به گزارش روز سه شنبه تارنمای خبری شبکه تلویزیونی سی ان ان، آسیای جنوبی که حدود یک چهارم جمعیت جهان در آن سکونت دارند، در هفته های اخیر با تشدید سریع موارد ابتلا به کرونا روبه رو بوده به طوری که تنها در هند بیش از ۴۴۰ هزار نفر به کووید – ۱۹ مبتلا شده اند.
یونیسف در گزارش خود اعلام کرد اگرچه کودکان کمتر مستعد ابتلا به این بیماری هستند، اما در معرض شدید تبعات آن از جمله تبعات اقتصادی و اجتماعی قرنطینه و تمهیدات درپیش گرفته شده برای مقابله با این بیماری قرار دارند.
در هشت کشور مورد اشاره در گزارش یونیسف شامل افغانستان، پاکستان، هند، نپال، بوتان، بنگلادش، مالدیو و سریلانکا حدود ۲۴۰ میلیون کودک در فقر چند بعدی زندگی می کنند، به طوری که تجربه فرد از فقر شامل موارد متعددی چون ضعف سلامت، فقدان آموزش، بهداشت کم و کیفیت پایین کار می شود.
حال ممکن است ۱۲۰ میلیون کودک دیگر به دلیل شیوع کرونا در این منطقه تا شش ماه آینده به فقر دچار شوند.
به گفته «ژان گوگ» مدیر منطقه ای یونیسف در آسیای جنوبی، تاثیرات جانبی این بیماری همه گیر در آسیای جنوبی از جمله قرنطینه و تمهیدات دیگر، برای کودکان از راه های بی شماری زیان بار بوده است.
وی افزود: اما تاثیر طولانی مدت تر بحران اقتصادی بر کودکان کاملا در مقیاس متفاوت خواهد بود و بدون اقدام فوری، کووید – ۱۹ می تواند امید و آینده یک نسل کامل را از بین برد.
در گزارش یونیسف آمده است که دسترسی به مدارس، برنامه تغذیه، توقف برنامه های واکسیناسیون و خطر بالای سواستفاده در شرایط قرنطینه، از جمله مواردی که است کودکان در سراسر آسیای جنوبی به آن مواجهند و در ماه های آتی نیز با آن روبه رو خواهند شد.
یونیسف در این گزارش به موارد شیوع سرخک در نپال در دوران قرنطینه و کاهش ۵۵ درصدی واکسیناسیون برای کودکان در بنگلادش اشاره داشت و تاکید کرد که ایمن سازی، تغذیه و دیگر خدمات حیاتی سلامت به شدت مختل شده است که به طور بالقوه زندگی کودکان و مادران را تهدید می کند. همچنین با تعطیلی مدارس، تخمین زده می شود که بیش از ۴۳۰ میلیون کودک از کلاس های درس جا بمانند.
تعطیلی مدارس همچنین به تعطیلی برنامه های تغذیه در مدارس منجر شده است و در برخی کشورها همچون هند و نپال، صدها مدرسه به مراکز قرنطینه تغییر کاربری داده اند.
با گسترش سریع کرونا در این منطقه، موارد بیکاری و کاهش دستمزدها، خانواده ها و کارگران را متضرر کرده است. اگرچه یونیسف اعلام کرد که برخی کشورها به این مشکل با گسترش برنامه های امنیت اجتماعی موجود یا معرفی برنامه های جدید پاسخ داده اند، اما این راهکار، کافی نیست.
یک راهکار ممکن که از سوی یونیسف پیشنهاد شده، یک بسته جهانی برای کمک به کودکان است که تضمین می کند اکثریت بالایی از خانواده ها در سراسر آسیای جنوبی می توانند به حداقل حمایت درآمدی دسترسی داشته باشند.
نظر شما