به گزارش روز پنجشنبه گروه فرهنگی ایرنا، روزهایی که میگذرند، زندگی ما را متاثر کردهاند، زمان یکی از پیچیدهترین مفاهیم انسانی که در خلال آن شخصیتها هویت خود را میسازد و رویدادهایی که تاریخسازند، زمان مشخص میکند که یک داستان یا یک انقلاب، چگونه جهان را دگرگون میکند.
در جست و جوی مفهوم زمان
مارتین هایدگر در ۲۶ سپتامبر سال ۱۸۸۹ در ایالت بادن ورتمبرگ چشم به جهان گشود وی نخستین فرزند خانواده بود. پدرش از راه بشکه سازی امرار معاش می کرد.او در سال ۱۹۰۹ به صومعه ی یسوعیان در اتریش رفت و در سال ۱۹۱۱ به قصد مطالعه ریاضیات و فلسفه به فرایبورگ بازگشت.
در سال ۱۹۱۶ در دانشگاه فرایبورگ دستیار هوسرل پدیدارشناس شد. هفت سال بعد هایدگر برای تدریس فلسفه به دانشگاه ماربورگ دعوت شد و در همین دانشگاه بود که شخصیتهای نامدار فلسفی قرن بیستم چون گادامر، هربرت مارکوزه، هانا آرنت و... شاگردان او شدند.
هایدگر در سال ۱۹۳۳ در آلمان نازی به عنوان رییس دانشگاه فرایبورگ منصوب و عضو حزب نازی شد اما ریاست دانشگاه را رها کرد و با شکست آلمان در جنگ جهانی دوم، کمیته ضدنازی هایدگر را از تدریس در دانشگاه منع و او را تا سال ۱۹۵۰ خانه نشین کرد و سرانجام هایدگر درسال ۲۶ مه ۱۹۷۶ در سن ۸۸ سالگی در گذشت.
کتاب مفهوم زمان و چند مقاله دیگر بر اساس سخنرانیهای هایدگر در سال ۱۹۲۴ گردآوری شده است که بعدها با تغییر و ویرایش به صورت کتاب درآمد.
هایدگر در این کتاب هایدگر مفهوم زمان را شرح میدهد و میگوید آن را میتوان در ابدیت یافت و پیش شرط آن اشراف و درک کامل ابدیت است. هایدگر زمان را به سه نوع زمان روزمره و زمان طبیعی و زمان جهانی تقسیم می کند. در بحث زمان روزمره می گوید که زمان آن چیزی ست که اتفاقات در آن رخ می دهند. زمان در موجود تغییرپذیر اتفاق می افتد، پس تغییر در زمان است. هر دوره تداوم زمانی یکسانی دارد، ما می توانیم مسیر زمانی را به دلخواه خود تقسیم کنیم. هر نقطه اکنونی زمانی بر دیگری امتیاز ندارد و اکنونی پیشتر و پستر از خود دارد، زمان یکسان و همگن است. ساعت چه مدت و چه مقدار را نشان نمی دهد، بلکه عدد ثبت شده اکنون است.
در ادامه این مقالات داستانوارهای به نام «باریکه راه مزرعه» آمده است که مساله زمان و ابدیت را به مخاطب توضیح میدهد. از نظر هایدگر این کتاب گام اول برای درک اندیشه او و پیش نیازی برای مطالعه کتاب هستی و زمان است که اساسیترین نظریات فلسفی هایدگر در آن بازگو شده است.
کتاب مفهوم زمان، نوشته مارتین هایدگر با ترجمه علی عبدالهی در ۱۰۶ صفحه توسط نشر مرکز منتشر شده است.
وسوسههای تاریخساز
میگل د سروانتس ساآودرا، نویسنده اسپانیایی، در ۲۹ سپتامبر ۱۵۴۷ در آلکالا د هنارس به دنیا آمد. وی در ۱۵۵۶ در مادرید مستقر شد و در ۱۵۶۹ به دستور فلیپۀ دوم، پادشاه وقت اسپانیا برای شرکت در جنگ به ایتالیا رفت. طی مطالعۀ آثار ادبی ایتالیا، تحتتأثیر هنر ایتالیایی قرار گرفت.
سروانتس در جنگ لپانتو شرکت داشته است. دست چپ او در این جنگ به دلیل صدمهای که به اعصاب آن وارد شد، از کار افتاد. او همیشه از شرکت در این جنگ با افتخار یاد میکرده است، در ۱۵۷۲ به زندگی نظامی پایان داد و زندگی عادی خود را از سر گرفت و در ۲۳ آوریل ۱۶۱۶ در مادرید از دنیا رفت.
