کودکان کار؛ برداشتن بار از دوش خانواده یا باری بر دوش جامعه؟

 برخی از خانواده ها که بیشترشان اتباع خارجی هستند به این باور رسیده اند که کودکان خود را برای امرار معاش به خیابان ها بفرستند؛این روزها که شیوع کرونا دوباره اوج گرفته پدیده کودکان کار و معضل آن دوچندان شده است.

هر چند گفته می شود تاریخ استفاده از کودکان به دوران صنعتی شدن باز می گردد اما به گواه محققان می توان نتیجه گرفت که استفاده از کودکان کار  برای بدست آوردن لقمه‌ای نان به زمانی فراتر از صنعتی شدن تعلق دارد و در زمان های بسیار قدیم از کودکان برای انجام کارهای مختلف بهره می بردند که می توان به دوران برده داری  نیز اشاره کرد.

اما پدیده کودکان کار تنها به کشورهای در حال توسعه اختصاص ندارد زیرا در در کشورهای توسعه یافته نیز این پدیده به وضوح دیده می شود که نقش دولت ها ، سازمان های مردم نهاد، خیران  به ویژه در امر آموزش در پاک کردن چهره شهرها از اینگونه مناظر بسیار اساسی است.

بیست و دوم خرداد برابر با دوازدهم ژوئن روز جهانی مبارزه علیه کار کودک است و در سال ۱۹۸۹ میلادی مجمع عمومی سازمان ملل پیمان نامه حقوق کودک را تصویب و بر این اساس دولت ها موظف شدند تا با هر گونه سوءاستفاده و بهره کشی اقتصادی از کودکان مبارزه و زمینه رشد جسمی، روانی ، ذهنی، اجتماعی و تحصیلی تمام کودکان را فراهم کنند.

کشورمان نیز در سال ۱۳۷۰ پیمان جهانی حقوق کودک را امضا کرد و در سال ۱۳۷۳ مجلس شورای اسلامی نیز این پیمان نامه را به تصویب رساند.

 اگر نگاهی به کودکانی که به عنوان کار راهی خیابان ها می شوند و به مشاغل کاذب دست می زنند، داشته باشیم، می بینیم در میان آنهاکودکانی وجود دارند که بد سرپرست هستند و به دلایلی همچون اعتیاد والدین، فقر و مشکلات خانوادگی ناگزیر هستند به روش های مختلف در خیابان امرار معاش کنند.

در آمد ۴۰۰ هزار تومانی در روز

براساس آمار موجود در کلانشهر شیراز بیش از ۸۰ در صد کودکان کار را اتباع خارجی تشکیل می دهند که آنها از این راه در آمدی معادل ۴۰۰ هزار تومان در روز دارند.

کارشناسان جامعه شناسی،  روابط بین الملل،اجتماعی و روانشناسی بر این باور هستند که وقتی این کودکان  اینگونه در آمد داشته باشند اگر رسیدگی نشود ، قطعا به کارشان با این درآمد خوب ادامه خواهند داد و علاوه بر اینکه چهره شهر را نازیبا می کنند این امکان وجود دارد دامنه آسیب های اجتماعی  را گسترش دهند و شاید هم  طعمه قاچاقچیان شوند.

کیسه پلاستیک، انواع گل، آدامس، دستمال کاغذی، کتابچه دعا، فال حافظ و دیگر لوازم خرد و اندک از جمله کالاهایی هستند که کودکان کار در سرچهارراهها و خیابان ها به فروش می رسانند.

تعدادی از این کودکان  نیز زباله گرد هستند که این امر دراین  شرایط  کرونایی سلامتی آنها را به شدت تهدید می کند و شماری هم به شست و شوی شیشه خودروها می پردارند  و یا اینکه با واکس زدن، کفش ها را براق می کنند.

