به گزارش خبرگزاری یونایتدپرس، مهدیه دانش یزدی پژوهشگر فوق دکتری در دانشگاه «هاروارد» در آمریکا و همکارانش در این مطالعه سوابق پزشکی بیش از ۶۳ میلیون بیمار ۶۵ ساله و مسن تر را در فاصله زمانی میان سال های ۲۰۰۰ و ۲۰۱۶ بررسی کردند.
آنها متوجه شدند که قرار گرفتن طولانی مدت در معرض سطوح کم آلودگی هوا می تواند خطر ابتلا به ذات الریه، بیماری قلبی، سکته مغزی و ریتم نامنظم قلب معروف به فیبریلاسیون دهلیزی را افزایش دهد.
در این مطالعه مشاهده شد که سطوح آلودگی هوا حتی در زیر استانداردهای ملی، قلب و ریه سالمندان را تهدید می کند. محققان سه مولفه آلودگی هوا، ذرات ریز و نرم، دی اکسید نیتروژن و اُزن را بررسی کردند. این مطالعه نشان داد که هر واحد افزایش در سطح این آلاینده ها با هزار پذیرش در بیمارستان در سال همراه است.
محققان گفتند: یافته ها این مطالعه نشان می دهد که آلودگی هوا باید به عنوان یک عامل خطر برای بیماری های قلبی و ریوی در نظر گرفته شود.
دانش یزدی که نویسنده ارشد این مطالعه است در این زمینه گفت: مردم باید از کیفیت هوا در منطقه ای که در آن زندگی می کنند آگاه باشند تا در صورت امکان از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض این ذرات مضر جلوگیری کنند.
وی افزود: از آنجا که این مطالعه اثرات مضر ذرات آلاینده هوا را در سطوح زیر استاندارد فعلی آمریکا نشان می دهد، آلودگی هوا باید به عنوان یک عامل خطر برای بیماری های قلبی عروقی و تنفسی توسط پزشکان در نظر گرفته شود ، و سیاست گذاران باید در استانداردهای فعلی آلاینده های هوا تجدید نظر کنند.
به گفته محققان، آلودگی هوا با ایجاد التهاب در قلب و بدن می تواند به قلب و ریه ها آسیب برساند. قرار گرفتن طولانی مدت در معرض این آلاینده ها خطر ابتلا به حمله قلبی ، سکته مغزی و نیز ذات الریه را افزایش می دهد.
همچنین قرار گرفتن طولانی مدت در معرض دی اکسید نیتروژین با افزایش خطر ابتلا به سکته مغزی و فیبریلاسیون دهلیزی را افزایش می دهد.
فیبریلاسیون دهلیزی، شایع‌ترین نوع آریتمی قلبی است که تحریک الکتریکی مسیر مشخصی را در قلب طی نمی‌کند. فیبریلاسیون دهلیزی هنگامی رخ می‌دهدکه در دهلیزها موج الکتریکی تحریک جهت مشخصی نداشته باشد یعنی سلول های عضلانی دهلیز به صورت نامنظم تحریک و در نتیجه منقبض می‌شوند.
مشروح این مطالعه در نشریه Circulation منتشر شده است.
نظر شما