به گزارش روز یکشنبه خبرگزاری مدیا ترکمن ترکمنستان، اعتقاد دانشمندان بر این است که پوسته قاره در مرزهای قاره‌ها و اقیانوس‌ها در مناطق به اصطلاح فرورانش، جایی که صفحات لیتوسفر اقیانوسی به درون گوشته زیر قاره فرو می‌روند، رشد می‌کند. هنگامی که این صفحات مجدداً ذوب شده و با مواد پایه صفحات قاره مخلوط شوند، ماگما گرانیتی تشکیل می‌شود، که باعث ایجاد لایه گرانیتی فوقانی قاره‌ها می‌شود.
این لایه بیرونی، از دیدگاه زمین شناسی، اقیانوس و قاره‌ها را متمایز می‌کند، زیرا پوسته اقیانوسی عمدتا از بازالت‌ها تشکیل شده است که در نتیجه ذوب ماده گوشته شکل می‌گیرد.
دانشمندان تحقیقاتی را در مورد جزایر کرگولن انجام داده‌اند که در اقیانوس هند در نزدیکی قطب جنوب واقع شده است. آن‌ها می‌گویند که ماگما گرانیت (پوسته قاره‌ای) نه تنها در مناطق فرورانش بلکه در مرکز اقیانوس نیز می‌تواند تشکیل شود، احتمالاً همین امر منشأ شکل گیری قاره‌ها است.
نویسندگان این فرضیه را مطرح کردند که توده سنگی جزیره کرگولن در واقع "جنین قاره" است که طی میلیون‌ها سال به یک قاره تمام عیار تبدیل می‌شود. برای نتیجه گیری نهایی، لازم است که به طور مفصل در مورد ترکیب شیمیایی سینین‌ها تحقیق شده و تاریخچه تکامل آن بازسازی شود.
پیش از این گزارش شده بود که فوران آتشفشانی زیر آب، یکی از جزایر مجمع الجزایر تونگو را غرق کرد و پس از آن جزیره دیگری را شکل داد که سه برابر بزرگتر از جزیره قبل بود.
به گفته تانیلا کولا کارمند سازمان زمین شناسی پادشاهی تونگا در اقیانوس هند، طول این جزیره جدید حدود ۴۰۰ متر و عرض آن ۱۰۰ متر است. جزیره جدید در ۱۲۰ متری غرب جزیره غرق شده واقع شده است.
نظر شما