از تخریب آبیدر تا آلودگی زیست محیطی معادن طلای کردستان

تعدادی از اعضای سازمان‌های مردم نهاد زیست محیطی کردستان به دعوت اداره‌کل حفاظت محیط زیست استان با بهمن مرادنیا نشستی و در آن به بیان مشکلات پیشروی محیط زیست پرداختند.

عضو انجمن زیست محیطی «شنه ی نه‌وژین»  در این نشست با اشاره به اینکه موارد تخریب تنها مختص به جنگل نیست، اظهار داشت: مراتع اطراف کوه آبیدر که شیب زیادی هم دارند شخم زده و تخریب شدند و گونه‌های گون در آن را از بین رفته است.

کیان صولی با اشاره به اینکه ارزش گون کمتر از بلوط نیست، افزود: وضعیت مراتع اطراف سنندج مناسبت نیست و به شدت مورد تهدید و تخریب قرار گرفتند و می‌طلبد با زمین خواران در این زمینه برخورد شود.

وی به ساخت و ساز و تخریب در تپه کوچکه ره‌ش سنندج اشاه کرد و گفت: هم از لحاظ قانونی و هم براساس تاریخی و فرهنگی بودن این تپه باید ساخت و ساز در آن باید غیرمجاز باشد.

عضو انجمن زیست محیطی «شنه ی نه‌وژین»  افزود: این تپه را به منظور ایجاد پارک علم و فناوری تخریب کردند و این درحالی است که چنین محلی باید در محوطه دانشگاه کردستان که از اراضی مورد نیاز را هم در اختیار دارند، ایجاد شود.

صولی با طرح این سوال که چرا عده‌ای به دنبال تخریب نماد یک شهر هستند، اضافه کرد: بعد از ورود پارک علم و فناوری به این تپه، پای زمین خواران کوچک هم به این محوطه باز شد.

وی با انتقاد از اداره‌کل محیط زیست که در این قضیه دخالت نکرد، گفت: مرتع و کوه که جزوی از محیط زیستمان است را تخریب کردند و نباید نسبت به آن بی‌تفاوت بود.

عضو انجمن زیست محیطی «شنه ی نه‌وژین»  یادآور شد: متولیان پروژه کوچکه ره‌ش به مردم محله وعده ایجاد دانشگاه و آسفالت کوچه و خیابان‌های این محوطه را دادند که چنین اقدامی جزو وظایف آنها نیست بلکه در راستای سوءاستفاده از فقر  موجود در این محله است.

بخشی از درآمد طلای قروه به رفع آلودگی آب شرب اختصاص داده شود

مدیر انجمن سراب سبز قروه هم در این نشست اظهار داشت: احتمال آلودگی آب سریش آباد و ۲۱ روستایی که در مسیر دپو و محل دفن زباله قروه قرار دارند، وجود دارد.

احمد انور اضافه کرد: از دیگر مشکلات زیست محیطی قروه به آلودگی آب آن به آرسنیک برمی‌گردد که برخی کارشناسان منشاء آن را معدن طلا می‌دانند.

وی اضافه کرد: اگر درآمدی از این معدن طلا بدست می آید انتظار می‌رود بخشی از آن صرف رفع آلودگی و بهبود آب شرب منطقه کنند تا این معدن هم به سرنوشت ذوب آهن قروه که تعطیل شده دچار نشود.

مدیر انجمن سراب سبز قروه خواستار حذف نگاه امنیتی نسبت به فعالان محیط زیست شد و اظهار داشت: انتظار می‌رود نام یکی از پاسگاه‌های محیط زیست به اسم یکی از شهدای محیط زیست استان نامگذاری شود.

انور یادآور شد: سنوات گذشته از اعضای این انجمن برای سرشماری کل و بز در منطقه دعوت می‌شد که در آن زمان جمعیت آن بیش از ۴۰ راس بود ولی امروز به طور چشمگیری جمعیت این گونه جانوری کاهش پیدا کرده است.

عضو انجمن ژینگه پاریزان سقز هم در این نشست بزرگترین معضل زیست محیطی این شهرستان را وجود معادن گسترده خواند و گفت: مواد معدنی هم چون سیلیس در سقز صرفه اقتصادی زیادی ندارد ولی بخش زیادی از منطقه را برای استخراج آن تخریب کردند.

علی قادری افزود: بخشی از معادن برای فعالیت خود از محیط زیست استعلام نمی‌گیرند و این ضعف و مشکل بزرگی است و باید اصلاح شود.

وی با اشاره به اینکه باطل کردن چرای دام توسط اداره منابع طبیعی هم از دیگر موارد توسعه معادن در این شهر است، اضافه کرد: سقز منطقه‌ای کوهستانی و با مراتع بکر و غنی است و باید از آن محافظت کرد نه بهانه درآمدزایی آن را تخریب و نابود کرد.

عضو انجمن ژینگه پاریزان سقز گفت: هر زمان که بحث برخورد و جلوگیری از فعالیت برخی از معادن هم چون طلای قلقله که آغاز بکار آن با خطر آلودگی آب شرب سقز همراه خواهد بود، می‌شود مسوولان می‌گویند نهادهایی پشت این قضیه است که توانایی مقابله با آن را نداریم.

قادری یادآور شد: اعضای انجمن‌های زیست محیطی به طمع کسب درآمد کار نمی‌کنند بلکه هدف آنها حفاظت از منابع آب و خاک  کشور است.

استاندار کردستان هم در این نشست در پاسخ به مسائل بیان شده اظهار داشت: برگزاری چنین نشستی نه برای ما نه انجمن‌های زیست محیطی تبلیغاتی نیست بنابراین باید در آن از بیان مباحثی که مسئله‌سازی می‌کند پرهیز شود.

بهمن مرادنیا با اشاره به اینکه هر کسی که مجوز حمل سلاح داشته باشد شکارچی نیست، افزود: موارد در خصوص حمل سلاح و شکار در این نشست مطرح شد که در خصوص صحت و سقم آن بررسی لازم را انجام خواهم داد.

کردستان دارای پنج منطقه حفاظت شده شامل منطقه چلچمه و سارال، منطقه حفاظت شده بیجار با وسعت ۳۲ هزار هکتار، منطقه بدر و پریشان قروه با وسعت ۴۳ هزار هکتار، منطقه حفاظت شده شاهو و کوسالان با وسعت ۵۷ هزار هکتار و منطقه عبدالرزاق سقز با وسعت ۳۹ هزار هکتار و پناهگاه حیات وحش زریوار با وسعت سه هزار هکتار و چندین منطقه شکار ممنوع است که این استان را در زمره منحصربفرد ترین نقاط کشور به لحاظ تنوع گونه های جانوری و گیاهی قرار داده است.