کوره‌های آجرپزی شاید یکی از نمودهای تلخ فقر در جامعه باشد. کافی است ده کیلومتر در اتوبان امام رضا تهران برانید تا دودکش‌های بلند کوره‌های آجرپزی نمایان شوند. منطقه‌ای خاکی با انبوه نخاله‌های ساختمانی. خانه‌های سه در چهاری که کارگران و خانواده‌هایشان در آن زندگی می‌کنند و فاقد هرگونه امکانات بهداشتی هستند، سرویس بهداشتی و حمام مشترک دارند و آب آشامیدنی خود را نیز از طریق تانکرها تأمین می‌کنند.
تابستان که می‌شود کوره‌ها فعالیت خود را از سر می‌گیرند و جمعیت کارگران فصلی و خانواده‌هایشان که از استان‌های دیگر می‌آیند به جمعیت این منطقه افزوده می‌شود و بچه‌هایی که در کوره‌های آجرپزی زندگی خود را می‌گذرانند در معرض آسیب‌های مختلف قرار می‌گیرند.
نظر شما