فرانسه و زیردریایی‌هایی با امکان کشتن میلیون‌ها نفر در چند دقیقه

به گزارش روز یکشنبه نشریه آمریکایی نشنال اینترست، زرادخانه هسته ای فرانسه از ویژگی های هوایی و دریایی برخوردارند.

برخلاف آمریکا یا روسیه که از سه گانه هسته ای موشک های مستقر روی زمین، موشک های هواپایه و موشک های شلیک شونده از زیردریایی برخوردارند، فرانسه به زیردریایی هایی مجهز است که از قابلیت شلیک موشک های بالستیک هسته ای برخوردار است و همچنین از ذخیره موشک های کروز هسته ای هواپایه بهره برده است.

موشک ام ۵۱، قلب بازدارنده هسته ای فرانسه در دریاست. هر موشک دارای ۶ تا ۱۰ کلاهک بازآی مستقل چند گانه (MIRVs) است و هر کلاهک تخمین زده می شود که در محدوده ۷۵ تا ۱۱۰ کیلوتن باشد.

برد موشک ها حدود ۸ هزار کیلومتر (حدود ۵ هزار مایل) و موشک ها از زیردریایی هسته ای کلاس «تریومفان» شلیک می شوند.

موشک هوا به سطح میان برد فرانسه، مولفه هواپرتاب بازدارنده راهبردی فرانسه است. این موشک نقشی منحصر به فرد در بازدارندگی فرانسه ایفا می کند و استفاده از آن به عنوان شلیک هشداری قبل از متوسل شدن به تسلیحات هسته ای گسترده تر در جریان درگیری است.

درهمین حال، سیستم موشکی «هادس» در یک مقطع، یک قطعه زمینی از سیستم بازدارنده استراتژیک فرانسه بود، البته فقط در سطح تاکتیکی و نه در سطح استراتژیک که دلیل آن اندازه ۴۸۰ کیلومتری نسبتا کوتاه یا برد ۳۰۰ مایلی آن بود.

هادس در سال ۱۹۷۵ به عنوان گزینه ای برای دفاع از مرزهای فرانسه درصورت حمله اتحاد جماهیر شوروی ساخته شد.

بخشی از آنچه این برنامه را محکوم به شکست کرد، برد موشکی بود که می توانست آلمان شرقی را دقیقا در تیررس هادس قرار دهد.

بعد از اتحاد آلمان در سال ۱۹۹۰، حفظ انباری از تسلیحات هسته ای تاکتیکی که از قابلیت دسترسی به آلمان برخوردار است، به لحاظ سیاسی غیرقابل دفاع شد و این موشک ها و پرتابگرها در اواسط سال های ۱۹۹۰ برچیده شد.

بازدارندگی هسته ای فرانسه با یک ویژگی مستقل مشخص است. فرانسه در سال ۱۹۶۶ از سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) خارج شد و در سال ۲۰۰۹ مجددا به آن پیوست.

یکی از موضوعات مطرح این بود که فرانسه تمایلی نداشت زرادخانه هسته ای استراتژیک خود را زیر چتر ناتو قرار دهد.

فرانسه یکی از قدرت های موشکی برجسته جهان است و علاوه بر طیف گسترده ای از موشک های هسته ای و متعارف، عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل نیز است.