جهان زیر چرخ دنده های تحریم؛ آیا بایدن همان راه ترامپ را می رود؟

سیاست های آمریکا در سوریه

تحریم‌های آمریکا علیه سوریه که در دوره ترامپ تصویب و اجرایی شده بود، طبق اعلام یک سخنگوی وزارت خارجه آمریکا، در دولت جدید این کشور نیز ادامه پیدا خواهد کرد. این شاید اولین خبر بد و ناخوشایندی  باشد که مردم تروریسم زده سوریه طی این روزها شنیده باشند.

یک سخنگوی وزارت خارجه آمریکا پنجشنبه گذشته در گفت وگو با روزنامه سعودی «الشرق الاوسط» تاکید کرد که دولت بایدن رئیس‌ جمهوری جدید آمریکا نیز به اعمال تحریم‌های موسوم به «سزار» علیه سوریه پایبند خواهد بود.

این سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در این خصوص گفت که دولت بایدن «در اجرای قانون سزار کوتاهی نخواهد کرد»، با این حال وی در سخنانی عجیب مدعی شد که «با حفظ روند دیپلماتیک، تسهیل اقدامات انسانی و کمک‌رسانی به منظور دست‌یابی به راه حلی مسالمت‌آمیز در این کشور ادامه دارد».

وی همچنین در ادامه سخنانش ادعا کرد که این تحریم‌ها، افراد و سازمان‌های حامی دمشق را که مانع دست‌یابی به یک راه حل سیاسی مسالمت‌آمیز در سوریه می‌شوند، در بر خواهد گرفت؛ چه کسانی ؟ دقیقا همان نیروها و سازمان هایی که در حال نبرد با تروریسم بر روی زمین هستند.

واشنگتن تحریمی موسوم به «قانون سزار» را در تاریخ ۲۰ آذر ماه سال ۱۳۹۸ در دوره ترامپ علیه سوریه تصویب کرد. این تحریم‌ها پس از سه سال کش‌وقوس میان دو حزب جمهوری‌خواه و دمکرات به تصویب کنگره آمریکا رسید و از ابتدای سال ۲۰۲۰ میلادی وارد مرحله اجرایی شد.

این تحریم ها عملا دست دولت سوریه و نهادهایی را که از سال ۲۰۱۱ تاکنون در خطوط مقدم علیه تروریست های تکفیری در نبرد بوده اند، بسته است.

از سوی دیگر احداث پایگاه جدید و غیرقانونی آمریکایی‌ها در منطقه «الیعربیه» در شرق الحسکه (شمال شرق سوریه) که در روزهای اخیر و پس از روی کار آمدن بایدن انجام شده، خود گواه دیگری برای ادامه مسیر ترامپ از سوی رییس جمهوری جدید آمریکا می‌باشد که به منظور حمایت از کُردها و تروریست‌ها در خاک سوریه اخیرا تکمیل شده و در حال تجهیز است.  

این اقدام دولت بایدن بخصوص در تاکید بر اجرای تحریم‌های سوریه نظر گروه های مقاومت و ضد تروریستی در منطقه را قوت می بخشد که معتقدند فرقی بین دمکرات ها و جمهوری خواهان آمریکا در لطمه زدن به مسلمانان وجود ندارد و تلاش آنها در منطقه غرب آسیا فقط در راستای تامین امنیت رژیم صهیونیستی و بقای نامشروع این رژیم است. البته سران آمریکا در دیگر نقاط جهان نیز به اقدامات ضدانسانی، دخالت ها و شرارت های خود ادامه می‌دهند که ونزوئلا یکی دیگر از این کشورها می‌باشد.

آمریکا و ونزوئلا

به گزارش «رویترز»، دولت بایدن اعلام کرده که «خوان گوایدو» سرکرده مخالفان ونزوئلا را که از عوامل و مجری دستورات آمریکا می‌باشد به عنوان رئیس جمهور مشروع! و قانونی این کشور به رسمیت می‌شناسد و به این زودی تمایلی برای مذاکره با «نیکولاس مادورو» رئیس جمهوری (قانونی) ونزوئلا ندارد.

بر اساس این گزارش، دولت بایدن ضمن دیکتاتور خواندن مادورو، خواستار برگزاری انتخابات آزاد و منصفانه در ونزوئلا شده است!

سخنان «ند پرایس» سخنگوی وزارت خارجه آمریکا نیز نشان می‌دهد که دولت جدید ایالات متحده نیز تحریم‌های اعمال شده توسط دولت ترامپ علیه ونزوئلا را حفظ خواهد کرد؛ هرچند سیاست‌های ترامپ موجب کناره گیری مادورو از قدرت نشده است، اما مردم این کشور را  در شدیدترین وضعیت معیشتی قرار داده و آنها را از حقوق اولیه زندگی (کسب درآمد حداقلی) محروم کرده است.

 زیر چرخ دنده های تحریم

اگر به تاریخ سیاست خارجی آمریکا در بیش از ۷۰ سال گذشته به ویژه در حین و پس از جنگ دوم جهانی نگاهی بیندازیم، سیاست خارجی واشنگتن همراه با دخالت در امور کشورها و در بسیاری از نقاط جهان به ویژه در منطقه غرب آسیا، اِعمال انواع جنایت‌ها و خونریزی‌ها برای به زیر سلطه کشیدن مردم و دولت های این کشورها بوده است و استخوان مردمان اقصی نقاط جهان زیر چرخ دنده های تحریم های ظالمانه این کشور خرد شده است و اگر کشوری با سیاست‌های ضدانسانی و استکباری سران واشنگتن مخالفت کند، آن حکومت یا با کودتا و یا با انواع تحریم‌ها مواجه می‌شود که تحریم‌های اعمالی و خارج از قوانین بین المللی آمریکا علیه ایران، سوریه، ونزوئلا و یمن در همین راستا است.

هم اکنون نیز مشخص نیست که تکلیف دولت بایدن با تحریم های کره شمالی، لبنان، یمن و حتی کشورهایی مانند چین و ترکیه و روسیه چه خواهد بود؟ آیا بایدن همان راه ترامپ را ادامه خواهد داد؟ این سوالی است که پاسخ آن را می توان با عزم دولت بایدن در ادامه تحریم های موسوم به سزار در سوریه حدس زد.

نکته مهمی که بسیاری از تحلیلگران مستقل بین المللی حتی آمریکایی به آن اشاره دارند، اینکه معمولا روسای جمهوری آمریکا خود ابزاری در دست صهیونیست‌ها و یا همان دولت سایه و یا پنهان هستند و سیاست های دولت واشنگتن به ویژه در مسایل خارجی از سوی این دولت پنهان تعیین می‌شود و رییس جمهوری آمریکا از هر حزبی باشد، فقط باید مجری دستورات باشد، از این رو سیاست‌های آمریکا علیه کشورهای آزادی خواه همواره معاندانه بوده و می‌باشد و معمولا با تغییر رییس جمهوری تغییری نمی‌کند.