۳۸ درصد نوجوانان همدانی در مصرف تنقلات الگوی نامطلوب دارند

آرزو کاوه ئی روز یکشنبه در گفت و گو با ایرنا بیان کرد: یکی از شاخص های مهم و تعیین کننده وضعیت تغذیه ای گروه سنی نوجوانان عادات غذایی غلط و مصرف تنقلات ناسالم است.

وی افزود: چاقی، اضافه وزن و الگوی مصرف نامطلوب میوه، سبزی و تنقلات در گروه سنی نوجوانان روند افزایشی داشته به گونه ای که درصد ابتلا به چاقی و اضافه وزن در سال گذشته به ۱۷ درصد رسیده که این موضوع می تواند این گروه را در آینده به بزرگسالان چاق با عادات غذایی نامطلوب تبدیل کند.

رییس گروه بهبود تغذیه جامعه معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی همدان تاکید کرد: گروه سنی ۶ تا ۱۸ سال با عنوان نوجوان از گروه های سنی حساس محسوب می شود و شکل گیری عادات غذایی صحیح و سبک زندگی سالم در این دوره می تواند زمینه ساز سلامت جسمی و روانی در سال های بعدی زندگی باشد.

کاوه ئی ادامه داد: مصرف نامنظم صبحانه در دانش آموزان، نداشتن اطلاعات کافی و درست تغذیه ای دانش آموزان، عرضه مواد غذایی غیرمجاز در بوفه های مدارس و آموزش ندادن اصول صحیح خرید مواد غذایی از عوامل تاثیر گذار در وضعیت شاخص غذایی سالم است.

وی گفت: دریافت نکردن منابع غذایی حاوی فیبر و الگوی مصرف نامطلوب سبزیجات در این گروه سنی عامل دیگری در افزایش شاخص چاقی و اضافه وزن و زمینه ساز ابتلا به بیماریهایی مانند دیابت و فشار خون و اختلالات چربی خون در سالهای آتی است.

رییس گروه بهبود تغذیه جامعه معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی همدان مهمترین راهکارهای پیشنهادی برای اصلاح شاخص های تغذیه ای در این گروه سنی را آموزش برای اصلاح سبک زندگی از جمله جایگزین کردن مواد غذایی سالم در سبد خرید خانوار و برچسب خوانی و خرید مواد غذایی حاوی نمک و روغن و سدیم کمتر عنوان کرد.

کاوه ئی استفاده از ظرفیت های خانواده برای افزایش مصرف سبزیجات از جمله سبزیکاری در گلدان، ساماندهی بوفه های مدارس، اجرای برنامه های مداخلاتی مانند پایان دادن به چاقی دوران کودکی ( ایران – اکو) با همکاری آموزش و پرورش و زمینه سازی برای افزایش تحرک و فعالیت بدنی را از دیگر مولفه های مورد نیاز برای اصلاح شاخص های تغذیه ای دانست.

 وی گفت: تغذیه سالم یکی از مهم ترین نیازهای بشر و از ضروریات سلامت است و ابتلای افراد جامعه به هر نوع سوء تغذیه یکی از علت های رکود اقتصادی است.

کاو ئی ادامه داد: به همین دلیل تامین، حفظ و ارتقای سلامت تغذیه ای جامعه نتایجی از جمله‌ صرفه جویی در هزینه ها، بهره وری در سرمایه گذاری، ارتقای ‌بازدهی نیروی کار و پرورش نسل آینده سالم تر را به همراه دارد و استقلال سیاسی و اقتصادی کشور را تضمین می کند.