله دوباره و درگیری روبه رو با حزب الله در لبنان خوداری کنند، اما از همان زمان جنگِ پشت پرده صهیونیستها با جنبش مقاومت اسلامی لبنان به طور گسترده آغاز شد و رژیم صهیونیستی برای جبران شکستهای خود با هر وسیله ای اقدام به جنگ با حزب الله کرد که نمونه آن همراه کردن آمریکا و کشورهای غربی و سازمان های باصطلاح بین المللی با خود بود.

آمریکا در آخرین اقدام و همراهی خود با رژیم صهیونیستی درباره حزب الله به دنبال طرحی است تا کمک های واشنگتن به لبنان را قطع کند؛ این طرح را «تد کروز» سناتور جمهوریخواه آمریکایی پیشنهاد کرده است.

این سناتور آمریکایی، با فرافکنی و جوسازی پیشنهاد داده، تا زمانی که حزب‌الله کنترل لبنان را در دست دارد!، کمک‌های سالیانه آمریکا به لبنان که بیش از یکصد میلیون دلار است، متوقف شود.

در طرح کروز آمده است، تا زمانی که رییس جمهوری آمریکا تأیید نکند که حزب‌الله دیگر عضوی از دولت لبنان نیست، بر آن اعمال نفوذ نمی‌کند و هیچ قدرتی در وزارتخانه‌های این کشور ندارد، هر گونه کمکی به آن کشور ممنوع است.

این طرح هنوز تایید نشده ولی احتمال می‌رود که سناتورهای جمهوریخواه که حامی و همراه دونالد ترامپ هستند از آن حمایت کنند، اما به نظر نمی‌رسد که سناتورهای دموکرات به طور گسترده از آن حمایت کنند.

قبل از ارایه طرح "تد کروز"، دو شب پیش شورای امنیت سازمان ملل نیز در اقدامی مداخله‌جویانه خواستار خلع سلاح همه گروه‌های مسلح لبنان به ویژه حزب‌الله شد.

شورای امنیت سازمان ملل متحد در اقدام اخیر خود همچنین تاکید کرده که همه طرف های لبنانی باید مشارکت در هرگونه درگیری خارجی را متوقف کنند که به اعتقاد کارشناسان منظور شورای امنیت از عدم مشارکت طرف های لبنانی در درگیریهای خارجی، حضور حزب الله در سوریه و کمک این کشور به آرتش آن در مقابله با گروههای تروریستی از جمله داعش و تحریر الشام میباشد.

علاوه بر آن روزنامه صهیونیستی «جروزالم پست» نیز مدعی شده که «آنتونیو گوترش» دبیر کل سازمان ملل متحد از دولت و ارتش لبنان خواسته تا اقدام به خلع سلاح حزب‌الله کنند.

با قدری تامل در موضوع فوق و همچنین مساله فلسطین ملاحظه میشود که آمریکا و کشورهای اروپایی به همراه سازمان ملل و سازمان های به اصطلاح حقوق بشری همواره از جنایات رژیم صهیونیستی حمایت می کنند و حقی برای حیات فلطسینیها، لبنانیها، یمنیها، سوری ها و هر کسی که مخالف اقدامات ضد بشری آنهاست، قائل نمی شوند.

لبنان هم اکنون حدود ۹۰ میلیارد دلار بدهی خارجی دارد و با مشکلات شدید اقتصادی دست و پنجه نرم می کند و این مساله موجب اعتراضات مردمی در این کشور شده است.

نکته قابل تامل این است که هنوز چند ماه نیست که از روی کار آمدن "حسان دیاب" به عنوان نخست وزیر لبنان میگذرد و وی میراث دار سعدالدین حریری نخست وزیر سابق این کشور و جریان وابسته ۱۴ مارس ( جریانی وابسته به غرب و آل سعود) میباشد.

دقیقا از زمانی که دیاب نخست وزیر لبنان شد و کمربند خود را برای رفع مشکلات این کشور بست، جریان ۱۴ مارس، رژیم صهیونیستی و کشورهایی همچون آمریکا، عربستان و برخی کشورهای اروپایی مخالفت خود را با وی آغاز کردند و برخی کشورها حتی از او به عنوان نخست وزیر حزب الله یاد کردند؛ اما آنها فراموش کردند که حسان دیاب فردی سنی است در حالی که جنبش حزب الله شیعه میباشد.

در این بین موضع کشور آلمان که خود زخم خورده صهیونیست هاست، قابل تامل است؛ چندی پیش دولت آلمان در اقدامی که نشان می داد به دستور رژیم صهیونیستی انجام شده حزب الله را گروه تروریستی اعلام و فعالیت چند مرکز اسلامی وابسته به لبنانی ها را در این کشور ممنوع کرد.

موضوعی دیگر این است که کمک ناچیز یکصد میلیون دلاری آمریکا به لبنان در دوران کنونی به چه درد این کشور می خورد؟، کمک سالانه آمریکا به لبنان کمک هایی است که عموما بی ارزش بوده و بیشتر به ارتش لبنان اهدا می شود آن هم در زمینه لباس نظامی، پوتین، کلاه خود، لوازم یدکی خودرو و چند قلم دیگر که نه تنها تاثیری بر توانایی ارتش لبنان ندارد، بلکه برای دولت این کشور نیز با ارزش نیست.

اگر به پشت پرده طرح اخیر آمریکا و شورای امنیت علیه لبنان نگاه کنیم متوجه می شویم که مشکل اساسی آنها با قدرت حزب الله می باشد، قدرتی که از سال ۱۹۸۲ با تشکیل این جنبش خودنمایی کرد و در سال ۲۰۰۰ و ۲۰۰۶ با شکست ارتش رژیم صهیونیستی و اخراج آن از جنوب لبنان به مرحله خیلی خوبی رسید، اما اوج قدرت حزب الله در سوریه به ظهور رسیده و شکست گروه هایی تروریستی همچون داعش، تحریر الشام و ... که عملا بازوی جبهه غربی – عربی – صهیونیستی بودند، موجب نگرانی رژیم تل آویو و انتقال این نگرانی به همپیمانان خود به ویژه آمریکا شده است.

سخن اصلی اینجاست؛ صهیونیست ها که تا سال ۲۰۰۶ همواره شعار "نیل تا فرات" را سر میدادند و برای خود رویاپردازی میکردند و همچون غصب خاک فلسطین به فکر دستاندازی به خاک دیگر کشورهای منطقه برای تحقق رویای خود بودند، امروز خود را از سه طرف شمال، شرق و جنوب سرزمینهای اشغالی در محاصره جبهه مقاومت اسلامی میبینند و تنها راهی که برای آنها باقی میماند، زدن به دریا برای نجات جانشان است.