حجتالاسلام والمسلمین محسن رهامی روز یکشنبه در گفت و گو با ایرنا درباره ناسزاگویی و توهین به رییسجمهوری در یک برنامه تلویزیونی اظهار کرد: اصولا هرگونه ناسزاگویی، توهین و بیان سخنان خارج از نزاکت عرفی، نسبت به هر کسی که مخاطب آن توهین باشد، عملی ناپسند و قبیح بوده و خلاف آموزههای دینی و موازین اخلاقی است.
فعال اصلاحطلب اظهار کرد: کسی که مرتکب اقدام توهینآمیز از طریق بهکاربردن الفاظ رکیک میشود، از نظر شرعی، مرتکب فعل حرام شده و براساس قواعد مذهبی قابلیت تعزیر شرعی دارد و از نظر قوانین جاری کشور هم مرتکب عمل مجرمانه شده و مشمول مجازات قانونی میشود.
رهامی افزود: حال اگر مخاطب این اقدام و رفتار توهینآمیز، از مقامات و مسوولان کشور، مانند امام خمینی(ره) مقام رهبری و یا اینکه ریاست جمهوری و یا کارکنان ادارات و نهادها و ارگانهای نظامی و انتظامی و شهرداریها و امثال آنها باشد، که در حین انجام وظیفه و یا بخاطر انجام وظیفه، مورد اهانت واقع شدهاند، مجازات توهین کننده، طبق مواد ۵۱۴ و ۶۰۹ قانون تعزیرات مصوب ۱۳۷۵، تشدید میشود.
عضو انجمن اسلامی مدرسین دانشگاهها تصریح کرد: اصولا رفتارهای توهینآمیز و تند با مردم، برخلاف سیره پیامبر اکرم(ص) و اولیای معظم اسلام است و کسی که مرتکب این رفتارها میشود، معلوم است با سیره نبی مکرم اسلام(ص) و اولیای دین آشنایی ندارد.
وی عنوان کرد: امیرالمومنین(ع) براساس آنچه که در خطبه ۲۰۶ نهجالبلاغه از ایشان نقل شده است، در گرماگرم جنگ صفین، وقتی شنید که بعضی از اصحاب ایشان به معاویه و یاران او ناسزا میگویند، شدیدا ناراحت شدند و فرمودند من کراهت دارم از اینکه شما افرادی فحاش و ناسزاگو باشید، بعد فرمودند شما بجای ناسزاگویی، اعمال و رفتار آنها را بیان کنید و اینگونه برایشان دعا کنید که «پروردگارا خون ما و خون آنها را محفوظ بدار و بین ما و آنها صلح و آشتی برقرار فرما.»
با سخنرانیهای توهینآمیز اعصاب و روان جامعه را تخریب میکنند
رهامی خاطرنشان کرد: متاسفانه بعضا مشاهده میشود در شرایطی که مردم کشور به علت مشکلات عدیده، چون همهگیری کرونا، و گرفتاری مردم در بیمارستانها و منازل بخاطر شیوع این بیماری، و آثار سنگین تحریمهای همهجانبه آمریکا و گرانی و بیکاری و امثال آن شدیدا دچار فرسایش روانی شدهاند و بیش از هر زمان نیازمند آرامش و صلح و صفا و آشتی ملی در سطح تمامی جامعه ایرانی هستیم، عدهای با رفتار نسنجیده خود، اسباب ناراحتی و به هم ریختن اعصاب مردم را فراهم میکنند، و با سخنرانیهای تند و توهینآمیز، گویا تیشه به دست گرفته و با آن اعصاب و روان جامعه را تخریب میکنند.
استاد حقوق کیفری و جرم شناسی دانشگاه یادآور شد: ناسزا گویی و رفتار توهینآمیز از طرف هر شخصی که باشد، زشت و ناپسند است، و اگر از کسانی باشند که به تریبونهای عمومی دسترسی دارند و در مقام ارشاد مردم هستند و خود را در جایگاه مربی و معلم جامعه مطرح میکنند، زشتتر و ناپسندتر است، زیرا آثار زیانبار آن، بعلت جایگاه آن افراد تشدید میشود و ممکن است مردم را نسبت به مبانی دینی و اخلاقی بیاعتقاد سازد.
وی اظهار کرد: کسانی که ملبس به لباس روحانیت هستند یا در جایگاه معلم و استاد و یا بعنوان مسولین و کارگزاران نظام جمهوری اسلامی خدمت میکنند، بیش از سایرین باید مواظب اعمال و رفتار خود و اطرافیان خود باشند، مردم کوچکترین رفتار و گفتار خلاف شون اجتماعی و نزاکت عمومی آنان را زیر نظر دارند، و اگر کسی تسلط به رفتار و کردار خود ندارد، نباید به لباس روحانیت ملبس شود، همچنین نباید مسولیتی در نظام اسلامی بعهده بگیرد، زیرا او با رفتار نامناسب خود تیشه به ریشه دین و بنیادهای اخلاقی میزند.
ناسزاگویی نشان دهنده دنیای کوچک اشخاص است
رهامی تصریح کرد: ناسزاگویی و بداخلاقی، نه نشانه انقلابی بودن است، نه نشانه اصولگرا بودن و نه اصلاحطلب بودن، فقط نشانگر دنیای بسیار کوچک اشخاص است.
عضو انجمن اسلامی مدرسین دانشگاهها یادآور شد: متاسفانه امروز و در شرایطی که دولت بیش از همیشه، در این ماههای آخر مسوولیت خود نیازمند کمک و پشتیبانی است، تا بتواند به تعهدات خود جامعه عمل بپوشاند و آخرین تلاش خود را در محقق ساختن برنامههای مختلف اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی و رفع مشکلات عدیده مردم بهکار گیرد، کسانی بدنبال تسویه حسابهای سیاسی هستند.
رهامی ادامه داد: بعضی افراد و جریانهای سیاسی بهجای کمک و حمایت از دولت، هر روز به بهانهای، جبهه جدیدی در مقابل دولت میگشایند و انرژی اجرایی کشور را به هرز میدهند، و به اصطلاح برای دستمالی، حاضرند قیصریهای را به آتش بکشند، و توجه نمیکنند که دود همهٔ این رفتارها و گفتارهای نسنجیده و فشل کننده امور، قبل از آقای روحانی و وزیران وی، مستقیما به چشم مردم میرود.
وی تاکید کرد: وظیفه همه ما، خصوصا مقامها و مسوولان عالیرتبه کشور، این است که از هرگونه رفتار و اعمال تنشزا، که قوای اداره کننده کشور را به چالش میکشد، از طرف هرکس و هر مقامی که باشد، و در هر لباس و با هر انگیزهای که صورت بگیرد، جلوگیری کنیم، تا بتوانیم بر مشکلات روزافزونی که زندگی یومیه مردم را دچار بحران کرده است، فائق آییم.
نظر شما