دوست و دشمن تردیدی ندارند که اکنون ایران از ابتدای انقلاب اسلامی در حساس‌ترین زمان ممکن از لحاظ اقتصادی قرار گرفته است. لحاظ کردن این نکته که نوسان و نقصان در حوزه اقتصاد باعث تولید تلاطم در حوزه‌های دیگر همانند حوزه اجتماعی، سیاسی و امنیتی می‌شود اهمیت این واقعیت را بهتر نشان می‌دهد.
عرصه بین‌الملل هم دشواری‌های خاص خود را برای ایران دارد. دولت آمریکا با اتخاذ رویکرد یکجانبه‌گرایانه تمام قوانین بین‌المللی را زیر پا گذاشته و در کنار خروج از پیمان‌ها و نهادهای بین‌المللی از برجام هم خارج شده است؛ خروجی که با هدف طراحی کارزار «فشار حداکثری» علیه تهران و فروپاشی سه ماهه ایران صورت گرفت. اعمال فشار بر کشورهای دیگر و مخصوصا کشورهایی که با ایران دارای مراودات تجاری بودند هم در دل این راهبرد از سوی آمریکا به شدت پیگیری شده و استمرار دارد.
دولت جمهوری اسلامی در مقابل این فشارها سعی کرده با اتکاء به منابع داخلی، طراحی بودجه بدون نفت، رایزنی با کشورهای مختلف و مخصوصا کشورهای مستقل، پایبندی به قوانین بین‌المللی، دفاع از حقوق ایران در نهادهای بین‌المللی و اقداماتی از این دست، فشارها را مدیریت کند. با تاکیدات رهبری هم شورای هماهنگی سران سه قوه برای اتخاذ تصمیمات سریع در حوزه اقتصادی شکل گرفته که اصلی‌ترین حوزه مورد توجه دشمن است.
از سوی دیگر دولت هم با توجه به منافع ملی و گذر از علائق جناحی، با همه نهادها و سازمان‌های خارج از دولت همکاری و هماهنگی خود را افزایش داده و آنان را به کمک به دستگاه اجرایی برای مقابله با تحریم‌ها فراخوانده است. به عنوان مثال با آغاز به کار مجلس یازدهم رئیس دولت در سخنان متعددی آمادگی دولت برای همکاری با مجلس را اعلام کرده و از نمایندگان خواسته برای عبور از فشارهای دشمن به دولت کمک کنند. رهبری هم به عنوان هادی نظام و دولت در سخنرانی‌های خویش بر ضرورت هم‌افزایی همه قوا برای ایستادگی مقابل دشمن تاکید کرده‌اند.
با این وصف و در حالی که از شرایط حساس سخن گفته می‌شود و همه قوا برای مدیریت اوضاع در تلاشند اما به نظر می‌رسد در داخل کشور هنوز عده‌ای در مورد این وضعیت چندان توجیه نیستند. اگر سخت‌ترین مقطع نظام جمهوری اسلامی را دوران دفاع مقدس بدانیم مسئله فروش نفت و درآمدهای دولت و حتی تحریم‌ها به این صورت و شدت نبود و جمهوری اسلامی در اوج مشکلات امکان فروش نفت و تهیه اقلام مورد نیاز خود را داشت. علاوه بر آن کشور با مسئله بیماری همه‌گیری به نام کرونا که اثرات زیان بار اقتصادی گسترده‌ای دارد مواجه نبود، مرزها بسته نبود و صادرات با کندی انجام نمی‌شد
دوران پر چالش
ترامپ وعده فروپاشی سه ماهه ایران را به مقامات اروپایی در بهار سال ۹۷ داده بود و با همین هدف هم کارزار فشار حداکثری را علیه جمهوری اسلامی راه انداخت. او از تابستان ۹۷ برای جمهوری اسلامی به عنوان تابستان داغ نام برد. اما اینک که در اوایل دومین ماه تابستان ۹۹ قرار داریم ۲ سال است که تهران اوضاع را مدیریت کرده است. اگر به این گزاره باور داشته باشیم و این سخن منتقدان را هم بپذیریم که دولت در این حوزه بیشترین مسئولیت را بر عهده دارد پس باید قبول کنیم که دولت در کنار مجموعه‌های دیگر بیشترین نقش را در خنثی کردن اقدامات دشمن داشته است. با وجود این واقعیت و تلاش برای تقویت دولت، منتقدان و مخالفان در کشور راه دیگری را در پیش گرفته‌اند که به جای دولت، دشمن را تقویت می‌کند؛ دولتی که به فرمان و فرموده رهبر انقلاب رئیس آن فرمانده اقتصادی کشور در جنگ اقتصادی دشمن است.
