حادثه تصادف یک خودرو در استان یزد که چند روز قبل به وقوع پیوست و طی آن ۳ مهاجر غیرقانونی افغان کشته و چهار تن دیگر زخمی شدند، باعث شد شماری از افراد فرصت طلب و مخالف روابط حسنه ایران و افغانستان در تلاش زهراگین کردن فضای رسانهای و مجازی برآیند.
براساس گفتههای «عبدالغفور لیوال» سفیر افغانستان در تهران، مقامات ایرانی تعهد کردهاند که عاملان این رویداد شناسایی و مجازات خواهند شد و لیوال نیز تصریح میکند که مسبب اصلی این رویداد راننده خودرو و قاچاقچیان مواد مخدر بودهاند.
برخی افراد با استفاده از این فرصت در تلاش برای تخریب روابط دو کشور تحت عنوانهای مختلف نهاد، حزب، جامعه مدنی بر طبل تخریب روابط و دشمنی دو کشور میکوبند که حرکات و رفتار آنها با انتقاد شدید افغانها نیز مواجه شده است.
«جعفر عطایی» نویسنده و فعال رسانهای افغانستان میگوید: در حادثه یزد، شبکههای اجتماعی افغانستانی بیش از حد بر طبل خصومت میکوبند و آب را گلآلود میکنند.
من مصاحبه سفیر افغانستان در تهران را شنیدم که روایت یکی از سرنشینان آن خودرو را نیز داشت و سفیر کابل، گفتههای ایران را تأیید میکرد که این حادثه بر اثر بیاحتیاطی و ماجراجویی قاچاقچیان به این صورت فاجعهبار اتفاق افتاده است.
نفس شلیک به خودرویی که هشدارهای ایستبازرسی را نادیده میگیرد، غیرمعمول نیست.
ما بیشتر از هرکسی نباید در گلآلود کردن آب روابط میان ملتها شتاب داشته باشیم. حادثهای اتفاق افتاده است که باید بررسی و پیگیری شود. اگر از ایرانیها توقع برخورد انسانی داریم باید برای این خواسته ادبیات و زبان مناسب پیدا کنیم. با دشنام و هیاهو نمیشود برای تغییر رفتار اقدام کرد.
زبان شبکه اجتماعی افغانستان در هر موردی در ارتباط با ایران زهرآلود و خصمانه است. ایرانیها هم هر حادثهای که اتفاق افتاد نباید بجای پرداختن به آن حادثه، شروع کنند به منت گذاشتن بر مردم افغانستان که چهل سال مهاجران افغان را پناه دادهاند.
تمام آن نیکیها جواز هر نوع رفتار با افغانستانیها نمیشود. زیرا در یک محاسبه منصفانه دیده خواهد شد که در این مورد روابط یکسویه نبوده است.
عطایی از محمد حسین جعفریان که در این رابطه با بی بی سی گفتوگو کرده بود، نیز انتقاد میکند که چهره ناخوشایندی از خود به نمایش گذاشته است. وی می گوید: جعفریان میتوانست این قضایا را دلسوزانه و منصفانهتر و با ادبیاتی فاخرتر به بحث بگذارد. نیاز نیست که در روایت یک حادثه برافروخته ظاهر شد و به طعنه و توهین تمسک جست.
«آصفه استانکزی» خبرنگار و فعال مهاجران افغان در ایران نیز در گفتوگو با شبکه یک تلویزیون افغانستان گفت: برای جلوگیری از تکرار چنین اتفاقات ناگواری باید مسؤولان دو کشور در راستای تسهیل روابط و تردد مهاجران که در جستجوی کار هستند، اقدامات جدیتر صورت دهند.
منشاء اصلی این اتفاقات ناگوار قاچاقچیان انسان هستد که بخاطر منافع کلان خود، جان هم وطنان ما برایشان بی ارزش هست و شاید بیش از دهها نفر در دشتها و کوهها روزانه بخاطر مسیر پر خطر غیرقانونی توسط قاچاقچیان و مافیای مواد مخدرکشته شوند. با انهدام این باندهای مافیایی و تسهیل روابط در مورد مهاجران بین دو کشور میتوان جلو این اتفاقات را گرفت.
به باور این خبرنگار افغان با وقوع چنین حوادث ناگواری که هیچ کسی در ایران و افغانستان از آن خوشحال نمیشود، شماری از افراد در هردو کشور وجود دارند که فرصت برایشان مساعد میگردد که نه تنها برای تخریب روابط دو ملت و دولت تلاش کنند بلکه حتی در صدد آسیب زدن به کشور متبوع خود نیز هستند.
میثم یکی دیگر از فعالان صفحات مجازی مینویسد: هرچند اعتراض، تظاهرات و درخواست عمومی مردم برای مجازات عاملان این اتفاق، حق قانونی و انسانی ملت هست اما براستی این جمعی که به نام حزب همبستگی ملی در مقابل سفارت ایران جمع شدند، چقدر نماینده ملت افغانستان هستند؟
تعداد اندک اعضای حزب همبستگی که نشستها و جنجال آفرینی های آنها بسیار گزینشی و سازماندهی شده است، هیچگاه نماینده مردم نبوده و نیستند.
کجا بودند این جماعت وقتی چند هموطن بیچاره و بیگناه ما در غزنی در آتش طالبان سوختند و اینها صدا برنیاوردند، مگر آنها مربوط به این جغرافیا نبودند؟
ما به اتفاقی که در یزد ایران افتاد، معترضیم و همانگونه که آن ۳ مهاجر و درمانده از جفای روزگار در شعلههای آتش سوختند، دل و روح و روان ما نیز سوخته است اما هیچگاه اینگونه رفتارها را درست نمیدانیم.
وزارت امور خارجه افغانستان و دولت ایران در واکنش به این رویداد گفتهاند که آن را بررسی و عدالت را در این رابطه اجرا خواهند کرد.
نظر شما