سرعت تولید این واکسن در مقایسه با سایرین، قابل توجه است. البته هنوز اطلاعات جزیی درباره این واکسن منتشر نشده و هنوز مشخص نیست که برای چه مدتی مصونیت ایجاد می‌کند.
آیا اساسا مانع آلودگی شخص به ویروس می‌شود و تاثیر آن بر افراد سالمند چگونه است.
با وجود این که فرایند تولید این واکسن آغاز شده، هنوز به طور قطعی مشخص نیست که مورد استفاده عمومی قرار گیرد؛ به هر حال اکنون به یک نقطه عطف رسیده‌ایم.
از اینجای کار بر عهده ماست که نقش خود را به درستی ایفا کنیم. در صورتی که این واکسن از پایان سال جاری میلادی در دسترس عموم قرار گیرد، نحوه توزیع و عرضه آن به اندازه کشف واکسن دارای اهمیت است.
در واقع به گفته یکی از محققان «واکسن موجب حفظ جان مردم نمی‌شود؛ بلکه واکسیناسیون جان مردم را نجات می‌دهد.»
شرکت‌های Pfizer و BioNTech امیدوارند در سال جاری ۵۰ میلیون واحد از واکسن خود را تولید کنند اما برای ایمن‌سازی هر شخص، باید از دو واحد واکسن استفاده شود. با توجه به این که اتحادیه اروپا، آمریکا و انگلیس برای دریافت واکسن، سفارش‌هایی را ثبت کرده‌اند، هر کشور تنها بخش کوچکی از میزان واکسن مورد نیاز خود را به دست می‌آورد. در نتیجه حتی اگر تولید این واکسن طبق برنامه افزایش یابد، برای پاسخگویی به نیاز فعلی، لازم است واکسن‌های دیگری نیز به تولید انبوه برسند.
برنامه انگلیس برای استفاده از واکسن کاملا روشن است و واکسیناسیون در این کشور از افراد سالخورده و اشخاصی که از آن‌ها مراقبت می‌کنند، آغاز می‌شود و در صورتی که زنجیره توزیع واکسن به درستی انجام شود، انتظار می‌رود واکسیناسیون ۷۰ تا ۸۰ درصد این گروه از افراد آسیب‌پذیر تا پایان سال جاری میلادی انجام شود.
در مرحله بعد واکسیناسیون عمومی در قالب یک برنامه مستمر انجام خواهد شد. برنامه واکسیناسیون برخی از کشورهای دیگر نیز اعلام شده و برخی در پرده‌ای از ابهام است.
تقسیم واکسن بین کشورها به اندازه توزیع صحیح آن در داخل مرزهای هر کشور دارای اهمیت است.
برنامه COVAX که یک همکاری بین‌المللی برای تسریع در توسعه، تولید و دسترسی برابر به واکسن کرونا در سراسر جهان است، به منظور اطمینان از تقسیم منصفانه واکسن کرونا در سطح بین‌المللی ایجاد شده است اما این برنامه هنوز هم سرمایه لازم را برای اجرای وظایف خود در اختیار ندارد و بسیاری از متخصصان نگران این موضوع هستند که تنها بخش کوچکی از جمعیت کشورهای در حال توسعه به واکسن دسترسی یابند.
علاوه بر این شرایط نگهداری این واکسن در درمای ۸۰- درجه سانتیگراد در برخی از مناطق، یک چالش جدی است.
مشکل دوم که ممکن است در رابطه با این واکسن ایجاد شود، پس زدن آن در جوامع مختلف است.
برای مقابله با رویکرد ضد واکسیناسیون که در بسیاری از کشورها با روند فزاینده‌ای در حال شکل‌گیری است، باید اقدامات جدی‌تر و بیشتری انجام پذیرد. البته با توجه به سرعت و نحوه تولید این واکسن ممکن است بسیاری از افراد در مورد مصرف آن نگرانی داشته باشند. اما ارایه اطلاعات شفاف، جامع و قابل درک به صورت عمومی به منظور روشن کردن فواید و ایجاد اطمینان در مورد ایمنی واکسن می‌تواند مناسب‌ترین واکنش در برابر این نگرانی‌ها باشد.
این واکسن تاکنون توسط بیش از ۲۰ هزار نفر مورد استفاده قرار گرفته و عوارض جانبی قابل توجهی برای آن گزارش نشده است.
اما شاید مهم‌ترین خطری که در رابطه با واکسیناسیون، جوامع را تهدید می‌کند این است که شهروندان تصور کنند یک راه حل جادویی برای مقابله با ویروس در دسترس است و دیگر نیازی به اجرای اقدامات سختگیرانه برای جلوگیری از انتقال ویروس وجود ندارد.
این خطای مرگبار، تا زمان دسترسی کامل جوامع به میزان واکسن مورد نیاز آن‌ها، می‌تواند به افزایش خطر انتقال ویروس به اقشار آسیب‌پذیر جوامع از جمله سالمندان و مرگ بسیاری از شهروندان منجر شود.
این امر همچنین می‌تواند به سلامت جوانان آسیب‌های جدی وارد کند.
اخبار مرتبط با تولید و عرضه واکسن باید زمینه‌ساز تلاش بیشتر در راه مقابله با پاندمی باشد.
این اخبار برای دولت‌ها به معنای پایان رویکرد سعی و خطا برای مقابله با بیماری کووید ۱۹ است و برای شهروندان به معنای رعایت مقررات قرنطینه و سایر محدودیت‌ها از جمله استفاده از ماسک و حفظ فاصله اجتماعی حداقل تا زمان پایان واکسیناسیون عمومی است.
شاید تعداد بسیار کمی از ما دارای مهارت‌های پزشکی لازم برای دستیابی به موفقیت و استعدادهای خدادادی برای به‌کارگیری این مهارت ها در تولید واکسن یا داروی موثر بر کووید ۱۹ باشیم، اما همه توانایی ایفای نقش خود در جلوگیری از انتقال ویروس تا زمان ایمن‌سازی عمومی را داریم.
مترجم: سپیده کاشانی
نظر شما