مایه‌کوبی ۹۷۸ هزار قطعه طیور آذربایجان‌غربی در برابر نیوکاسل

"سیدامید خلیل‌زاده" روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا با اعلام پایان مایه‌کوبی طیور بومی و روستایی علیه بیماری نیوکاسل در استان افزود: مایه‌کوبی این تعداد طیور در قالب اجرای طرح ملی واکسیناسیون طیور علیه این بیماری و با استفاده از یک میلیون دُز واکسن انجام گرفت.

وی با اشاره به اینکه این طرح بر اساس وظایف قانونی سازمان دامپزشکی کشور در مبارزه با بیماری‌های دامی و جلوگیری از سرایت و انتشار آنها انجام شد، اضافه کرد: هدف از اجرای این طرح کنترل و پیشگیری از بیماری نیوکاسل در طیور بومی و روستایی، جلوگیری از انتشار بیماری به واحدهای صنعتی، کاهش خسارت ناشی از بیماری نیوکاسل و کمک به اقتصاد خانوارهای روستایی است.

 سرپرست اداره کل دامپزشکی آذربایجان‌غربی گفت: واکسیناسیون طیور روستایی و بومی بر علیه بیماری نیوکاسل با استفاده از توان فنی، تخصصی، نظارتی و پشتیبانی اداره کل دامپزشکی در سطح استان انجام و به پایان رسید.

وی اضافه کرد: بیماری نیوکاسل یکی از بیماری‌های مهم و خطرناک طیور است که هر ساله خسارت‌هایی را به مرغداران صنعتی و روستایی وارد می‌کند و در صورت بروز و کنترل نکردن آن، جمعیت طیور  را با خسارت سنگینی مواجه خواهد کرد که واکسیناسیون از اصلی‌ترین راه‌های پیشگیری از آن است.

خلیل‌زاده، اظهار داشت: تقریبا همه پرندگان در سنین مختلف به این بیماری مبتلا می‌شوند که در برخی موارد بدون بروز علائم و نشانه، موجب مرگ طیور شده ‌است.

وی اضافه کرد: این طرح همه‌ساله با همکاری دهیاری‌ها و بخشداری‌ها به صورت رایگان و به صورت آشامیدنی انجام می‌شود تا سرمایه‌های مزارع صنعتی و تولیدکنندگان گوشت و تخم‌مرغ به خوبی حفظ شود.

وی ادامه داد: نیوکاسل یک بیماری ویروسی است و در زمان وقوع به دلیل سرعت بالای انتشار بیماری در جمعیت طیور صنعتی و بومی نمی‌توان درمان خاصی انجام داد و برای پیشگیری از این بیماری باید تمام طیور واکسینه شوند.

نیوکاسل از بیماری های مسری طیور است؛ عامل این بیماری ویروسی از خانواده «پارامیکسوویریده» است که در مدت ۳۰ دقیقه در دمای ۶۰ درجه سانتی‌گراد و در مدت زمان سه ساعت در ۵۶ درجه سانتی‌گراد غیرفعال می‌شود.

این ویروس در PH اسیدی توانایی مقاومت ندارد و غیرفعال می‌شود ولی عامل این بیماری برای مدت زمان نسبتا طولانی در مدفوع زنده می‌ماند.

بسیاری از گونه‌های پرندگان وحشی و اهلی، میزبان این بیماری هستند و در این میان مرغ‌ها آسیب‌پذیرترین و مستعدترین پرندگان در برابر این بیماری بوده و اردک و بوقلمون کمترین آسیب‌پذیری را در برابر بیماری نیوکاسل دارند.

سرفه‌کردن و نفس‌نفس زدن، بال‌های افتاده و آویزان، پاهای کشیده، پیچیدگی سر و گردن، افسردگی و توقف فعالیت‌های عادی و فلج شدن کامل پرنده از عوامل این بیماری است.