استفاده از ماسک و رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی را جدی بگیریم

بهناز جعفری روز یکشنبه در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا با تشریح فعالیت های خود همزمان با روزهای کرونایی و همچنین انجام امور غیر کاری در منزل، گفت: در این مدت به کارهای خانه و اموری پرداختم که مدت‌ها بدون انجام مانده و فرصتی برای انجام انها نداشتم بنابراین دراین مدت کارهای زیادی کردم.

وی در ادامه، دوری از روزمرگی و کسالت‌ را از دیگر برنامه های خود عنوان کرد و گفت: در این روزهایی که برای همه ما سخت است و کمتر همدیگر را بصورت حضوری ملاقات می کنیم تلاش کردم تلفنی و با تماس ویدئویی و ... با  اطرافیان  ارتباط برقرار کرده و جویای حال و احوال همدیگر باشیم.

این هنرمند سینما و تئاتر، در ادامه موضوع «وسواس» شدن افراد با توجه به شرایط کرونایی را یادآور شد و گفت: این روزها وقتی خرید می‌کنیم یک روزمان صرف ضدعفونی کردن و این موارد می‌شود.

همیشه دوست داشتم کار ویترای(کار روی شیشه) انجام دهم که سرانجام آن را شروع کردم؛ وسایل آن را تهیه و تاکنون چند کار ویترای انجام داده‌ام؛ البته کتاب‌های زیادی در این مدت خواندم و فیلم و سریال‌های زیادی هم تماشا کردم.جعفری با اشاره به عناوینی از فیلم و سریال‌هایی که در چند ماه گذشته دیده و دیدن آن را به دیگران توصیه می‌کند، بیان کرد: فیلم جودی ۲۰۱۹ را دیدم که خیلی فیلم خوبی بود؛ سریال آن ارتودکس (Unorthodox) را هم دیدم که دوست داشتم.

کتاب عشق با حروف کوچک را خواندم که از یک نویسنده اسپانیایی و ترجمه خانم گلی امامی است و خیلی کتاب خوبی است.

وی در پاسخ به این سوال که آیا فیلم‌های اولین اکران همچون خروج یا سایر فیلم‌های پخش آنلاین مانند جهان با من برقص را دیده است، خاطرنشان کرد: خروج را ندیدم چراکه مدت‌هاست که کارهای حاتمی کیا را دوست ندارم اما جهان با من برقص را در جشنواره بین‌المللی فجر دیده بودم که جایزه‌ هم گرفت؛ آن فیلم را دوست داشتم چرا که فلسفه بسیار آسان داشت و خوب بود.

فیلم مسخره‌باز را هم آنلاین دیدم و از فیلمیو خریدم؛ و حکایت دریا را دوست داشتم ببینم که فرصت نشد.

در این ایام کاری نداشتم

جعفری که به تازگی بازی در فیلم کوسه به کارگردانی علی عطشانی را به پایان رسانده است، در مورد بازی‌ها و پیشنهادهای کاری این ایام خود، هم توضیح داد: در ایام شیوع کرونا کاری نداشتم و بازی در فیلم سینمایی کوسه تنها کاری بود که در این مدت انجام دادم؛ آن‌هم به دلیل این‌که از بهمن‌ماه با عطشانی صحبت کرده بودیم (آن زمان در حال انتخاب بازیگر بود بنابراین قرارداد بستیم که فیلم‌برداری فروردین شروع شود) و قرار بود مدتی بعد کار کلید بخورد که به تأخیر افتاد و از تیرماه شروع کردیم.

هنوز با این موضوع کنار نیامده‌ام

این هنرمند سینما و تئاتر که چندسالی است با بیماری « ام اس» درگیر است، در پاسخ به این سوال که چطور با بیماری‌اش کنار آمده و روحیه‌اش را حفظ کرده است؟، اظهار داشت: هنوز با این موضوع کنار نیامده‌ام و توأمان با من هست و صرفاً به‌نوعی با آن مدارا و مراقبه می‌کنم مانند همه آدم‌ها؛ تلاش می‌کنم از هرکسی هرچیزی ولو کوچک را یاد بگیرم.

جعفری افزود: اصلاً این‌گونه نیست که بگویم فلانی که مریض است یا نیست یا فلانی که پیر است یا جوان و... بلکه از کسی چیزی یاد می‌گیرم حتی از گربه‌ای که در کوچه یا از پرنده‌ای که روی درخت است؛ چراکه فکر می‌کنم تمام ما در جهان امروز برای اولین بار است که با چنین ماجرایی (کرونا) مواجه شده‌ایم و قطعاً باید یاد بگیریم و به همدیگر چیزهایی را یاد بدهیم و خیلی هوای همدیگر را داشته باشیم.

او گفت: من هم سعی می‌کنم اما دیگر به این موضوع فکر نمی‌کنم که باید بیش از این مراقب‌ باشم چراکه مراقبت‌های روزانه‌مان بسیار شده و همه چند برابر احتیاط می‌کنیم. ضمن این که ترس‌ها و تردیدها از آینده‌ای که مخدوش است بر آن دامن می‌زند.

