ضرورت تفسیر دقیق رادیوگرافی در درمان‌های فیزیوتراپی

شاهین گوهرپی روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار گروه دانشگاه و آموزش ایرنا افزود: معاینه بیمار بدون مشاهده تست های پاراکلینیک ممکن است فیزیوتراپیست را از مسیر اصلی درمان خارج سازد و همانطور که آزمایش های بالینی، نوار عصب و عضله، سنجش تراکم استخوان دارای اهمیت هستند، رادیوگرافی نیز از ارزش بسیار بالایی برخوردار است.

وی اظهار داشت: رادیوگرافی یا تصویربرداری از مهم ترین بخش‌ های پاراکلینیک است که از طریق آن می توان به نکاتی پی برد که در معاینه بالینی شاید امکان نداشته باشد و علاوه بر رادیوگرافی ساده، سی تی اسکن و ام آر آی نیز جایگاه ویژه ای دارند.  

گوهرپی در مورد اینکه چرا یک فیزیوتراپیست باید به خوبی بتواند رادیوگرافی را بررسی کند، گفت: فرض بر این است که بیمار با تاریخچه ترومای گردن مراجعه کرده و رادیوگرافی ساده چیزی را نشان نمی دهد، اما فیزیوتراپیست مجرب باید شک به بی ثباتی مهره ها کند و تقاضای تصویربرداری مجدد در وضعیت های دیگر را بدهد.  

وی افزود: تفسیر دقیق کلیشه های رادیوگرافی، سی تی اسکن و ام آر آی برای فیزیوتراپیست ها بسیار مهم بوده و به برنامه ریزی درمان و گرفتن بهترین نتیجه درمانی کمک خواهد کرد.

به گفته این فیزیوتراپیست، رادیوگرافی یکی از روش های تصویربرداری پزشکی است که به کمک آن می توان به نحوی درون بدن انسان را دید و از این طریق به تشخیص درست بیماری کمک زیادی کرد، این تصویربرداری به وسیله تابش اشعه ایکس انجام می شود.

وی افزود: اشعه ایکس از پوست و عضلات عبور کرده و به صفحه حساس برخورد می کند. رنگ این قسمت ها بعد از ظاهر شدن سیاه دیده می شود و برعکس، استخوان مانع عبور اشعه ایکس شده و آن نواحی بعد از ظاهرشدن سفید دیده می شود. به همین علت در یک عکس رادیوگرافی بعضی استخوان ها که متراکم تر و محکم ترند، سفیدتر و بعضی دیگر کمتر سفید هستند.

به گزارش ایرنا، سالانه بیش از یک میلیون مورد رادیوگرافی در کشور انجام می شود و استفاده بی‌رویه از آن بی‌خطر نبوده و ممکن است در طولانی مدت فرد با مشکلاتی مواجه شود و البته اغلب، انجام بیشتر این اقدامات پزشکی بر اثر چانه‌زنی بیماران صورت می گیرد.

بیشترین آمار درخواست های غیرمنطقی خدمات تصویربرداری پزشکی مربوط به سی‌تی اسکن مغز و رادیوگرافی است و بیشتر بیماران ارجاعی به ام آر ای از سوی متخصصین مغز و اعصاب، داخلی اعصاب، ارتوپدها و گوش و حلق و بینی صورت می گیرد و آماری که در دنیا وجود دارد، بین ۲۵ تا ۳۵ درصد است.