به گزارش ایرنا، فلسطین اشغالی در سالی که گذشت شاهد مهمترین تحولات پرچالش بویژه در عرصه سیاسی بوده است. گستردگی ابعاد این تحولات در سال گذشته میلادی تا جایی است که بسیاری از کارشناسان از ۲۰۲۰ به عنوان یکی از پرچالشترین سال سیاسی رژیم صهیونیستی از زمان تاسیس این رژیم در سال ۱۹۴۸ یاد میکنند.
عادی سازی روابط برخی کشورهای عربی با رژیم صهیونیستی، اعتراضات علیه نتانیاهو در سرزمین اشغالی، انحلال کنست (پارلمان) و ناکامی در تشکیل کابینه و برگزاری انتخابات برای چهارمین بار متوالی در ظرف کمتر از دو سال اخیر که نشان میدهد این رژیم کاملا به بنبست سیاسی رسیده است.
قدرت گیری جریان مقاومت
سال ۲۰۲۰ را باید سال قدرت گیری جریان مقاومت علیه اشغالگری به حساب آورد.
نهال مقاومت جوانان لبنانی و فلسطینی که روزی با سلاحهای سبک و عزم و اراده سنگین خود در برابر اشغالگران صهیونیستی ایستادگی میکردند، در سایه گزینه مقاومت و تسلیم ناپذیری به درخت تنومندی تبدیل شده که بر تحولات منطقه و موازنه قدرت در خاورمیانه سایه انداخته و حزبالله و حماس را به یک طرف تاثیرگذار در موازنه های قدرت تبدیل کرده است.
این در حالی است که جنبشهای سازشکار با همین قدمت در منطقه نه تنها دستاوردی را از روند طولانی مدت مذاکرات و تسلیم خود در برابر دیکتههای دشمن محقق نکردند، بلکه شکستها و افتضاحات بزرگی را رقم زدند که بسیاری از ثروتهای منطقه و پتانسیلهای امت اسلام را به باد داد.
مقاومت امروز قوی تر، منسجم تر و دارای ابزارهای جنگی سطح بالایی است که از طریق آنها می تواند شرایط بازدارندگی در برابر رژیم اشغالگر ایجاد کند.
گروههای مقاومت فلسطین در سالروز «جنگ فرقان» (جنگ ۲۲ روزه غزه در سال ۲۰۰۸) روز سه شنبه نهم دی ماه رزمایش گسترده نظامی با "ستون محکم" (الرکن الشدید) در غزه برگزار کردند.
این رزمایش به عنوان اولین و گسترده ترین رزمایش دفاعی در نوار غزه همزمان با دوازهمین سالگرد جنگ رژیم صهیونیستی علیه نوار غزه آغاز شده است. در این رزمایش یک روزه ۱۲ گروه مختلف مقاومت فلسطینی شرکت داشتند ه در نوع خود بی نظیر بود.
همزمان با ساعات آغازین رزمایش، آژیرهای خطر در برخی مناطق اشغالی به صدا درآمد و یک پهپاد متعلق به رژیم صهیونیستی در شمال فلسطین سقوط کرد.
عادی سازی روابط و خیانت عربی به آرمانهای فلسطین
اولین توافق عادی سازی کامل روابط با رژیم صهیونیستی در ۱۳ آگوست سال ۲۰۲۰ از سوی دو کشور امارات و بحرین صورت گرفت و این دو کشور کوچک عرب حاشیه خلیج فارس رابطه چندین ساله غیرعلنی خود را با صهیونیستها آشکار و رسمی کردند.
شاید عادیسازی روابط امارات و بحرین و پس از آن سودان و مغرب به معنای سرسپردگی حکام این کشورها به غربیها و صهیونیستها و دنبالهروی اهداف و پروژههای غربی – صهیونیستی در راستای تضمین بقای خود در راس حکومتهایشان باشد، اما تل آویو آن را یک دستآورد مهم تاریخی برای خود میداند.
صرف نظر از اهداف سازشگران از امضای توافق عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی، این توافق واکنشهای منطقهای و بینالمللی را در سال ۲۰۲۰ به همراه داشته است و ملت فلسطین آن را خیانت عربی به آرمانهای خود و فرو کردن خنجری از پشت سر به فلسطینیان عنوان کردند.
وزارت خارجه ترکیه تصمیم سازشگران برای برقراری روابط دیپلماتیک با اسرائیل را به شدت محکوم کرد و گفت که اقدام بحرین و دیگر کشورهای سازشگر «ضربه تازهای» به تلاشها برای دفاع از مساله فلسطین وارد خواهد کرد.
در بیانیه وزارت خارجه ترکیه آمده است: «این اقدام باعث تشویق اسرائیل به تداوم اقدامات نامشروع در قبال فلسطین و همچنین دائمی کردن اشغال سرزمینهای فلسطینی خواهد شد».
مسئولان ایرانی نیز توافق سازش را «خیانت بزرگ به آرمان اسلامی و مردم فلسطین در آزادی قدس» عنوان کردند. در همین زمینه، حسین امیرعبداللهیان دستیار ویژه رئیس مجلس در امور بینالملل با انتشار توئیتی گفته است: «حاکمان بیتدبیر امارات و بحرین جاده صاف کن طرحهای صهیونیستی در منطقه نباشند. به روزهای سخت بیاندیشند و از تاریخ عبرت گیرند. فردا دیر است. طناب نجات آمریکا سالهاست که پوسیده است».
حسن روحانی رئیس جمهور ایران نیز در جلسه هیئت دولت گفت که حاکمان برخی کشورهای مسلمان منطقه «دین و دِین را نمیفهمند. نه احکام دین را میفهمند و اجرا میکنند و نسبت به دین خود و نسبت به ملت فلسطین و برادران خود و همزبانیها که ادعای عربیت میکنند، پایبند نیستند.»