شماری از کودکان کار با وجود اینکه سن پایینی دارند در لا به لای خودروها حرکت می کنند و  این امکان  وجود دارد، رانندگان آنها را نبینند و منجر به تلفات جانی و صدمات بدنی شود.

دورکردن کودکان از کار در قالب برنامه های فرهنگی

رییس اداره پیشگیری و ساماندهی آسیب‌دیدگان اجتماعی شهرداری شیراز با بیان اینکه مدت ۲ سال است با برنامه های آموزشی، فرهنگی و  هنری تعداد زیادی از کودکان خیابانی را از مقوله کار در خیابان ها دور کرده ایم، اعلام کرد: آموزش بهداشت فردی و عمومی ، کنترل نگرانی و آموزش پیشگیری از بیماری کرونا از جمله کارهایی است که صورت گرفته است.

یوسف آفرینی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود : توانستیم ۲۰۰ نفر از کودکان ایرانی را که زباله گرد بودند ویا گدایی می کردند از خیابان ها دور کنیم و هم اینک شمار زیادی از آنها تحصیل می کنند و برای رفع مشکللات معیشتی هم  به طور ماهیانه بسته های حمایتی به آنان داده می شود..

او  ادامه داد : متوجه شدیم طیف های آسیب دیده  دچار اضطراب هستند که امکان دارد رفتارهای پر خطری  مانند وندالیسم(خرابکاری و آسیب رسانی به ساختمان ها و تجهیزات)  از  خود بروز دهند و به اموال عمومی و شهری نیز خساراتی وارد کنند.

وی اضافه کرد: راه اندازی کارگاه های آموزشی  و مهارت شغلی مانند تعمیر آسانسور و پکیج گرما و سرما به جای زباله گردی هم به صورت عملی و هم به صورت تئوری با استفاده از متخصصان به کودکان کار و زباله گرد آموزش داده شده است.

این کارشناس رشته روانشناسی ادامه داد: همچنین این کودکان که اکثرا از خانواده های بد سرپرست هستند، درانجام کارهای دستی  خوب بودند اما از نظر فکری مشکل داشتند از این رو برای آنها کلاس های شطرنج برگزار کردیم ضمن اینکه با نمایش دادن انیمیشن که فضای بسیار مناسبی است برای بروز خلاقیت های کودک اقدام کردیم تا آموزش مهارت زندگی یاد بگیرند و گرفتار اعتیاد و دیگر آسیب های اجتماعی نشوند.

 آفرینی اضافه کرد: همچنین افرادی که تحت پوشش داریم با تشکیل تیم فوتبال و استفاده از مربی حرفه ای و انجام تمرین و مسابقه در سطح کشور بسیاری ازآنها که بازیکن خوبی بودند نیز جذب باشگاه ها شدند و در مراسمی که با حضور امانوئل نماینده سازمان ملل برگزار کردیم تیم فارس را که قهرمان کشور شده بود تقدیر کردیم و این اداره به عنوان الگو در کشور نیز معرفی شد.

او بیان کرد:‌ برخی از کودکان کار والدین دلسوزی ندارند و معتاد هستند؛ برای اینکه کودکان به الگوهای وطن پرستی، ایثار و فداکاری تبدیل شوند ورزش زورخانه ای و پهلوانی برایشان  راه اندازی کردیم زیرا در این رشته که با  نوای مرشد و ضرب همراه است می تواند از نظر روانی تاثیر به سزایی داشته باشد و آنها را از افسردگی دور کند.

مشکل اصلی کجاست ؟

رییس اداره پیشگیری شهرداری شیراز معتقد است: مشکل اصلی آن جایی است که حدود ۸۰ درصد از کودکان کار خیابانی را اتباع خارجی تشکیل می دهند که به هیچ عنوان جذب برنامه های آموزشی و فرهنگی ما نمی شوند.

