به گزارش ایرنا، این کتاب با مقدمه ای از مولف آغاز شده که در آن کتاب را به زنده یاد مادر تازه درگذشته اش تقدیم کرده و با تصاویری از آثار منتشر شده ایشان پایان می یابد؛ شیوه آموزش در این کتاب مختص و ابداعی مولف است.
متن اصلی کتاب در بخش اول آموزش به شیوه نت ابداعی و ذکر تصنیف هایی عمدتاً از استاد کیخسرو پورناظری و مجتبی بهرامی کرمانشاهی و بخش دوم آموزش سینه به سینه با ارایه تصنیف هایی متفاوت، تشکیل شده است.
این کتاب در قطع رحلی، ۸۴ صفحه، جلد چهار رنگ شومیز براق و شمارگان هزار نسخه و با بهای ۷۰ هزار تومان نوبت اول در پاییز ۱۳۹۹ چاپ شده است.
جهانبخش رستمی زاده ۱۳۵۸ گوران کرمانشاه است، وی نوازنده، آهنگساز و مقام دان تنبور، مدیر آموزشگاه موسیقی مقام، مدیر موسسه فرهنگی و هنری ساز آواز مقام، هیات علمی آکادمی موسیقی شرقی لندن، مولف کتابهای «ترز یاری» و «از سیم و زر» و آثاری چون ای سرخوشان، بی سر و سامانی، نیایش، کاروان، فریاد، سماع در آتش و گوران است.
رستمی نواختن تنبور را ابتدا نزد برادرش بهرام و مراحل تکمیلی را نزد دایی خود استاد علی اکبر مرادی آموخت، ایشان در طول دوران آموختن از دانسته های استاد کیخسرو پورناظری و سید خلیل عالی نژاد و سید ولی حسینی بهره ها برده است.
این آهنگساز علاوه بر آموزش و تالیف کتاب، تاکنون موفق به انتشار چندین آلبوم و اجرای کنسرت در شهرهای ایران و اروپا و آمریکا و کسب مقام اول در جشنواره های موسیقی متعدد شده است.
این مقام دان هم اکنون همگام با پژوهش موسیقی مقامی در آموزشگاه خود، مشغول تدریس تنبور و سه تار است و توانسته است در طی سالیان متمادی به سبکی خاص از آهنگسازی و تکنوازی تنبور دست یابد که به درستی وی را از دیگران نوازندگان صاحب سبک تنبور متمایز می کند.
تنبور از دیرباز سازی محبوب و مقدس برای مردم کرمانشاه به حساب آمده است؛ به عقیده بسیاری از صاحب نظران این ساز پرطرفدارترین ساز بومی منطقه است.
اساتید و هنرجویان متعددی در راه یادگیری و آموزش و اشاعه این ساز و مقام های موسیقایی آن تلاش کرده اند. تا دو سه دهه پیش این ساز محصور و محدود به مقام های خاص مذهبی و عرفانی بوده است و تنها در مکان‌های خاص و توسط افراد محدودی نواخته می شد ولی با باز شدن فضای فرهنگی و ارتباطات نامحدود و آسان، هم نواختن و هم آموزش توسعه پیدا کرده است.
اکنون به همت اساتید تراز اول موسیقی این ساز در بعد جهانی معرفی شده است و همراه سازهای دیگر در کنسرت‌ها و محافل موسیقی بکار گرفته می شود. برخلاف روند گذشته که آموزش این ساز فقط سینه به سینه صورت می گرفت، اکنون آموزش آن به صورت علمی و اصولی با استفاده از نت و شیوه های ابداعی اساتید انجام می شود؛ در اینجا لازم است به تلاش‌های قابل تقدیر استاد علی اکبر مرادی، بنیانگذار خانه تنبور در زادگاه خود، روستای بانزلانی گوران از توابع بخش گهواره و شهرستان دالاهو و شاگردان ایشان از جمله استاد جهانبخش رستمی اشاره کرد.