وی مطرح کرد که «عربیت کجا رفت؟» و هشدار داد که عواقب این عادیسازی بر عهده «کشورهایی است که برخلاف مقررات و امنیت منطقه، این کارها را انجام میدهند».
اعتراضات علیه نتانیاهو و فروپاشی از درون
تظاهرات علیه نخست وزیر رژیم صهیونیستی که پرونده فساد وی همچنان باز است، به صورت مستمر از ابتدای سال ۲۰۲۰ تاکنون ادامه داشته است و معترضان شخص او را عامل بنبست سیاسی و تهدیدی برای امنیت اسرائیل میدانند.
علاوه بر پرونده فساد مالی نتانیاهو، بحرانهای سیاسی و امنیتی فلسطین اشغالی در سایه بحران شیوع اپیدمی کرونا و عملکرد ضعیف نخستوزیر رژیم صهیونیستی برای حل این بحرانها و اختلافات داخلی احزاب سیاسی از جمله دلایل ادامه این اعتراضات است.
هزاران اسرائیلی از ماهها قبل با برگزاری تظاهرات گسترده در اراضی اشغالی علیه بیکاری، فساد و نحوه برخورد نتانیاهو با بیماری همه گیر کرونا دست به اعتراض زده و خواستار استعفای بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی شدهاند.
نتانیاهو اولین نخستوزیر در تاریخ اسرائیل است که به اتهام فساد، رشوه خواری و سوء استفاده از اعتماد عمومی در زمان تصدی خود به پای میز محاکمه فراخوانده میشود.
اکنون سال ۲۰۲۰ به پایان رسید، اما بحرانهای دولت نتانیاهو چه در سطح بهداشتی و چه در سطح سیاسی و اقتصادی همچنان باقی است و به گفته کارشناسان، این بحرانها با توجه به رابطه عمیق اسرائیل و آمریکا و تغییرات در سطح ریاست جمهوری آمریکا و شکست « دونالد ترمپ» در انتخابات، بحران اسرائیل در سال ۲۰۲۱ تشدید شود؛ به خصوص اینکه با پیروزی « جو بایدن» رئیس جمهور منتخب آمریکا ممکن است برخی احزاب سیاسی از حمایت اسرائیل در آمریکا دست بکشند و با ادامه تظاهرات در سراسر فلسطین اشغالی حاکمیت اسرائیل دستخوش تغییر شود.
ادامه بحرانهای رژیم صهیونیستی با انحلال کنست
اواخر سال ۲۰۲۰ بود که انحلال بیست و سومین کنست اسرائیل حدود ۹ ماه پس از آخرین انتخابات پارلمانی، رسما اعلام شد تا انتخابات زودهنگام در سرزمینهای اشغالی برای بار چهارم طی کمتر از دو سال اخیر برگزار شود.
کنست (پارلمان) رژیم صهیونیستی با پایان یافتن مهلت قانونی تصویب بودجه عمومی و با توجه به عدم تصویب لایحه تعویق تصویب بودجه و فروپاشی ائتلاف حاکم، خود به خود منحل شد.
نمایندگان پارلمان رژیم صهیونیستی ۱۲ آذرماه گذشته با اکثریت آرا به کلیات طرح انحلال خود رای دادند تا بدین ترتیب این رژیم برای برگزاری انتخابات زودهنگام در تاریخ ۲۳ مارس سال آینده (۳فروردین ۱۴۰۰) آماده شود.
طبق قانون اسرائیل با انحلال پارلمان، انتخاب زودهنگام پارلمان طی ۹۰ روز برگزار می شود و این چهارمین انتخابات کنست در کمتر از ۲ سال گذشته است.
با وجود اختلافات ریشهای و حل نشدنی در سال ۲۰۲۰ میان دو حزب «آبی – سفید» به ریاست بنی گانتس و «لیکود» به ریاست بنیامین نتانیاهو و دیگر رهبران سیاسی رژیم صهیونیستی، پارلمان تصمیم به برگزاری انتخابات چهارم گرفته است.
اختلاف اصلی حزب آبی - سفید و لیکود به عنوان احزابی که بیشترین شمار نمایندگان در کابینه ائتلافی را دارند، تصویب بودجه بود. حزب تحت رهبری نتانیاهو (لیکود) بر این باور بود که بودجه باید یکسال تصویب شود، اما حزب تحت رهبری گانتس عقیده داشت، لایحه بودجه می بایست ۲ ساله و مطابق با توافق کابینه انجام گیرد.
بودجه سال ۲۰۲۰ رژیم صهیونیستی هنوز به تصویب نرسیده است با این حال نتانیاهو اصرار داشت که تنها بودجه امسال تصویب شود اما بنی گانتس از وی خواسته بود تا همزمان بودجه سال ۲۰۲۱ را نیز ارائه کند و برای ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ یک بودجه واحد تصویب شود.
از سوی دیگر، انحلال پارلمان رژیم صهیونیستی به دنبال عدم تصویب بودجه در حالی رخ داده که قرار است اوایل سال ۲۰۲۱ دادگاه بررسی اتهام های فساد علیه نتانیاهو برگزار شود و همزمان این رژیم درگیر همه گیری کرونا است.
سوالی که در اینجا مطرح میشود این است که با بنبست سیاسی رژیم صهیونیستی در سال ۲۰۲۰، آیا انحلال پارلمان و انتخابات مجدد کارساز خواهند بود و رژیم صهیونیستی را در سال جدید میلادی از این باتلاقی که در آن گرفتار شده است، خارج خواهد کرد؟
نظر شما