آفرینی گفت: خانواده اینگونه افراد می گویند فرزندان ما روزی ۴۰۰ هزار تومان در خیابان درآمد دارند و برای همین است از برنامه های فرهنگی و آموزشی ما استقبال نمی کنند و پیشنهاد دادیم که برای اتباع خارجی از سوی مسوولان امر برنامه منسجم تری برگزار شود.

مسوول پیشگیری و ساماندهی آسیب‌دیدگان اجتماعی شهرداری شیراز اشاره کرد: در شیراز محله هایی داریم که جمعیت اتباع خارجی از شیرازی ها بیشتر است و بر این باوریم که اگر در قانون کشورمان که گدایی منع  شده و جرم است برای اتباع خارجی هم طبق این قانون برنامه ریزی و این اتباع را هم ساماندهی کنیم.

شهروندان گدا پروری نکنند

آفرینی و اظهار داشت: گدایان با سوء استفاده از احساسات و عواطف مردم اقدام به گدایی می کنند و حرفم این است که شهروندان گداپروری نکنند و به جای آن باید به مراکز و کارگاه های شغلی کمک کنند تا با راه افتادن اینگونه کارگاه ها هم به تولید کمک و هم عزت نفس کودکان خیابانی حفظ شود.

بهداشت و کودکان کار

وی بیان کرد: از زمان شیوع بیماری کرونا در شیراز  دستگاه های مربوط از جمع آوری کودکان کار و افراد متجاهر منع شدند و سازمان بهزیستی هم با این عقیده که امکان دارد اینگونه افراد مبتلا باشند و همه افراد تحت پوشش این سازمان را مریض کنند، موضوع جمع آوری را قبول نکردند.

آفرینی ادامه داد: ما نیز با همکاری شهرداری ، فرمانداری ، نیروی انتظامی ، سازمان بهزیستی و دانشگاه علوم پزشکی  ۵۰۰ نفر را پس از غربالگری و انجام تست کرونا سامان دهی کردیم اگرچه هنوز هم تعداد زیادی در خیابان ها دیده می شوند و اگر بخواهیم وضعیت خیابان ها را بهتر کنیم باید برنامه ریزی کلان تر و منسجم تری داشته باشیم.

وی با بیان اینکه ماموران ما به هیچ عنوان برای برخورد با کودکان خیابانی از قوه قهریه استفاده نمی کنند، افزود: به همکاران در این حوزه آموزش داده ایم و توصیه ما به دیگر نهادها این است که از قوه قهریه استفاده نکنند و برای این کار نیز از خواهرانی که روحیه نرم تر و مهارت کنترل بیشتری دارند استفاده شود.

۲ باند متلاشی  شد

 آفرینی در پاسخ به این پرسش که گفته می شود برخی افراد با تشکیل باند از کودکان خیابانی برای تکدی گری و یا کارهای دیگری استفاده می کنند افزود: نه اینکه وجود ندارد اما تعداد اینگونه باندها کم هست و ما نیز ۲ باند را متلاشی کردیم و بیشتر با افرادی مواجه هستیم که به دنبال راحت درآوردن پول هستند.

مسوول سازمان مردم نهاد صبح آفرینش: اکثر کودکان کار در خیابان از بافت های قدیم شیراز هستند

 مسوول سازمان مردم نهاد ( سمن ) صبح آفرینش شیراز با بیان اینکه کودکان کار در خیابان به چند دسته تقسیم می شوند، افزود: مشکل اقتصادی خانواده های این قشر که بیشتر در بافت های قدیم شیراز زندگی می کنند منجر به کشیده شدن کودکان آنها به کاردر خیابان می  شود.

 محمد مسعودیان به خبرنگار ایرنا اعلام کرد: همچنین اعتیاد پدر و یا مادر و از کار افتادگی آنها از جمله  عواملی هستند که کودکان این قشر آسیب پذیر  ناگزیر می شوند به زباله گردی و یا به گدایی بپردازند و شماری از آنها  نیز اقدام به فروش  اجناس در خیابان ها می کنند.

