اردشیر سنایی در گفتوگو با خبرنگار سیاسی ایرنا درباره شکست تلاشهای ضدایرانی واشنگتن در شورای امنیت سازمان ملل متحد اظهار داشت: به نظر میرسد مجموعهای از عوامل دست به دست هم داد تا پیشنویس قطعنامه آمریکا درباره تحریم تسلیحاتی ایران شکست کاملی را تجربه کند و تقاضای آمریکا برای فعال کردن مکانیسم ماشه و بازگرداندن تحریمهایی که طبق برجام لغو شده بود، هم با مخالفت اکثریت اعضای شورای امنیت مواجه شود.
وی یادآور شد: بخشی از موفقیت جمهوری اسلامی ناشی از دیپلماسی فعال جمهوری اسلامی ایران و مواردی است که توسط مذاکرهکنندگان ایرانی در برجام گنجانده شد.در واقع بخش مهمی از این موفقیتها ناشی از تلاشی بود که مذاکره کنندگان جمهوری اسلامی ایران به کار برده بودند و یک تفاهم قابل قبولی را در نظام بینالملل به نتیجه رساندند.
سنایی، نقش یکجانبهگرایی آمریکایی در انزوای بینالمللی این کشور در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ را نیز یادآور شد و افزود: بخشی از شکست آمریکا به مخالفت روسیه و چین و حتی متحدان اروپایی آمریکا با یکجانبهگرایی اعمال شده توسط ایالات متحده در نظام بین الملل برمیگردد.
وی تصریح کرد: عمدهترین دلیل مخالفت با اقدامات ایالات متحده در واقع جلوگیری از اقدامات یکجانبهگرایانه آمریکا به ویژه در دوران ریاستجمهوری ترامپ است و اینکه کشورهای مختلف به ویژه اعضایی که در شورای امنیت الان حضور دارند، اعم از دائم یا غیردائم به این نتیجه رسیدهاند که اگر در مقابل یکجانبهگراییهای آمریکا مقاومت نکنند، دیگر چیزی از نظام بینالملل باقی نمیماند و شورای امنیت کارآمدی وجود نخواهد داشت و چیزی به نام سازمان ملل متحد هم نمیتواند از این به بعد برای حل و فصل مسائل بینالمللی مورد استفاده قرار گیرد.
فضا برای کنشگری اروپاییها بیشتر شده است
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: هر چقدر به روزهای آخر ریاستجمهوری ترامپ در دور اول نزدیک میشویم، چون این احساس پیش آمده که به احتمال زیاد وی شانس کمتری برای انتخاب مجدد در دور دوم ریاست جمهوری دارد، مقداری فضا برای کنشگری بعضی از بازیگران در نظام بینالملل به ویژه متحدان اروپایی آمریکا بیشتر شده است.
سنایی با بیان اینکه اگر فضا به این شکل نبود، شاید برخی کشورها یک مقدار با احتیاط بیشتر با تصمیمات یکجانبه ایالات متحده مخالفت می کردند، افزود: داستان درخواست آمریکا برای به کار افتادن مکانیسم ماشه و بازگرداندن تحریم ها هنوز تمام نشده و ایالات متحده تمام فشار خود را خواهد آورد تا به هر شکل ممکن و با هر ابزاری تا قبل از پایان مدت تحریمهای تسلیحاتی ایران این مکانیسم را فعال کند تا تحریم ها به طور کامل برگردد.
این کارشناس ارشد مسائل بینالمللی معتقد است: فارغ از اینکه مابقی اعضای شورای امنیت چه تصمیمی بگیرند، به نظر می رسد ایالات متحده کماکان بر پیگیری یکجانبه اهداف ضد ایرانی خود اصرار دارد و حتی به تنهایی می خواهد خواسته های خود را پیش ببرد و به نظر میرسد هفتههای پرچالشی را در نظام بینالملل در سطح شورای امنیت و حتی بین متحدان ایالات متحده بر سر این موضوع خواهیم داشت.
احتمال پیروزی ترامپ ضعیف شده است
وی با بیان اینکه در شرایط پیچیدهای هستیم، افزود: از یک طرف، به زمان انتخابات آمریکا و از طرف دیگر به پایان تحریمهای تسلیحاتی ایران در اکتبر نزدیک میشویم. احتمال پیروزی ترامپ در انتخابات هم هر روز ضعیفتر میشود اما باید هشیار باشیم که با آدمهای خاصی در کاخ سفید روبهرو هستیم و شخص ترامپ که پیشبینیناپذیری یکی از ویژگیهای وی است، ممکن است دست به اقداماتی بزند که هیچ کس فکرش را نمیکند.
سنایی خاطرنشان کرد: به نظر می رسد که ایالات متحده تمام تلاش خود را خواهد کرد تا حتی به شکل صوری و ظاهری این را اعلام کند که توانسته است تمامی تحریمهای سازمان ملل را برگرداند ولی اینکه واکنش عملی دیگر کشورهای عضو برجام یا شورای امنیت چه باشد، واقعا قابل پیش بینی نیست.
وی افزود: مناسبات سیاسی آمریکا با دیگر کشورها و حتی متحدانش دچار چالشهای اساسی شده ولی در مورد اینکه آیا ایالات متحده کماکان این توانایی را دارد که خواستههای خود را پیش ببرد و در نظام بینالملل به کرسی بنشاند، به نظر می رسد باید درباره آن تامل کرد.
این استاد دانشگاه گفت: به نظر میرسد که تحریم جدیدی وجود ندارد و آنچه که ایالات متحده میخواهد این است که بتواند فضای بینالمللی که قبل از برجام علیه جمهوری اسلامی وجود داشت را برگرداند.
سنایی خاطرنشان کرد: آمریکا سعی دارد اولا ایران را دوباره ذیل فصل هفتم منشور سازمان ملل متحد ببرد و ثانیا هم متحدان اروپایی خودش و هم چین و روسیه را در شرایط بنبست قرار دهد که بتواند در چالش بین قدرتهای بزرگ به آنها هم ضربه اساسی وارد کند.
وی با بیان اینکه هدف آمریکا علاوه بر اقدام علیه ایران، وادار کردن رقبای بینالمللی به تبعیت است، خاطرنشان کرد: تحریمها چیزی بیشتر از آنچه اکنون هست، نخواهد بود و هر آنچه باید می شد در مدت ۲ سال گذشته انجام شده است.
نظر شما