۱۸ خرداد ۱۳۹۹، ۱۰:۳۰
کد خبرنگار: 1261
کد خبر: 83812749
T T
۰ نفر

برچسب‌ها

واکنش‌ها به دور تازه سفر زلمی خلیل‌زاد به منطقه

۱۸ خرداد ۱۳۹۹، ۱۰:۳۰
کد خبر: 83812749
واکنش‌ها به دور تازه سفر  زلمی خلیل‌زاد به منطقه

کابل - ایرنا - دور دوم سفر زلمی خلیل‌زاد به منطقه از سوی کارشناسان سیاسی، تلاش با هدف روحیه دادن به طالبان و تکمیل آزادی پنج هزار زندانی و منافع آمریکایی‌ها تعبیر و تفسیر شده و مورد انتقاد تحلیلگران قرار گرفته است.

وزارت خارجه آمریکا روز گذشته دور تازه‌ سفر فرستاده ویژه کشور خود برای صلح افغانستان را اعلام کرد و هدف از این سفر را کاهش خشونت، آزادی زندانیان، تطبیق مفاد توافقنامه و آغاز گفت‌وگوی بین افغانستانی خواند.

اما در افغانستان، این سفر با دیدگاه‌های متفاوتی روبرو بوده و شماری از آگاهان سیاسی و دانشگاهی این سفر زلمی‌ خلیل‌زاد را برای روحیه بخشیدن به طالبان تحلیل و تفسیر کرده‌اند.

«احمد سعیدی» استاد دانشگاه و کارشناس مسائل سیاسی می‌گوید: پس از توافق صلح بین خلیل‌زاد و طالبان، دور دوم سفر وی به کشورهای قطر، پاکستان و افغانستان؛ تلاش با هدف روحیه دادن به طالبان و تکمیل آزادی پنج هزار زندانی این گروه است.

قطر، اتریش، آلمان و ازبکستان کشورهایی هستند که داوطلب میزبانی از گفت‌وگوی بین افغانستانی صلح شده‌اند و خلیل‌زاد تلاش می‌کند با قانع کردن طرف‌های مذاکره، گفت‌وگوی بین افغانستانی را نیز آغاز کند.

در شرایط کنونی به رغم وعده‌های خلیل‌زاد مبتنی بر صلح و آرامش، شاهد جنگ، کشتار، ترور و انتحار از طرف طالبان هستیم و دولت‌مردان افغانستان هم باید متوجه باشند که خلیل‌زاد به‌دنبال منافع خود و آمریکا است، در بزنگاه سیاست و معامله ما هم باید دنبال منافع ملی و سیاسی کشور خود باشیم.

باید متوجه بود که ممکن است رفت و آمدهای مکرر خلیل‌زاد دلیل آمدن صلح و ثبات در کوتاه مدت نشود، بلکه فهم و درایت ما ایجاب می‌کند که از منافع ملی و مردم خود دفاع کرده و کوتاه نیاییم.

آنچه که غیر قابل انکار به نظر می‌رسد، این است که طرف‌های درگیر در افغانستان حامیان منطقه‌ای و بین‌المللی خود را دارند و آنها با توجه به منافع منطقه‌ای و جهانی خود و تضادهای سیاسی و اقتصادی هیچ‌گاه خواهان آرامش و امنیت در این کشور نیستند.

بنابراین، حامیان خارجی‌ طرح و برنامه دارند تا به هر قیمتی که شده روند صلح را با ناکامی مواجه کنند و ممکن است در این راستا دست به هر جنایتی بزنند تا صلح پایدار در این کشور بوجود نیاید.

ترورهای زنجیره‌ای شخصیت‌های عدالت طلب و ملی را که از ماهیت زشت و پلید ترویست‌ها باخبر هستند و به روشنگری مردم همت می‌گمارند ترور می‌کنند و امکان تشدید آن نیز وجود دارد.

در شرایط حساس و سرنوشت‌سازی که ملت مظلوم افغانستان برای آرامش و صلح لحظه شماری می‌کنند، این دولت است که باید سعی و تلاش کند تا امنیت جان مردم بی‌دفاع را تامین کرده و نگذارد آن‌هایی که می‌خواهند روند صلح را با ناکامی روبرو کنند، با ایجاد وحشت دست به هر جنایتی بزنند.

سعیدی در ادامه هشدار می‌دهد که اگر دولت امروز تلاش و جدیت مضاعف در جهت امنیت و آرامش مردم و حرکت منسجم برای برقراری صلح برای آینده انجام ندهد، مردم هرگز آن‌ها را نخواهند بخشید.

«عبدالقیوم سجادی» نماینده استان غزنی در مجلس نمایندگان و رییس دانشگاه خاتم‌النبیین کابل هم، بر این باور است که سفر فرستاده ویژه آمریکا برای صلح در منطقه برای بزرگنمایی طالبان انجام شده است.

سجادی می‌گوید: همزمان با دور تازه‌ سفر خلیل‌زاد در امور افغانستان به منطقه و از سر گیری تلاش‌ها برای آغاز گفت‌وگوهای بین افغانستانی، تبلیغات گسترده مانور نظامی طالبان با آرایش تازه نظامی و رزمی این گروه از طرف برخی رسانه‌ها، نوعی بزرگنمایی طالبان برای امتیاز گیری بیشتر آنان است.

این بزرگنمایی در تقابل آشکار با منافع ملی افغانستان قرار دارد و رسانه‌ها نباید با شعار آزادی بیان با سوء استفاده از آن برای بزرگنمایی دشمنان نظام جمهوری اسلامی و ارزش‌های حقوق اساسی، مصداق بارز نقض آزادی بیان و دشمنی با آن قرار گیرند.

همه شهروندان، رسانه‎ها و نهادهای سیاسی و اجتماعی برای استفاده سازنده از آزادی بیان و جلوگیری از نقض آن باید مسئولانه انجام وظیفه کنند.

بزرگنمایی کسانی که با آزادی بیان، حقوق اساسی شهروندی و ارزش‌های حقوق بشری ضدیت و ناسازگاری دارند، استفاده از آزادی بیان علیه آن است.

«سمیع یوسف‌زی» خبرنگار پاکستانی هم در گفت‌وگو با طلوع نیوز افغانستان می‌گوید: خلیل‌زاد با توجه به آزادی بیش از دوهزار و ۵۰۰ زندانی طالبان می‌تواند بر این گروه فشار وارد کند که گفت‌وگوی بین افغانستانی آغاز شود و با آغاز این مذاکرات مابقی زندانیان دو طرف آزاد شوند.

آمریکا و طالبان در ۲۹ فوریه توافقنامه صلحی را که پس از ۱۱ دور گفت‌وگو نهایی کرده بودند، امضا کردند که براساس آن باید پنج هزار زندانی طالبان و یکهزار زندانی دولت در ۱۰ روز آزاد می‌شدند.

پس از ۱۰ روز و آزادی زندانیان، آغاز مذاکرات بین افغانستانی گام دوم بود اما هیچ کدام این توافقات عملی نشد و موانعی در مقابل این توافقات بروز کرد که در میان جنگ و خشونت به‌شدت ادامه داشته و از مردم این کشور قربانی می‌گیرد.

اخبار مرتبط

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha