این گروه تروریستی سیراب از باورهای منحرف «تکفیری و وهابی»، با چشم‌پوشی واضح آمریکا، در سوم اوت ۲۰۱۴ (۱۲ مرداد ۹۳) به شهر شنگال (سنجار) حمله برد و دست به کشتار افلیت قومی و دینی «ایزدیان» زد.
بر پایه گزارش اداره کل امور ایزدیان در وزارت اوقاف دولت محلی اقلیم کردستان عراق، گروه تروریستی داعش در حمله به سنجار، یک هزار و ۲۹۳ هزار نفر از از این گروه را در همان روزهای نخست اشغال سنجار به قتل رساند.
این گروه تروریستی همچنین شش هزار و ۴۱۷ ایزدی را ربود که از این عده سه هزار و ۵۴۸ نفر زن و دختر بودند که بیشتر آنان به بردگی جنسی گرفته شدند و بقیه که اغلب کودکان و نوجوانان بودند، به پادگان‌های نظامی داعش انتقال یافتند تا از آنها در آینده، ماشین‌های کشتار و انتحاری‌های بی‌مغز تربیت کند.
سازمان اسناد جنایات داعش علیه ایزدیان عراق امروز (سه شنبه) در بیانیه‌ای درباره حوادث شش سال پیش، اعلام کرد: داعش زنان و دختران را از مردان و کودکان جدا کرد و همه مردان بالغ را به قتل رساند که اجساد این کشته شدگان بعدها در ۸۳ گور جمعی یافت شد.
این گروه تروریستی، زنان و دختران را به مکان‌های نامعلومی انتقال داد و اقدام به فروختن آنها به عنوان برده کرد و برخی را نیز در معرض تعرض و برگردگی جنسی به بدترین شیوه‌های غیر انسانی قرار داد.
سرنوشت شوم کودکان نیز انتقال به اردوگاه‌های آموزش نظامی داعش در داخل خاک سوریه بود تا مغزهای آنها شست‌وشو داده شود و بعدها تبدیل به ماشین‌های کشتار و عوامل انتحاری این گروه ددمنش شوند.
اکنون پس از گذشت شش سال از این حادثه هولناک، طبق اعلام سازمان اسناد جنایات داعش علیه ایزدیان، سرنوشت دو هزار و ۸۰۰ زن و کودک از این گروه همچنان در هاله ابهام قرار دارد.
داستان فاجعه ایزدیان به همین برهه و تاریخ خاصی ختم نمی‌شود، بلکه از آن زمان تا به امروز شنگال دیگر هرگز نتوانسته خاستگاه تاریخی این اقلیت دینی کهن شود.
این شهر و بلندی‌های مشرف به آن، عرصه یکی از شدیدترین رقابت‌های داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی شده که هر طرف می‌خواهد قدرت‌های دیگر را از منطقه بیرون کند تا بر منطقه راهبردی شنگال مسلط شود.
شنگال پس از شش سال از فاجعه داعش، این روزها دایه‌های زیادی پیدا کرده که هر یک ادعای مهربان‌تر از مادر دارند و فرزندان ایزدی هر یک در آغوش یکی از این دایه‌ها، خود را افکنده به امید اینکه روزی دوباره سرزمین‌شان، خاستگاه تاریخی ایزدیان شود.
از یکسو رقابت احزاب حاکم در کردستان عراق (اتحادیه میهنی و دمکرات)، از طرفی آمریکا و در جانب دیگر ترکیه و یک طرف «حزب کارگران کردستان ترکیه» (پ.ک.ک) و بالاخره دولت مرکزی عراق، همگی در این جنگ ناپیدا باهم رقابت می‌کنند، به امید اینکه بتوانند رقبای دیگر را از میدان به درکنند.
فاجعه دوم ایزدیان از آنجا آغاز می‌شود که مردان باقی‌مانده از این گروه قومی و دینی بین این قدرت‌های درگیر بر سر غنیمت شنگال، تقسیم شده تا بهانه هر قدرت برای ماندن در این منطقه باشند.
شنگال به عنوان بخشی از مناطق مورد اختلاف به سبب برخوداری از موقعیت کوهستانی ویژه و نزدیکی به «ربیعه» و مرز سوریه برای عراق، احزاب حاکم در کردستان عراق و ترکیه اهمیت فراوانی دارد.
از طرفی آمریکا این ناحیه را بهترین موضع برای اشراف بر تحرکات روسیه در سوریه و همچنین ترکیه در شمال عراق می‌داند و همین موضوع سبب شده که سنجار تبدیل به منطقه‌ای راهبردی شود.
در این شرایط که شنگال تبدیل به آوردگاه پنهان قدرت‌های مختلف شده، مصیبت ایزدیان در عراق نیز همچنان ادامه دارد.
شش سال است که ۱۶۰ هزار ایزدی آواره در اردوگاه‌های شمال عراق، زندگی مرگ‌بار خود را می‌گذارنند و هنوز سرنوشت فرزندان و دختران و مادران ایزدی، نامعلوم و ۶۷ گور جمعی نیز هنوز سربسته باقی مانده است.
با وجود اینکه هر ساله دولتمردان عراق به مناسبت این فاجعه بیانیه‌های سوزناک صادر می‌کنند و گاهی هم با بخشی از بازماندگان قربانیان ایزدی دیدار و به آنها تسلای خاطر می‌دهند، اما تاکنون هیچ گامی برای درخواست آنان که در معرفی جنایت داعش به عنوان «نسل کشی»، برنداشته‌اند.
دولت مرکزی عراق تاکنون و در این سال‌ها در بازگرداندن جریان عادی زندگی به شنگال ناتوان بوده و همچنان این منطقه راهبردی صحنه جنگ پنهان و آشکار است و باقی‌مانده ایزدیان یا در اردوگاه‌ها و یا خارج از عراق، آواره هستند.
اداره کل امور ایزدیان در وزارت اوقاف دولت محلی اقلیم کردستان عراق پیش‌تر اعلام کرده بود که جمعیت ایزدیان قبل از حمله داعش در عراق ۵۵۰ هزار نفر بود که در اثر هجوم این گروه تروریستی حدود یکصد هزار نفر به خارج از عراق گریختند و ۳۶۰ هزار نفر نیز در اردوگاه‌های شمال عراق مستقر شده‌اند.
دولت عراق تاکنون چند بار از آزادی شماری از زنان و کودکان ایزدی از دست داعش خبر داده که بیشتر با اشک‌های سوزناک بستگانشان در اردوگاه‌های شمال عراق استقبال می‌شوند، ولی ورود آنها به این اردوگاه‌ها دور تازه‌ای از نگون بختی را دور از شهر و دیار برایشان به همراه دارد .
نظر شما