در متن این بیانیه که به مناسبت هفتم تیر، سی و سومین سالگرد بمباران شیمیایی سردشت صادر شده، آمده است: سالی دیگر گذشت و هفتم تیر فرارسید تا باردگر خاطره دلخراش بمباران شییمایی سردشت را زنده نگه داریم؛ روز هفتم تیر روزی شوم در تاریخ بشریت است که صدها شهروند این شهر در اثر استعمال گاز خردل و سلاح شیمیایی جان خود را از دست داده و سلامتی روحی و جسمی هزاران نفر هم تا پایان عمر دچار صدمه شده است به طوری که خس خس سینه و دردهای مزمن جسمی همراه همیشگی آنان است.
در ادامه این بیانیه افزوده شده است: در سی و سومین سالگرد این فاجعه که ویروس کرونا تمام روند زندگی جوامع بشری را دچار اختلال و وقفه کرده، قربانیان شیمیایی به عنوان نمایندگان "شهر صلح و آشتی" ضمن تاکید بر ضرورت رعایت بهداشت و تامین سلامت آحاد بشر در اقصی نقاط عالم تاکید می‌کند که با وجود تلاش‌ها و پیگیری‌های مستمر این انجمن و انجمن قربانیان شیمیایی حلبچه همچنان سلاح‌های کشتار جمعی و شیمیایی در نقاط مختلف وجود داشته و برخی دولت‌های منطقه بدون توجه به ضرورت خودداری از توسل به جنگ و امحای این سلاح‌ها تاکنون پایبندی خود به الزامات قواعد حقوق بین‌الملل را اثبات نکرده‌اند که تحقق ایده زیبای امحای کلیه سلاح‌های شیمیایی نیازمند اجماع بیشتر جهانیان است.
در بخش دیگری از این بیانیه تاکید شده است: افکار عمومی جهانیان یگانه محکمه‌ای است که می‌توان از طریق آن دولت‌های متجاوز و جنگ‌افروز و دارای سلاح‌های شیمیایی را مورد بازخواست و محکومیت قرار داد؛ تجلیل از صبر و شکیبایی قربانیان سلاح های شیمیایی شاید منحصر به برگزازی برنامه در این روز شوم باشد لذا در راستای بهبود وضعیت زندگی قربانیان شیمیایی خواستار توجه جدی مسوولان کشور نسبت به برقراری امکانات مادی و معنوی در راستای برخورداری قربانیان شیمیایی از زندگی استاندارد هستیم.
در این بیانیه همچنین با تاکید بر توجه به مشکلات قربانیان بمباران شیمیایی سردشت از سوی نهادهای مسوول آمده است: در این شهرستان ۸۰ درصد قربانیان شیمیایی مورد شناسایی قرار نگرفته که این امر آشکارا به معنای محروم ماندن تعداد کثیری از قربانیان شیمیایی از حقوق قانونی خود است متاسفانه این امر در دیگر مناطق شیمیایی زده از جمله روستاهای "مریوان" و "زرده" کرمانشاه تکرار شده است.
این انجمن تاکید کرده است: مردم شهرستان سردشت از دردهای بی‌شماری رنج می‌برند و محیط این شهرستان را مناسب برای ادامه حیات قربانیان شیمیایی نبوده و نیازمند توسعه از جوانب مختلف است؛ امیدواریم شاهد تکرار این فاجعه در هیچ جای دنیا نباشیم و تمام انسان‌ها در صلح و آرامش با هم زندگی کنند.
رژیم بعثی عراق در هفتم تیر ۱۳۶۶ با استفاده از بمب‌های شیمیایی چهار نقطه پرازدحام سردشت را بمباران کرد که در این حمله ناجوانمردانه ۱۱۹ نفر از ساکنان غیرنظامی شهر شهید و بیش از هشت هزار نفر نیز در معرض گازهای سمی قرار گرفتند و دچار مصدومیت شیمیایی شدند.
بمباران شیمیایی شهر مرزی سردشت فجیع‌ترین تهاجم شیمیایی بود که آثار و مشکلات بسیاری به وجود آورد و در پی آن سردشت اولین شهر قربانی جنگ افزارهای شیمیایی در جهان پس از بمباران هسته‌ای هیروشیما نام گرفت.
شهرستان مرزی سردشت در جنوب آذربایجان غربی واقع شده و ۸۵۷ شهید و چهار هزار جانباز تقدیم انقلاب اسلامی کرده است.
نظر شما