او بیان کرد: بر اساس بررسی  و تحقیق میدانی این سازمان، حدود  ۹۰ در صد  کودکان کار در خیابان ها را فرزندان اتباع خارجی تشکیل می دهند که سن آنها بین ۶ تا ۱۵ سال است.

فرزندان پرشمار

وی اضافه کرد: از معضلات دیگری که می توان به آن اشاره کرد این است که داشتن فرزند بسیار در میان اتباع خارجی به عادت و فرهنگ تبدیل شده از این رو آنها نمی توانند مخارج روزانه خود را تامین کنند و ناگزیر هستند فرزندان خود را روانه خیابان ها کنند.

مسعودیان با اظهار اینکه سازمان صبح آفرینش کارش رسیدگی به آسیب های اجتماعی است، اظهار داشت : مشاهده کردیم که آموزش در بین این خانواده ها جایگاهی ندارد و ما نیز به خانوادهای اتباع خارجی از طریق آموزش های مختلف قانع کردیم که در امر فرزندآوری پرشمار رعایت اعتدال لحاظ شود.

او با اشاره به اینکه از سوی متولی امور اتباع خارجی به سازمان های مردم نهاد اجازه خدمات دهی نمی شود بیان داشت: آنها می گویند چون در اساسنامه سازمان های مردم نهاد نامی از اتباع خارجی برده نشده از این رو نمی توانیم همکاری کنیم ضمن اینکه هیات نظارت وزارت ورزش و جوانان اجازه نمی دهد بحث اتباع به اساسنامه اضافه شود.

با قوه قهریه مخالفیم 

مسوول سازمان مردم نهاد صبح آفرینش با تاکید به اینکه برخی نگاه ها به کودکان کار باید تغییر کند، گفت: برخی از کودکان کار در خیابان جریمه و یا اینکه به مراکزآموزشی تحویل داده می شوند اما پس از بازپروری بازهم شاهد حضور آنها در خیابان هستیم؛ با رویکرد قوه قهریه هم مخالفیم اما براین  باوریم که باید کار اساسی و بنیادین صورت گیرد.

مسعودیان ادامه داد: در بحث آموزش نیز سازمان ما در محله سنگ سیاه شیراز یک کانون راه اندازی کرده است وحدود ۶۰ کودک را با آموزش های مختلف از جمله ورزش  با استفاده از روانشناسان راهی مدارس کردیم و برای مادران اینگونه افراد نیز آموزش خیاطی دادیم که از این راه بتوانند امرار معاش کنند.

وی گفت: همچنین با همکاری علوم پزشکی شیراز کودکانی را که نیاز به دارو و درمان داشتند تحت پوشش قرار دادیم و با معرفی به درمانگاه ها از مزایای درمان رایگان سود می برند.

مسعودیان اشاره کرد: حدود ۱۸۰ خانواده را تحت پوشش داریم و برخی از خیران به ایرانی ها کمک می کنند.

محمد ۱۲ ساله: خرج تحصیلاتم را در خیابان بدست می آورم 

محمد که از اتباع خارجی است و ۱۲ سال سن دارد به خبرنگار ایرنا گفت: در کلاس هفتم درس می خوانم و خرج تحصیلاتم را از طریق فروش دستمال کاغذی  و کیسه پلاستیک در خیابان ها تامین می کنم.

وی اضافه کرد: هشت برادر و خواهر دارم و از آنجا که پدرم از کار افتاده است مجبورم برای تامین نیازهای زندگی در سر چهارراه ها امرار معاش کنم و از این راه روزانه حدود  ۳۰ هزار تومان درآمد دارم.

محمد که خواست به نام فاملیش اشاره نشود، ادامه داد : در محله سعدی شیراز زندگی می کنیم و رفتار اولیای مدرسه با اتباع خارجی بسیار خوب است و برای پرداخت شهریه و لوازم مدرسه مجبورم در فرصت هایی که بدست می آورم به ویژه در فصل تابستان کار کنم و از آنجا که سنم پایین است نمی توانم کار دیگری به جز فروش دستمال کاغذی در خیابان انجام دهم.

