نقش نابرابری‌های اقتصادی آمریکا در پیروزی احتمالی بایدن

به گزارش روز چهارشنبه ایرنا به نقل از فارن پالیسی، در سال ۲۰۱۶، ترامپ در ایالت‌هایی پیروز شد که نابرابری‌های کمتری وجود داشت، اما در شرایط کنونی باتوجه به رکود اقتصادی نابرابری‌ها در همه ایالت‌ها در حال افزایش است. 
این نشریه آمریکایی در مطلبی با عنوان «نابرابری انتخابات آمریکا» آورده است: با گذشت چهار سال از انتخابات ۲۰۱۶، هنوز هم نتایج این انتخابات متناقض به نظر می‌رسد. بسیاری از افرادی که خود را از نظر اقتصادی حائز اهمیت نمی‌دانستند به «دونالد ترامپ» میلیارد رای دادند؛ کسی که از جمله اولویت‌های انتخاباتی وی کاهش مالیات افراد بسیار ثروتمند بود. اما علیرغم فجایع اقتصادی که باعث بدتر شدن وضعیت بسیاری از همین رای دهندگان شد، در جریان مبارزات انتخاباتی ۲۰۲۰، ترامپ همچنان به سیاست‌های توزیع مجدد ثروت حمله برد و وعده داد که سیاست‌های کاهش مالیاتی خود را حفظ کند. هرچند باید منتظر بمانیم و ببینیم که این اولویت انتخاباتی ترامپ امسال تا چه‌اندازه کار خواهد کرد، اما مشخص است که بسیاری از هواخواهان وی همچنان به این دست سیاست‌های ترامپ وفادار مانده‌اند. 
توضیح این تناقض آشکار را می‌توان در ویژگی‌های سیستم رای گیری ایالات متحده یافت. از آنجا که انتخابات ریاست جمهوری از طریق آرای الکترال مشخص می‌شود، به عنوان یک مساله سیاسی نابرابری در هر ایالت بیش از نابرابری در سطح ملی اهمیت پیدا می‌کند. درواقع در این شرایط مردم وضعیت اقتصادی خود را بیشتر با ایالت‌های همسایه مقایسه می‌کنند تا با ساکنان ایالت‌های دور دست تر. 
حزب جمهوری خواه به ویژه بر ایالت‌های با اقتصاد محلی راکد اما نابرابری درآمد نسبتا پایدار و محدود مسلط است. همانطور که اقتصاددانانی همچون «جیمز گالبرایت» James Galbraith و «جیهی چوی» Jaehee Choi اشاره کرده‌اند، در سال ۲۰۱۶ ترامپ از حمایت ایالت‌هایی مانند آلاسکا، اوکلاهما، وایومینگ، آیووا، یوتا و میشیگان برخوردار بود که دارای اقتصاد مشکل داری هستند اما کمترین افزایش نابرابری را از سال ۱۹۸۹ تا ۲۰۱۴ در سراسر کشور داشته‌اند. 
در مقابل، حزب دموکرات سعی کرده رای ایالت‌هایی که برخلاف ایالت‌های مذکور هم نابرابری درآمدی بیشتر و هم اقتصاد نه چندان راکدی دارند را جلب کند. چهار سال پیش «هیلاری کلینتون» نامزد انتخابات ریاست جمهوری دموکرات هم در ایالاتی مانند کانکتیکات، نیوجرسی، کالیفرنیا، نیویورک، ماساچوست و ایلینوی پیروز شد؛ جایی که طی سه دهه گذشته نابرابری به شدت افزایش یافت. 
اما در تمامی مناطق ذکر شده در آمریکا، تفسیرهای محلی از دلایل نابرابری و نحوه رفع آن متفاوت است. طبق نظرسنجی پیو، اکثریت دموکرات‌ها (که احتمالا از مکان‌های نابرابر بیشتری می‌آیند) معتقد هستند که نابرابری در درآمد ناشی از یک سیستم مالیاتی عقب مانده، نقاط شروع نابرابر زندگی یا تبعیض نژادی است. بسیاری از جمهوری خواهان که ممکن است متعلق به مناطقی باشند که نابرابری در آن‌ها پایین‌تر است، اما به طور متوسط مردم فقیرتری دارند، فکر می‌کنند که تعیین رتبه هرم درآمد کار دشواری است. برای این رأی دهندگان، احیای اقتصاد راکد از توزیع مجدد ثروت مهمتر است. 
البته، در سال ۲۰۲۰، کووید-۱۹ نیز به تشدید نابرابری‌ها در ایالات متحده منجر شده است، از جمله در ایالات مهم و کلیدی که در سالهای اخیر نابرابری در آن‌ها پایدارتر بوده و رای دهندگان به راحتی از یک حزب به حزب دیگر چرخش داشته‌اند. بنابراین شاید کلید طلایی پیروزی دموکرات‌ها همین ایالت‌هایی باشد که در آن رای دهندگان نومید از بازار کار دست از هواخواهی ترامپ برداشته و به بایدن روی انداخته باشند.