به گزارش پایگاه اینترنتی مدیکال اکسپرس، محققان «آزمایشگاه کولد اسپرینگ هاربر» در آمریکا و «دانشگاه کمبریج» در این تحقیق، به آزمایش بالینی داروی پلریکسافور پرداختند تا واکنش تومورهای بیماران مبتلا به سرطان را که معمولا واکنشی نسبت به ایمنی درمانی ندارند، مورد بررسی قرار دهند. محققان در این آزمایش مسیر سرکوب سیستم ایمنی را با این دارو قطع کردند.
آنها این دارو را به مدت یک هفته روی ۲۴ بیمار مبتلا به سرطان لوزالمعده و سرطان روده بزرگ که سطح جهش تومور آنها پایین بود، آزمایش کردند. همه بیماران در سطح پیشرفته‌ای از بیماری قرار داشتند و نمونه‌هایی از تومورهای آنها قبل و بعد از درمان جمع‌آوری شد.
محققان با بررسی نمونه های جمع‌آوری شده از بیماران، متوجه شدند که سلول های ایمنی مهم، طی دوره دریافت داروی پلریکسافور، به تومورها نفوذ کرده‌اند. این آزمایش، نتایج امیدوارکننده ای داشت زیرا محققان تغییراتی را مشاهده کردند که در بیمارانی که واکنش خوبی نسبت به «مهارکننده های وارسی ایمنی» دارند نیز رخ می دهد.
مهارکننده های وارسی ایمنی، ترمزهای طبیعی برای سیستم ایمنی ایجاد می کنند تا بتواند سلول های سرطانی را پیدا کرده و از بین ببرد اما این داروها معمولا روی سلول های سرطانی که سطح جهش ژنتیکی آنها پایین است، اثری ندارند.
«توبیاس جانوویتز» از محققان این تحقیق گفت: این تومورها اغلب برای سیستم ایمنی، قابل دیدن نیستند و درمان های فعلی بر آنها اثر ندارد. ما دلایلی داریم که نشان می دهد تومورها می‌توانند یک مسیر سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن را درگیر کنند تا بیشتر سلول های ایمنی را از لانه سلول سرطانی دور نگه دارد.
مشروح این مطالعه در مجله PNAS منتشر شده است.
نظر شما