وی اضافه کرد: تاکنون چندین بار توسط ماموران که رفتار خوبی نداشتند دستگیر و روانه کانون کودکان کار بهزیستی شدم که در این مکان با من رفتار خوبی داشتند و آموزش های لازم را  هم دیدم که خیلی تاثیرگذار بود.

دکترای روابط بین الملل: پدیده کودکان کار معضل اجتماعی جدی در ایران است

اما دکترای روابط بین الملل دانشگاه تربیت مدرس هم با اشاره به اینکه پدیده کودکان کار هم‌اکنون به‌صورت یک معضل اجتماعی جدی در ایران مطرح است گفت: مهم‌ترین دلیل آن‌هم فقر شدید است اما عواملی همچون  بیکاری، بی‌عدالتی، فاصله طبقاتی، مهاجرت از روستاها به حاشیه شهرها ، شرایط نامناسب خانوادگی و مهاجرین خارجی در پیدایش این پدیده نیز دخیل است.

سید حمزه صالحی در مصاحبه با خبرنگار ایرنا افزود:‌ در بعضی کشورها عدم‌حمایت مناسب دولت ها  از کودکان و مشکلات ساختاری برای رسیدگی به این امور باعث گسترش فقر و افزایش تعداد کودکان کار شده است.

وی اضافه کرد: علت مهاجرت مردم کشورهای همسایه به خاطر جنگ و فقر توأمان بوده است، این نیروها اکثراً فاقد مهارت هستند و بسیاری از آنها به‌صورت غیرقانونی وارد ایران شده‌اند که همین مسئله باعث شده هویت آن‌ها ثبت نشود از این رو به حاشیه شهرها رانده‌ می شوند و طبیعی است در چنین خانواده‌هایی که از هیچ‌گونه حمایت قانونی هم برخوردار نیستند کار کردن کودکانشان در خیابان دور از انتظار نخواهد بود.

صالحی بیان کرد: وقتی بحث کودکان کار مطرح  می شود مسئولیت اصلی در درجه اول متوجه دولت ها است که باید از سازمان‌های مردم‌نهاد در این زمینه حمایت کند تا روند حمایت از کودکان کار گسترده و قوی تر شود.

جمع آوری کودکان کار از خیابان پاک کردن صورت مسئله است

این دکترای روابط بین الملل با اشاره به اینکه جمع‌آوری کودکان کار از  خیابان ها پاک کردن صورت مسئله است اظهار داشت: تلاش برای بهبود قابل‌قبول شرایط کودکان کار نیازمند یک برنامه جدی در بازه های کوتاه‌، میان و بلندمدت است تا علاوه بر حمایت اقتصادی، به فرآیند آموزش‌ و پرورش، بازپروری کودکان و درنهایت حل کامل مشکل کمک شود.

وی بیان داشت: به نظر می رسد دولت ها در ایران با وجود تلاش اقدامات قابل‌توجهی برای ساماندهی این معضل به خصوص در قبال مهاجرین انجام نداده اند، به عنوان مثال از حدود سه میلیون مهاجر افغان در ایران حدود یک ‌میلیون نفر کارت اقامت قانونی دارند و بدون تردید آنهایی که کارت اقامت ندارند با مشکلات عمیق‌تری روبرو هستند.

صالحی افزود: شاید ایران هم بتواند به‌مانند ترکیه که برای ساماندهی به وضعیت پناهجویان با اتحادیه اروپا یک توافق‌نامه امضا کرد، با یک دیپلماسی فعال در سطح منطقه و جهان توجهات ویژه‌ای به پناهجویان جلب کند و در کنار آن با یک سیاست‌گذاری مناسب و برنامه بلندمدت در مسیر ساماندهی و توانمندسازی مهاجرین قدم بردارد تا هم وضعیت آن‌ها بهبود یابد و هم جامعه از حضور آن‌ها بهتر بهره ببرد.