عبور موفقیت آمیز دولت و نظام جمهوری اسلامی از فشارهای تحریمی و عیان شدن این نکته که تهران نه تنها سه ماهه فرونپاشیده بلکه از بحران‌های اولیه عبور کرده و در حال حاضر مشغول مدیریت اوضاع و برگشت به مسیر رشد اقتصادی است، دشمنان را به تکاپو واداشته است. بنابراین اقدامات خود را هماهنگ کرده و مسائل امنیتی را هم به فهرست فشارها علیه ایران اضافه کرده‌اند.
تلاش برای انجام برخی خرابکاری‌ها در داخل کشور و جریان‌سازی رسانه‌ای در این زمینه با هدف نگران کردن مردم از جمله این اقدامات است. مسئله نطنز نمودی از این راهبرد بود هر چند با وجود برخی ادعاها و گمانه زنی‌ها، مسئولان رسمی کشورمان هنوز عامل دخیل این ماجرا را اعلام نکرده‌اند اما نمی‌توان از این مسئله گذشت که دشمن به دنبال خرابکاری در داخل کشور است.
بٌعد دیگر اقدامات ضد امنیتی علیه ایران، تلاش آمریکا برای امنیتی کردن پرونده هسته‌ای و موشکی جمهوری اسلامی ایران است. قطعنامه شورای حکام و تلاش واشنگتن برای ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت و تلاش برای تصویب قطعنامه در این شورا علیه کشورمان از جمله تلاش‌های دولت آمریکا در این مسیر است. هر چند بعید به نظر می‌رسد با اقدامات دستگاه دیپلماسی کشورمان و مخالف برخی کشورهای دیگر، اقدامات آمریکا به نتیجه برسد اما نمی‌توان منکر تلاش‌ها برای ایجاد کارزار فشار حداکثری علیه تهران در بعد امنیتی و نظامی شد.
در حوزه معیشتی هم تلاش برای ممانعت از هرگونه فروش نفت تهران، جلوگیری از وارد کردن اقلام مورد نیاز کشور و حتی در برخی مواقع داورهای مورد نیاز، جلوگیری از همکاری نظام بانکی کشورها با ایران و تحریم‌های گسترده علیه سازمان‌ها و افراد ایرانی در حال انجام است که اثرات این اقدامات در اقتصاد کشور دیده می‌شود. البته دولت سعی کرده با صرفه جویی منابع، مدیریت تخصیص ارز برای واردات، کنترل بازار و تلاش برای گسترش صادرات در حوزه های غیرنفتی اقدامات آمریکا را خنثی کند.
بازی دشمن برای در هم شکستن دولت
در کنار ابعاد خارجی فشارها و اقدامات ضدایرانی که با رهبری آمریکا، رژیم صهیونیستی و همراهی برخی دولت‌های منطقه در حال اجرا است، متاسفانه در داخل کشور برخی جریانات هم ناخواسته و ندانسته و برخی دیگر هم دانسته به دنبال تضعیف دولت و یاری‌رسانی به دشمنان ملت ایرانند.
تخریب دولت با ادعای انقلابی‌گری و ضرورت مقاومت مقابل دشمن در حالی انجام می‌شود که رهبر انقلاب به صراحت و پشت تربیون، تضعیف دولت را بازی در زمین دشمن دانسته‌اند. دشمنی که همه ارکان نظام با مدیریت و پیشتازی دولت مقابله آن ایستاده و حاضر به تن دادن به خواسته‌های غیر قانونی آن نیست. اما در داخل کسانی که جریان خود را شعبه اختصاصی دشمن‌ستیزی و مقاومت مقابل خواسته‌های دشمن می‌دانند در حال تضعیف این پیشقراول جبهه ایران هستند. دوگانگی که افکار عمومی را با ابهام روبرو کرده است.
طیفی از مخالفان که ندانسته و با دلسوزی اقداماتی انجام می‌دهند که به تضعیف دولت و تکمیل کردن پازل دشمن می‌انجامد باید در اقدامات خود تجدید نظر کرده و به رهنمودهای رهبری بیش از گذشته توجه کنند. اما نباید از بحث نفود که همواره جزو تاکیدات رهبری در سال‌های اخیر بوده در بحث تضعیف دولت غفلت کرد. چندان بیراه نیست که در میان، برخی‌ها که شعارهای تند انقلابی و دشمن ستیزی سر می‌دهند و انقلابی بودن را به مقابله با دولت قانونی معنا می‌کنند و دشمن ستیزی را به تضعیف خط مقدم جبهه ایران که دولت در آن قرار دارد معطوف می‌کنند ردپاهای نفوذ را هم دید که در این زمینه دستگاه‌های امنیتی مسئولیتی مضاعف و حساس بر عهده دارند.
نظر شما