وی ادامه داد: باشگاه نمی‌توانم بروم و آب‌درمانی که می‌رفتم هم تعطیل‌شده، این کارها حذف‌شده است و بسیار جسته‌وگریخته و تنبل‌وار سعی می‌کنم در خانه یوگا و مدیتیشن کار کنم.

معتقدم ماها که بازیگر هستیم همیشه در جریان بازیگری‌مان در حال تصحیح و ترمیم خودمان هستیم و این موضوعی است که در حال حاضر نداریم و احتمالاً تمام ما تبدیل‌شده‌ایم به یک سری از موجودات راکد که باید دوباره انشاالله با کار کردن جلا بگیریم.

استفاده نکردن از ماسک نوعی خشم و خودخواهی است

جعفری درباره علت رعایت نکردن مواردی چون استفاده از ماسک و مسائلی چون رعایت نکردن فاصله اجتماعی از سوی برخی از افراد جامعه، گفت: این نوعی از خودخواهی و خشمی است که وجود دارد؛ وقتی به راننده اسنپی که سوار می‌شوم می‌گویم چرا ماسک نمی‌زنید که اگر من و شما این کار را انجام بدهیم میزان شیوع و ابتلا کاهش می‌یابد، جواب می‌دهد که خسته شده‌ام و گرمم است و ... اما این‌ رفتارها قابل‌قبول نیست.

امروز فقر رفتاری عجیب‌وغریب  وجود دارد که نمی‌توانم خرده گرفته و مدام سعی بر قوی‌تر کردن خودم دارم اما همواره توصیه به خود و دیگران کرده و م یکنم که موضوع استفاده از ماسک و رعایت فاصله اجتماعی را باید جدی بگیریم.

من به آزمایشگاه خون رفته بودم و با فاصله ایستاده بودم اما کسی رعایت نمی‌کرد و همه خشمگین بودند؛ نمی‌دانم چه طور می‌شود این موضوع را درست کرد.

بهترین کارم را هنوز انجام نداده‌ام

این هنرمند سینما و تلویزیون در پاسخ به این سوال که کدام اثر در کارنامۀ هنری‌اش را بیش از سایر آثار دوست دارد؟، یادآور شد: همیشه با خودم می‌گویم که کار خوبم هنوز انجام نشده و در راه است؛ همه کارهایم را دوست دارم اما چون آدم رشد می‌کند، همیشه فکر می‌کنم بهترین کارم را هنوز انجام نداده‌ام.

اما در این میان، یک کاری بود که برایم بسیار متفاوت است و آن هم سینما نبود و تجربه مستند با آقای کیانوش عیاری بود؛ فیلمی به نام بیدار شو آرزو (۱۳۸۳)؛ این فیلم برای من متفاوت از تمامی کارهایم است شاید به خاطر این‌که اصلاً سینما نبود یعنی سینما بود اما قصه دیگری داشت و این کار برایم خیلی خاص بود و باید بازی نمی‌کردیم و کارهای دیگری می‌کردیم.

جعفری در خاتمه سخنان خود با اشاره به محرومیت افراد از عشق ورزیدن به همدیگر، دید و بازدید ، عدم برگزاری دورهمی های میهمانی  و... ابراز امیدواری کرد: پس از گذشت این ایام سخت کرونایی که همه چیز خوب و آرامش برقرار می شود، قدر باهم بودنمان را نَه یک‌ذره که خیلی بیشتر بدانیم.

کارنامه هنری بهناز جعفری

بهناز جعفری  متولد سال ۱۳۵۳ در تهران و فارغ‌التحصیل رشته ادبیات نمایشی از دانشگاه آزاد اسلامی است. اولین فیلم او که با نقش کوتاهی در آن حضور داشت، روسری آبی در سال ۱۳۷۳ بود. او برای بازی کوتاهش در فیلم «خانه‌ای روی آب»، ساخته بهمن فرمان‌آرا از بیستمین جشنواره فیلم فجر، سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مکمل زن را گرفت.

جعفری بازی در تئاتر را با نمایش سلطان مار به کارگردانی گلاب آدینه در سال ۱۳۷۲ آغاز کرد و در نمایشهای کارگردانان شاخصی چون بهرام بیضایی، محمد رحمانیان، علیرضا نادری و … به ایفای نقش پرداخته‌است.

از جمله فیلم‌های سینمایی شناخته شدۀ وی می‌توان به روسری آبی (رخشان بنی اعتماد، ۱۳۷۳)، سینما سینماست (سید ضیاءالدین دری، ۱۳۷۵)، خانه‌ای روی آب (بهمن فرمان‌آرا، ۱۳۸۰)، بیدار شو آرزو (کیانوش عیاری، ۱۳۸۲)، زمانی برای دوست داشتن (۱۳۸۶)، خانه دختر (۱۳۹۳)، لانتوری (۱۳۹۴)، جاده قدیم (۱۳۹۶)، اشاره کرد.

وی همچنین نقش‌های ماندگاری در تلویزیون و در مجموعه های خاک سرخ (ابراهیم حاتمی کیا ۱۳۷۹)، دوران سرکشی (کمال تبریزی ۱۳۸۰)، کلانتر (محسن شاه محمدی۱۳۸۸)، مختارنامه (داوود میرباقری ۱۳۸۹)، در کارنامه دارد.