او ادامه داد: طبق ماد‏ه‏‌ ۷۹ قانون کار ایران، اشتغال به کار کودکان زیر ۱۵ سال ممنوع است ولی این ممنوعیت در شرایط بد اقتصادی حاکم بر کشور می تواند به ضد خودش بدل شود و کودکان را به انجام کارهای زیرزمینی سوق دهد زیرا آنها مجبورند کار کنند بدون آنکه حقوق مادی و معنویشان در عمل رعایت شود.

معاون سازمان  بهزیستی استان فارس: باید به کودکان کار به عنوان یک انسان نگاه کنیم

معاون امور اجتماعی  سازمان بهزیستی استان فارس هم با بیان اینکه باید به کودکان کار در خیابان را به عنوان یک انسان نگاه کنیم، اعلام کرد: اینگونه کودکان فرق نمی کند اهل کدام کشور باشند و از نظر ما آنها حق زندگی دارند و نباید این حق را ازکودکان گرفت.

معصومه  فروتن در گفت وگو با خبرنگار ایرنا بیان داشت: بسیاری از اتباع خارجی به صورت غیر مجاز در ایران زندگی می کنند و دولت باید نخستین کاری که انجا م می دهد هر چه زودتر تکلیف آنها را مشخص کند و اگر قرار است کمکی صورت گیرد سازمان یافته و هدفمند باشد.

وی اضافه کرد: اگر چه دولت دارد خدمات  می دهد اما یک جاهایی باید تعیین تکلیف شود و هر سازمانی  که در این امر وظیفه دارد باید به عنوان بازوی دولت کارش را به خوبی انجام دهد و در صورت تحقق این امر به سامان دهی مناسبی دست خواهیم یافت.

معاون سازمان بهزیستی با اشاره به اینکه حدود ۱۲ دستگاه وظایفی برایشان تعریف شده است ، اظهار داشت: سازمان بهزیستی یکی از این دستگاه هایی است که چهار مرکز برای  کودکان کار در نظر گرفته است که دو مرکز کارش شبانه روزی است و دو مرکز هم به طور روزانه خدمات می دهد که می توان به سه مرکز در شیراز و یک مرکز هم در مرودشت اشاره کرد .

او افزود: پس از جمع آوری کودکان کار که توسط نیروی انتظامی و شهرداری صورت می گیرد اگر افراد مربوط به بهزیستی باشند که به ما ارجاع داده می شود و پس از بررسی از طریق شبکه مددکاری اگر حامی پیدا کردند که به خانواده ها می سپاریم و سپس از طریق بهزیستی به صورت روزانه خدمات می گیرند.

این کارشناس  امور اجتماعی بیان کرد: در صورتی که کودکان کار کسانی نداشته باشند که از آنها حمایت کنند در مراکز ما یک دوره ۲۰ روزه که می تواند تمدید شود نگهداری می شوند  و آموزش های لازم می بینند و در این مدت اگر توانستند به خانواده وصل شوند که این کارصورت می پذیرد، در غیر این صورت وارد شبکه خانواده ما می شوند.

فروتن بیان داشت: در مراکز حمایتی ما نیز کودکان آموزش های لازم را می بینند و از نظر تحصیلی  همچون تهیه کتاب ، لوازم التحریر و حتی پوشاک به آنها کمک می شود و اگر لازم باشد به معیشت خانواده آنها کمک می کنیم تا مجبور نشوند برای امرار معاش  دوباره به کار در خیابان ها بپردازند.

