مهدی تیموری روز سهشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: پارک ملی گستان تنها منطقه حفاظت شده کشور است که سند دفترچهای به نام سازمان حفاظت محیط زیست دارد اما در ترسیم مرزبندی آن بر روی زمین با مناطق حفاظت شده دیگر از جمله "قرخود" خراسان شمالی، اختلافاتی ایجاد شده است.
وی یادآور شد: منطقه حفاظت شده قرخود با ۳۴ هزار هکتار وسعت در سال ۱۳۵۰ تحت پوشش سازمان حفاظت محیط زیست قرار گرفت و به عنوان یکی از مناطق چهارگانه محیط زیست ایران مطرح بود.
تیموری افزود: این منطقه در ۹ خرداد سال ۶۵ از اداره حفاظت محیط زیست گرگان منتزع و به اداره کل حفاظت محیط زیست خراسان بزرگ تحویل شد و بعد از انجام تقسیمات کشوری جدید در استان خراسان، قرخود تحت نظر اداره کل حفاظت محیط زیست خراسان شمالی درآمد.
وی بابیان اینکه اکنون در بحث ترسیم مرز دقیق پارک ملی گلستان اختلافاتی وجود دارد، ادامه داد: اسناد مربوط به سند دفترچهای این پارک حفاظت شده در دفترخانههای ثبت اسناد و املاک برخی شهرستانهای اطراف پارک شامل "گالیکش، گنبدکاووس و مراوهتپه" در استان گلستان و "آشخانه" استان خراسان شمالی موجود است.
رییس پارک ملی گلستان تصریح کرد: با توجه به اختلافات موجود، اجرای طرح کاداس با هدف پیادهسازی حد و حدود دقیق پارک ملی گلستان از کاغذ بر روی زمین با تخصیص پنج میلیارد ریال از محل اعتبارات امسال پارک در دستور کار قرار گرفت و با انتخاب مشاور اجرای آن بهزودی آغاز میشود.
تیموری گفت: با اجرای طرح کاداستر از کل محدوده پارک ملی گلستان برای حفظ حقوق بیت المال و جلوگیری از زمین خواری، نقشه برداری انجام میشود تا دیگر اختلافاتی این گونه میان مدیریت پارک ملی گلستان و دیگر مناطق حفاظت شده کشور ایجاد نشود.
کاداستر یا حدنگاری فهرست نقشهبرداری ثبتی دارای ارزش حقوقی است و براساس مرزبندی آن میتوان سند مالکیت صادر کرد.
طرح کاداس یا کاداستر اراضی ملی و دولتی که دستورالعمل اجرای آن اواسط سال ۹۴ ابلاغ شد، به منظور اصلاح نقشههای سنواتی تفکیک انفال و تبدیل اسناد دفترچهای به اسناد تک برگی در دستور کار ادارات و نهادهای دولتی بویژه در حوزه منابع طبیعی و آبخیزداری قرار گرفت.
پارک ملی گلستان به عنوان یکی از ذخیرهگاههای زیست کره ثبت شده در میراث جهانی ۱۳۵۰ گونه گیاهی و ۳۰۲ گونه جانوری از جمله نیمی از گونههای پستانداران ایران را در حدود ۹۰۰ کیلومتر مربع گستره جای داده است.
پارک ملی گلستان از بهترین زیستگاههای پستانداران بزرگی چون پلنگ، خرس قهوهای، گرگ، وشق، مرال، شوکا، گوسفند وحشی و بز وحشی، آهوی ایرانی و گراز بوده و به ویژه به خاطر جمعیت فراوان قوچ و میش اوریال معروف است.
این پارک ملی در فهرست میراث جهانی یونسکو به عنوان یکی از ۵۰ ذخیرهگاه زیست محیطی کره زمین به ثبت رسیده است.
بیشتر گستره این پارک در استان گلستان، حدود ۳۴ درصد آن در خراسان شمالی و بخش ناچیزی نیز در حوزه سرزمینی استان سمنان قرار دارد.
نظر شما