به گزارش ایرنا، کشیدن تریلی ۱۲ تُنی توسط یک زن شاید دور از اذهان باشد و کمتر کسی تصور کند که یک زن ایرانی بتواند این رکورد را در سطح جهان به نام ایران ثبت کند اما «گیتی موسوی» همان فولاد زنی است که در بهار سال ۱۳۹۸ توانست به کشیدن تریلی ۱۲ تنی در مسافت ۴۰ متر عنوان ملکه آهنین را از آن خود کند.
وی در گفت وگو با خبرنگار ایرنا ضمن تشریح روند این موفقیت گفت: متاسفانه من ۱۰ سال دیرتر از آنچه که باید وارد ورزش شدم و رکورد جهان را در سن ۴۳ سالگی شکستم اگر در دهههای گذشته شرایط برایم فراهم بود می توانستم در رشتههای قدرتی مانند وزنهبرداری در سطح جهان موفقیت کسب کنم.
متن کامل گفت و گوی این زن تبریزی با خبرنگار ایرنا به شرح زیر است؛
چالش را دوست داشتم
شخصیت من به گونهای است که از همان بچگی چالش را دوست داشتم و این چالشها بود که من را به سمت و سوی ورزشهای قدرتی سوق داد. زندگی راحتی داشتم اما این زندگی برایم قابل قبول نبود و دوست داشتم خودم را در مسابقات مختلف به چالش بکشم. البته به دنبال ورود به ورزشهای مهارتی نبودم بلکه در راستای چالشهای زندگی به دنبال آن بودم که بتوانم یک کار چشمگیر انجام دهم. میتوانستم به رشتههایی مانند ژیمناستیک بروم اما دوست نداشتم.
نوجوانی قدرتمندتر از اکنون بودم
شرایط بسیار تغییر کرده است، ذهنیت مردم نیز به ورزش زنان عوض شده اگر ذهنیت کنونی در چند دهه گذشته بود من الان چندین رکورد جهانی را به نام کشورم ایران به ثبت میرساندم. در گذشته بسیار قدرتمندتر از اکنون بودم و حتی در دوره نوجوانی در منزل با وسایل سنگین خود را به چالش می کشیدم اما متاسفانه شرایط به گونهای نبود که وارد ورزش حرفهای شوم. بخشی از قدرت من ژنتیکی است و بخش دیگری از آن را با ورزش مستمر تقویت میکنم اما نقش اصلی در ورود من به ورزش قدرتی همان ژنتیک بود. تقریبا هشت سال است به این رشته آمدم و در سن ۴۳ سالگی توانستم رکورد تریلی ۱۲ تنی را به نام خود و ایران در سطح جهان ثبت کنم.
قهرمان آمادگی جسمانی هستم
در گذشته ورزش را به صورت مستمر پیگیری میکردم و در رشته آمادگی جسمانی نیز عناوین قهرمانی دارم، اما آن رشته نتوانست برای من یک چالش باشد. اکنون که توانستم در سن ۴۳ سالگی رکوردار جهان باشم به این باور رسیدم باید زودتر از اکنون خودم را در چالش ورزشهای قدرتی قرار می دادم. برای آمادگی جسمانی سرعت نیاز است و با بالا رفتن سن این سرعت کم خواهد شد.
رکورد جهان اکنون به نام من و ایران است
شاید اگر ثبت می شد من تا کنون رکوردهای زیاد ملی و جهانی را از آن خود کردم اما با دیدن رکورد زن استرالیایی در کشیدن تریلی به فکر افتادم این رکورد را به نام خود و ایران کنم. در نگاه اول کار سختی بود و برای یک زن ناشدنی اما وقتی که در راستای چالشها تصمیم به انجام این کار گرفتم توانستم به راحتی آن را انجام دهم. البته سخت بود ولی اراده و تصمیم من بر آن غلبه کرد. رکورد زن استرالیایی تریلی ۱۱ تنی و مسافت ۳۰ متر بود اما من هم یک تن از او بیشتر کشیدم و هم توانستم مسافت را به ۴۰ متر افزایش دهم.
برخی به مسیر رکوردم شک داشتند
زمانی که تصمیم به شکستن این رکورد گرفتن برخی گفتند کامیون در سراشیبی است و کشیدن آن راحت اما چند دقیقه قبل از این اتفاق باران آمد و نشان داد نه تنها سراشیبی نیست بلکه سربالایی است. من ۳۰ متر را در حضور نماینده گینس رد کردم اما استادم که به مانند من علاقه زیادی به چالش دارد سوت را نزد و من فشار زیادی را تحمل کردم، که در نهایت به ۴۰ متر رسیدم. کار سختی بود و فشار زیادی را تحمل کردم اما آنگونه که برخی تصور می کردند من بعد از مسابقه دچار کوفتگی یا خستگی شدید نشدم و تنها جای کمربندها بدنم را زخم کرد.
بعد از این رکورد ملکه آهنین شدم
رکورد من توسط نماینده گینس ثبت شد و سایت های خارجی نیز به آن واکنش نشان دادند. بعد از فروردین ماه سال ۱۳۹۸ بود که سایتهای خارجی به من لقب آهنین دادند. البته این تنها رکورد من نیست و به دنبال آن هستم که رکورد اسکات نشسته کنار دیوار را نیز از آن خود کنم. برای رسیدن به رکودهای بیشتر خسته نمی شوم بلکه جدیت من بیشتر شده است. قبلا روزی ۲ تا سه ساعت ورزش می کردم اما اکنون بیش از پنج ساعت تمرین دارم و بخشی از این تمرین نیز در استخر است. البته به تازگی مکملهایی نیز مصرف می کنم. من چند بار بیشتر مصدوم نشدم. البته مصدومیت هایم به خاطر رفتار خودم بود و هیچگاه به خاطر وزنه زدن یا ورزش قدرتی نبود.
دوست دارم تست دوپینگ بدهم
به فکر دوپینگ نیستم و تغذیه من عادی است حاضرم هر زمانی که لازم باشد تست دوپینگ بدهم تا کنون هیچ دارو ممنوعهای استفاده نکردم و از این به بعد نیز استفاده نخواهم کرد.
طرفدار تیم تراکتور هستم
مانند هر آذربایجانی طرفدار تیم فوتبال تراکتور سازی هستم و این تیم را دوست دارم. من در کنار پرچم ایران از نماد تراکتورسازی نیز زمان شکستن رکورد استفاده کردم و به این تیم افتخار میکنم.
دخترم بیشتر اهل درس و تحصیل است
برای آمدن زنان به این رشته و تشویق آنان هیچ مشکلی ندارم اما برای این کار لازم است علاقه لازم را داشته باشند. دخترم در سطح آماتور ورزش می کند اما علاقه ای به ورزش قدرتی در او ندیدم. او بیشتر اهل درس و تحصیل است.
نظر شما