مهمترین اثر این نویسنده رمان دن کیشوت است که منتقدان ادبی بسیاری آن را نخستین رمان به سبک مدرن میدانند، این کتاب تا کنون به بیش از صد و بیست زبان زنده دنیا ترجمه شده و یکی از پرفروشترین آثار ادبی در همه ادوار تاریخی پس از نگارش به شمار میرود. دن کیشوت، روایت طنزآمیز یک نجیبزاده میانسال است که همواره مشغول خواندن کتابها و روایتهای پهلوانی و سلحشورانه است که بر اساس آنچه خوانده دچار آشفتگی ذهنی میشود و به همراه خدمتکارش، سانچوپانزا به راه میافتد تا کارهای شوالیهها را تکرار کند، سانچو نیز سوار بر خر خود با نجیبزاده همراه میشود.
کتاب وسوسههای دنکیشوت درباره اهمیت و جایگاه این رمان جریانساز نوشته شده است.
کرول بی. جانسون نویسنده اثر، با بررسی جزییات داستان نشان میدهد که چگونه میتوان دیدگاههای تازه سروانتس را درک کرد، نکاتی که در روزگار ما خوانش جدی پیدا میکنند. او از انقلابی رادیکالی چون چهگوارا تا نویسندهی راستکیشی چون بارگاس یوسا مثالهایی میآورد و دنکیشوت را بازخوانی میکند.وسوسههای دنکیشوت وسوسههایی است دایمی برای نسلهای گوناگون، مردی که در ناخودآگاه ما با نیزه و کلاهخودش راه میرود و در انتظار رقم زدن یک معجزه است.
این کتاب را ایرج کریمی، مستندساز و منتقد سینمایی ترجمه کرده و نشر چشمه در ۱۴۱ صفحه آن را به چاپ رسانده است.
عطر گل سرخ، در بزنگاه تاریخ
اکبر رادی ۱۰ مهر ۱۳۱۸ در رشت به دنیا آمد. در سال ۱۳۳۹، در رشته علوم اجتماعی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران قبول شد و چهار سال بعد فوقلیسانس این رشته را هم تا نیمههای سال دوم رفت و نزدیک پایاننامه آن را رها کرد. اولین داستان جدی او به نام باران در سال ۱۳۳۸ در مسابقه داستاننویسی مجله اطلاعات جوانان میانِ بیشتر از هزار داستان برنده جایزه اول شد.
او نخستین نمایشنامه جدیاش روزنه آبی را در زمستان ۳۸ آماده کرد و پس از آن بیش از ۳۰ نمایشنامه نوشت و آثار بسیاری را در مقام نمایشنامه نویس روی صحنه برد، به اکبر رادی لقب «چخوف ادبیات نمایشی ایران» را دادهاند و این نویسنده به نام پدر نمایشنامهنویسی ایران شناخته میشود. اکبر رادی، نمایشنامهنویس برجسته ایرانی بامداد پنجم دی ماه ۱۳۸۶ در بیمارستان پارس تهران در گذشت.
نمایشنامه آهسته با گل سرخ یکی از آثار مورد توجه این نویسنده است که درباره رویدادهای انقلاب ۱۳۵۷ در ایران نوشته شده است.
این کتاب روایت عبدالحسین دیلمی، چاییفروش عمده در یکی از بازارهای تهران است که پسرش را به آلمان فرستاده و پخش چای دایر کرده است، پسر دیگرش نیز قرار است به اتریش برود. اوضاع مملکت نابهسامان است و در شهر حکومت نظامی شاه برقرار و بازارها بسته شده. جلال، برادرزاده دیلمی از رشت برای تحصیل در رشته معماری به تهران میآید اما به علت بسته بودن دانشگاهها، به خانه دیلمی میرود.جلال مخفیانه به فعالیتهای انقلابی مشغول است و تلفنهای مشکوک و مرموزی برای جلال پیش میآید که موجب نارضایتی خانواده دیلمی میشود...
این کتاب در صحنهپردازی و پرداخت گفتوگوها یکی از بهترین آثار فارسی شناخته شده و بارها توسط کارگردانان گوناگون روی صحنه رفته است.
نمایشنامه آهسته با گل سرخ، نوشته اکبر رادی، در ۱۵۲ صفحه توسط نشر قطره، ناشر اختصاصی آثار این نویسنده منتشر شده است.
نظر شما