به گزارش روز دوشنبه گاردین، دروزیو وارلا که کودکی خود را در دهه ۴۰ میلادی در سائوپائولو (یکی از شهرهای مهم برزیل) گذرانده، قصه‌های مادربزرگش را به یاد می‌آورد که چگونه آنفولانزای اسپانیایی جامعه کارگران مهاجر را مورد تاخت و تاز قرار داده بود.
بیماری که در اثر ابتلا به ویروس اچ ۱ ان ۱، در میان سال های ۱۹۱۸ تا ۱۹۱۹ جان ۱۷ تا ۵۰ میلیون نفر انسان را گرفت.
در گزارش درج شده در این روزنامه بریتانیایی آمده است: وارلا به یاد آورد که چگونه بسیاری از مردم برزیل در اثر این بیماری جان دادند و تعداد جانباختگان به حدی بود که جنازه‌ها در خیابان و پیاده رو رها می‌شد و هر روز صبح چرخ دستی‌ها آن‌ها را جمع کرده و برای دفن به گورستان می‌بردند.
حال بیش از یک قرن از مصیبت آن بیماری می‌گذرد و بازهم بزرگترین کشور آمریکای جنوبی در تقلای نجات از یک بیماری همه گیر دیگر است.
درحالیکه مقیاس دقیق فاجعه کووید-۱۹ در برزیل به دلیل جغرافیای گسترده این کشور، هنوز ناشناخته است اما آمار رسمی خبر از بدتر شدن روز به روز این فاجعه می‌دهد.
برزیل روز جمعه از بریتانیا به عنوان کشوری که رتبه دوم مرگ و میر جهان را در اثر کرونا در دست داشت، پیشی گرفت و تاکنون براساس آمار رسمی اعلام شده، از تاریخ ۱۷ مارس (۲۷ اسفند) بیش از ۴۲ هزار نفر برزیلی در اثر ابتلا به این ویروس جان خود را از دست داده‌اند.
براساس پیش بینی یکی از دانشگاه‌های واشنگتن احتمالا بیش از ۱۰۰ هزار برزیلی دیگر تا پیش از ماه آگوست (اواسط مرداد تا اواسط شهریور) جان خود را در اثر ابتلا به کرونا از دست می‌دهند و به این ترتیب این کشور صاحب بیشترین نرخ مرگ و میر ناشی از این ویروس تاجدار خواهد شد.
در این میان و با عمیق‌تر شدن فاجعه همه گیری کرونا، خشم شدید نسبت به واکنش «ژائیر بولسونارو» رییس جمهوری این کشور در مواجهه با کرونا بالا گرفته است.
«کلودیو برتولی فیلو» نویسنده کتابی که در مورد بیماری همه گیر ۱۹۱۸ نوشته شده، می‌گوید: رهبران آن زمان برزیل در ابتدا آنفولانزای ناشناخته را دستکم گرفتند، درست همان کاری که بولسونارو انجام داد و آن را یک سرماخوردگی ساده توصیف کرد.
مقامات نیز تلاش کردند مقیاس واقعی این فاجعه را پنهان کنند شبیه همان کاری که وزارت بهداشت بولسونارو متهم به انجامش شده است.
از دیگر شباهت‌های این دو بیماری همه گیر می‌توان به تجویز داروهای بدون آزمایش و خطرناک اشاره کرد، درست همانطور که رهبر پوپولیست برزیل علیرغم شواهد علمی محدود از اثربخشی آن، استفاده از هیدروکسی کلروکین (دارویی که برای درمان مالاریا تجویز می‌شود) را ترویج کرده است. برتولی فیلو افزود: در زمان شیوع آنفلوانزای اسپانیایی نیز بسیاری از بیماران به دلیل تزریق جیوه جان خود را از دست دادند.
از دیگر شباهت‌های این دو بیماری همه گیر قربانیانی بودند که ویروس بیشتر طبقات ضعیف را نشانه می‌گرفت؛ در حقیقت، مستندات قبرستان ها نشان می‌دهد که بیشترین آمار مرگ و میر در زمان همه گیری آنفلوانزای اسپانیایی از میان طبقه کارگر بود.
هم اکنون نیز در ریو دوژانیرو به عنوان بزرگترین شهر برزیل؛ ساکنان محلات فقیر و محرومی که امکان رعایت فاصله اجتماعی و کار کردن از خانه را ندارند، بالاترین آمار مرگ و میر را در دست دارند.
براساس آخرین آمار رسمی، با شروه همه گیری کووید-۱۹ در سراسر جهان، برزیل با نرخ مرگ و میر ۴۳ هزار و ۳۰۰ نفر و ابتلای بیش از ۸۶۷ هزار نفر، پس از ایالات متحده رتبه دوم را در میان کشورهای جهان دارد.
نظر شما