وی افزود: بیش از ۸۰ در صد کودکان کار فرزندان اتباع خارجی هستند و اینگونه هم نیست که بدون والدین باشند اما چون در آمد خوبی در خیابان دارند به خاطر تامین معیشت به خیابان می آیند و اکثر آنها سنی بین ۱۰ تا ۱۴ سال دارند، ضمن اینکه کودکان  سن زیر ۱۰ سال کمتر روانه کار در خیابان می شوند.

مردم کمک های خود را به مراکز نگهداری کودکان بدهند

معاون سازمان بهزیستی با تاکید بر اینکه مردم کمک های نقدی خود را به مراکز نهگداری کودکان کار دهند، اظهار داشت: باید این فرهنگ سازی صورت گیرد زیرا بهتر است از اینکه کودکان کار با عجز و التماس احساسات مردم را تحت تاثیر قرار دهند که این امر خود یک نوع ترویج گداپروری است .

نقش رسانه ها

فروتن نقش رسانه ها را در تبیین کمک به کودکان کار از طریق سازمان های تحت پوشش آنها اساسی دانست و گفت: رسانه ها در هدف سازی این برنامه نقش محوری دارند و با اگاهی دادن به مردم آنها را وادار کنند کمک های خود را به سازمان های تحت پوشش کودکان بدهند.

وی در پاسخ به این پرسش که چرا برخی از کودکان کار پس از باز پروری و آموزش های مختلف  بازهم به خیابان ها می آیند، اضافه کرد: اینکه کودکان کار برای امرار معاش راحت ترین کار را انتخاب می کنند طبیعی است زیرا در آمدی حدود ۱۰۰ هزار تومان یا بیشتر در روز دارند از این رو در خیابان به کسب و کار می پردازند و باید از طریق رسانه ها فرهنگ سازی شود تا مردم کمک های خود را به صورت هدفمند در اختیار سازمان های مربوط بگذارند.

امید ۱۰ ساله : وضع خانواده ام خوب نیست

امید ۱۰ ساله اهل کشور همسایه ایران هم  که با مایع تمیز کننده و بدون ماسک در یکی از چهار راه های شمال شرق شیراز که پر تردد است ، اقدام به پاک کردن شیشه  خودروها می کند هم به خبرنگار ایرنا گفت: وضع خانواده ما که هشت نفر هستیم خوب نیست از این رو برای امرار معاش شیشه خودروها را تمیز می کنم و استقبال چندانی هم نمی شود.

وی اضافه کرد: کلاس پنجم  هستم و درس هایم  هم خوب است و برای خرج تحصیل و کمک به خانواده مجبور هستم در خیابان شیشه های خودرو را تمیز کنم.

امید ادامه داد: شب ها با دوستانم از شهرک  سعدی به این مکان می آییم  و در آمدی حدود ۵۰ هزار تومان دارم اما از این مبلغ ۲۰ هزار تومان را برای خرید مایع تمیز کننده پرداخت می کنم و تا کنون هم کسی مانع کارم نشده است.

دنیا ۱۳ ساله: جوراب می فروشم

دنیا دختر ۱۳ ساله تبعه کشور همسایه ایران هم که در سر چهارراه جوراب فروشی می کند به خبرنگار ایرنا گفت: محصل هستم و خرج تحصیل خانواده ۶ نفری  را از این راه تامین می کنم.

وی اضافه کرد: جوراب ها را جُفتی  ۸۵۰۰ تومان خریداری می کنم و آن را تا ۱۰ هزار تومان به فروش می رسانم ضمن اینکه باید اینقدر چانه زنی و التماس کنم تا جوراب بخرند و با وجود بیماری کرونا کمتر مردم استقبال می کنند و زمانی که به سوی آنها می روم شیشه خودروهای خود را بالا می کشند.

همچنین  کودک دیگری  که خود را علی خان با ۱۱سال معرفی کرد، گفت : خانواده ما کلا ۱۸ نفر هستیم و کارم فروش کیسه پلاستیک در خیابان هاست ،درآمدم هم بدنیست و راضی هستم.

گزارشگر: حمیدرضا خلیقی